Μπήκε κι ο Αύγουστος

Καλά να πάνε εύχομαι και προσπαθώ κι αγωνίζομαι. Η Πανσέληνος βέβαια με κοιτάει και μου λέει: "κανονικά Vollmond με λένε, αλλά άντε προσωρινά στη χαρίζω!" Κοιτιέμαι, κοιτάω, βλέπω, sehe und gucke. Αύγουστος μέσα κι έξω, θα φανεί, mal schauen!
Υπάρχει βέβαια πιθανότητα εγώ να βλέπω αυτό που δε βλέπεται, ή να μη βλέπω αυτό που βλέπουν όλοι οι άλλοι, αλλά κι αν φαίνεται δια γυμνού οφθαλμού, σαν την Πανσέληνο ένα πράμα, πώς δεν το βλέπω, αλλά απλά το κοιτάζω; Βγάζει αλλουνού μάτι αλλά όχι το δικό μου;;;
Οι καταστάσεις παραπέμπουν σε ύστερο Μεσαίωνα ή Αναγέννηση (Δάντης μαζί και Bruegel), βρίσκομαι σε Βαβέλ, μέσα κι έξω, παρελθόν και μέλλον. Μιλάνε, μιλάω, ποιος αντιλαμβάνεται πραγματικά, γλώσσα σώματος, πνεύματος, ανακόλουθα μηνύματα σκορπιούνται. Η δύναμη υπάρχει, τα σκοινιά αντέχουν, θα φτάσουν κάποτε και οι βάρκες σε λιμάνια γνώριμα, φιλικά, οικεία. Οίκαδε! Εδώ, εκεί, μπρος, πίσω, μακρυά, κοντά, ποιος ξέρει, μπορεί και στο φεγγάρι, αρκεί να είναι Πανσέληνος, αρκεί να είναι Αύγουστος. Μεγάλα, γιομάτα, εντυπωσιακά, όχι άλλα λίγα και μίζερα, όχι στα "μάλλον", στα "θα δούμε". Είδαμε ρε μεγάλε, είδαμε, τι καταλάβαμε;;;
Καλά θα πάνε, θα δεις. Απλά υπομονή,τέσσερα/πέντε Πανσέληνα ακόμα, κανα δυο Αύγουστους ίσως και μετά .......και μετά......... Ε και μετά, βλέπουμε!!!!!!!