Πάντα υπάρχουν οι δρόμοι της επαφής, αρκεί εσείς να είστε εκεί......

Κάπου στα βόρεια προάστεια της Θεσσαλονίκης, στο Ωραιόκαστρο, βρίσκεται η πιο πρόσφατη δομή της ΑΡΣΙΣ, μιας μη κυβερνητικής οργάνωσης, εξειδικευμένης στην κοινωνική υποστήριξη των νέων και στην προάσπιση των νεανικών δικαιωμάτων, που ιδρύθηκε το 1992. Αυτό το "Σπίτι της Άρσις"

www.arsis.gr/to%20spiti%20tis%20arsis.htm

είναι ένας ξενώνας προσωρινής φιλοξενίας ανηλίκων, παιδιών δηλαδή των οποίων οι γονείς αδυνατούν για διάφορους λόγους να τα φροντίζουν, αλλά που στο άμεσο (ή λιγότερο άμεσο) μέλλον υπάρχει κάποια προοπτική για αυτά. Όσοι ενδιαφέρεστε να προσφέρετε κάτι, από ελάχιστα πράγματα μέχρι οποιαδήποτε οικονομική ενίσχυση, το τηλέφωνο επικοινωνίας είναι 2310692232. Υπεύθυνες είναι η κ.Μαρία ή η κ.Αλεξάνδρα, αλλά κυρίως στο τηλέφωνο απαντούν άνθρωποι που απασχολούνται εκεί σε 24ωρη βάση, με βάρδιες, φροντίζοντας τα παιδιά. Αυτοί έχουν μπροστά τους τη λίστα με τις τρέχουσες ανάγκες, σίτισης, ένδυσης, ψυχαγωγίας κοκ, και μπορούν να σας κατευθύνουν ως προς το τι μπορείτε να τους πάτε. Έτσι ώστε να μη μαζευτούν, όπως γίνεται πολλές φορές, σαράντα απ'το ένα είδος και κανένα από κάποιο άλλο. Οι ανάγκες περιλαμβάνουν τα πιο κλασσικά έως τα λιγότερο συνηθισμένα, που δε σου περνούν από το μυαλό. Από τα τρόφιμα, τα φρούτα και τα λαχανικά τους, έως τις λάμπες τους, το θειάφι για τα φίδια, χτένες και εσώρουχα για τα μικρότερα, αλλά και ψυχαγωγικά μέσα (επειδή πολλά παιδιά μπορεί να μην ξέρουν να διαβάζουν, αλλά τους διαβάζουν άλλοι, μαζί με τα βιβλία, προτιμώνται τα οπτικοακουστικά μέσα).

Για να μην παρεξηγηθώ, δε μιλώ ως εκπρόσωπος ούτε ως πολύπειρος εθελοντής, αλλά ως εντυπωσιασμένος από το έργο που παράγεται και από τη ζόρικη προσπάθεια που απαιτείται να χειριστείς ηλικίες από 2 έως 18 χρονών στον ίδιο (στενό είναι η αλήθεια) χώρο. Μάλιστα δεν είναι μόνο οι ηλικίες αλλά και οι προσωπικότητες των ταλαιπωρημένων (συχνά κακοποιημένων) παιδιών, που δεν εμπιστεύονται, φοβούνται, αντιδρούν σε κάθε συναναστροφή και σε κοιτούν δύσπιστα. Τσιγκάνοι, των οποίων οι γονείς είναι στη φυλακή, και τους περιμένουν για να πάνε κάπου αλλού, καλύτερα (;), αφγανοί, με τους γονείς σε προσπάθεια αίτησης ασύλου, αλβανοί, που τους αφήνουν οι γονείς για το πενθήμερο και τα ξαναπαίρνουν για κάποια Σαβ/κα.

Περίεργες αλήθεια καταστάσεις, αλλά αληθινές περιέργως καταστάσεις. Τα παιδιά αυτά μπορεί να τα είχατε δει σε κάποια φανάρια, ή από την άλλη μπορεί και να μην τα είχατε ""δει"" ποτέ σας. Ποιός έχει τη δύναμη, το χρόνο, την όρεξη, να "δει", να καθήσει και να ρωτήσει "Που μένεις ρε μεγάλε; Γιατί δεν είσαι σχολείο; Έφαγες σήμερα τίποτε;". Το πιο αξιοσημείωτο μου το 'πε ο μεγάλος μου (7,5): " Άκου να σου πω κάτι απίστευτο μπαμπά που μου είπαν τα παιδιά. Οι γονείς του ............. και του .............. είναι φυλακή, γιατί η μαμά τους έκλεβε κάτι κάρτες και ο μπαμπάς τους χαλούσε τα αμάξια. Κι αυτοί είχαν μείνει εννιά μέρες. Τώρα τους περιμένουν για να πάνε στην Ουκρανία". Το 'πε, το ξανα'πε, ίσαμε 10 φορές. Τον εντυπωσίασε ότι υπάρχουν παιδιά που ενώ δεν είχαν ξαναπιάσει playmobil, είχαν ήδη πάει φυλακή. Απορούσε που ζουν τα παιδιά μακριά απ'το σπίτι τους αφού οι γονείς τους είναι "φυλακισμένοι μέσα στις φυλακές". Μάθημα ζωής γι'αυτόν, αλλά μήπως για μένα όχι;;

Εγώ συμπληρώνω ότι είναι παιδιά που αναζητούν σιωπηλά την υπόσχεση για την επόμενη συνάντηση, το επόμενο δώρο, που έχουν τόσο την ανάγκη για παρέα με συνομηλίκους, αλλά και την (κάτι σαν) γονεϊκή παρουσία, την επαφή με τον ενήλικα. Μην ξεχνάτε ότι τα περισσότερα είναι παιδιά της πιάτσας, μοιάζουν οκτάχρονα, μιλάνε και φέρονται όμως σαν εικοσάρηδες. Μεγαλώσανε γρήγορα κι απότομα, μακριά από τις κουβερτούλες των δικών μας μαμόθρεφτων, παχύσαρκων και υπερ-απαιτητικών βλασταριών. Μερικά έχουν ακόμα παλιές μελανιές, αλλά αυτά που δε φαίνονται είναι αυτά που τα χαρακτηρίζουν. Δεν είναι Έλληνες (κατά Λιακόπουλο και Πλεύρη), αλλά άμα τα ρωτήσεις τι ομάδα είναι λένε ΑΕΚ ή Άρης ή ΠΑΟΚ, δε διαβάζουν ελληνικά, αλλά ξέρουν από μακριά τι γράφει πάνω το κέρμα του ενός ευρώ ή των 50 λεπτών, δε θα μείνουν (λένε) στην Ελλάδα, αλλά η φάτσα τους αλλάζει προς το δυσάρεστο όταν το λένε αυτό.

Στο κάτω-κάτω, ένα "χάλια" γνωστό είναι πάντα καλύτερο από ένα "χάλια" άγνωστο.

Για να μην κουράζω, όποιος ενδιαφέρεται, ας ψάξει είτε στην επίσημη ιστοσελίδα www.arsis.gr, είτε στο τηλέφωνο που αναφέρθηκε (και το ξαναλέω 2310692232) για τους τρόπους βοήθειας, είτε με μια απλή κατάθεση στον Αρ.Λογ. της AlphaBank 709002002007331, αναφέροντας το ονοματεπώνυμο (δεν κατάλαβα γιατί, φαντάζομαι για φορολογική ελάφρυνση) ή gr 4001407090709002002007331 από άλλη τράπεζα.

Υ.Σ. Ο ξενώνας βρίσκεται στις εγκαταστάσεις της παλιάς Παιδόπολης "Άγιος Δημήτριος", άάάλλης μιας μεγάλης ιστορίας, μιας τεράστιας ιστορίας με πολλή κουβέντα, αλλά αυτό είναι μια άλλη Ιστορία........