Brüssel revisited

Stadt des Europas, κολοκύθια με μπόλικη πολυεθνική ρίγανη.

 Ένα Βατερλό είναι και οι ίδιες οι Βρυξέλλες και η Ευρωπαϊκή Ένωση και η αλληλεγγύη

Ωραία πόλη, μάλλον όμως όχι κάτι ιδιαίτερο, περπατάς, ακούς, βλέπεις και δεν πάει το μυαλό σου  "α ναι ρε συ αυτό είναι κλασικό Βέλγιο", παρά μόνο λες, "άκουσα κάτι γαλλικό, εκείνο εκεί μου θυμίζει Γερμανία, κτλ", βλέπεις αγγλικές επιγραφές, στο δρόμο και αρκετά ολλανδικά, γενικά μια ένωση από τους άλλους. Κάτι εθνικό, κάτι ιδιαίτερο σε βελγικό χρώμα, δυσκολεύτηκα να βρω.

όμορφη πρόσοψη κτιρίου

Το Parc du Cinquantenaire,  με την αψίδα του θριάμβου, φτιαγμένου το 1880, για τα 50 χρόνια ανεξαρτησίας του Βελγίου (της ποιας;;; του ποιου;;;; από ποιους;;;;;)

Ολίγη από Berlaymont, δεν μου προκαλεί πλέον παρά μόνο θλίψη, θα μπορούσε να ήταν το κέντρο του κόσμου;;; Θα μπορούσε να διδάσκει αρχές και αξίες (πήρε και το Νόμπελ Ειρήνης, πανάθεμα το!!!!), αλλά προτίμησε να το παίζει λογιστής και γραφειοκράτης, με πολλή χαρτούρα και μπλα-μπλα. Εύκολα το ισοπεδώνεις, κυριολεκτικά και μεταφορικά

Κι έκλεισε η σύντομη μου βόλτα-πού αλλού-Grand Place, πολλοί τουρίστες, πολύς λαός, φωτογράφοι και βιντεοσκόποι, προς τι;;;;;; Αυτό!!! Να δουν ένα χώρο με τέσσερα κτίρια, όμοια, να τα κοιτάμε σα χαζοί, θαρρείς έχουν να δώσουν περισσότερα από τα πρώτα 20 sec που θα τα δεις. Μήπως την παρα-απομυθοποίησα την πόλη;;; 

Δε νομίζω! Έτσι θα ήταν πάντα, ίσως παλιά να υπήρχε η ελπίδα της Μεγάλης Ευρώπης, αυτής των λαών και όχι των τραπεζών και τραπεζιτών και μεγαλοκαταθετών. Τώρα έμειναν τα κουφάρια αυτών των ελπίδων, να χάσκουν αμήχανα στους περαστικούς. Χωρίς ούτε μια συγνώμη!

Ευτυχώς δηλαδή που είδα και τους πολύ καλούς μου φίλους και τα παιδιά τους και πέρασα όμορφα μαζί τους, αλλιώς από την Πόλη αυτή, τι άλλο να περίμενα;;;;;

καλή τύχη στους Βρυξελλιώτες και σε όλους τους Ευρωπαίους, θα τη χρειαστούμε.