ΗΘΙΚΟΝ ΔΙΔΑΓΜΑ

Ο ΑΠΑΙΣΙΟΔΟΞΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΚΑΛΑ ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΣ ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΣ







Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2009

Τα γεράκια γύρω μας......

Προχθές με τον ταπεινό φακό του κινητού, τράβηξα κάτι γερακίνες, που τις βλέπω εδώ και κάνα μήνα στο ρέμα κοντά στο σπίτι μου. Κάθε Νοέμβρη κατεβαίνουν για να ξεχειμωνιάσουν,
ερχόμενες από Βορρά.
Για όσους δε γνωρίζουν, σαν κι εμένα που εν οίδα ότι ουδέν οίδα,
ο όρος γερακίνα (Buteo buteo) αναφέρεται και στα αρσενικά και στα θηλυκά, που ελάχιστη εξωτερική διαφορά έχουν. Τώρα θα μου πεις : Και που κατάλαβες ρε μάστορη ότι είναι τέτοια;; Πρώτον επειδή τα έχω δει με τα κυάλια και τα έχω περιγράψει σε ειδικό, που το επιβεβαίωσε, δεύτερον η λογική λέει ότι εφόσον τα 2/3 των ιερακόμορφων που βλέπουν ή μάλλον αφήνουν να τα δουν οι άνθρωποι είναι τέτοια και τρίτον, που μ' αρέσει, είναι ότι η φωνή της γερακίνας είναι σαν κλαψιάρικο νιαούρισμα.

Τρία είδα εγώ, το ένα έκρωζε (ή νιαούριζε αν θέλετε), μάλλον το θηλυκό, και τα άλλα δύο -μάλλον αρσενικά- πήγαιναν βόλτες μαζί του εναλλάξ. Κλασική περίπτωση τρίο!!! Το θέαμα από κάτω, με τον ουρανό -νεφελώδη κι έτσι- ήταν τουλάχιστον εντυπωσιακό. Οι κινήσεις τους, να μην πω χορευτικές και φανώ γραφικός, μου φάνηκαν αρκετά φαντεζί, θαρρείς με σχέδιο και οι ελιγμοί τους χαλαροί και σε στυλ παιχνιδιού. Άλλο να τα λέω κι άλλο να τα λέω.

Η Γερακίνα, του γνωστού τραγουδιού, ήταν υπαρκτό πρόσωπο του 1870, το οποίο κατά την προσπάθειά του να πάει νερό στον αγαπημένο της έπεσε στο πηγάδι και ανασύρθηκε νεκρή από αυτόν. Υπάρχει και έθιμο/δρώμενο στη Νιγρίτα Σερρών, με τις ανύπαντρες κοπέλες να βγάζουν νερό από πηγάδι και να ακολουθεί γλέντι.

Πότε βγήκε όμως η κακή φήμη από τα γεράκια;; Τα "γεράκια" της Ουάσιγκτον, λέμε και τρέμει η ψυχή των Ιρακινών. Τι αυτοκρατορικό έχει δηλαδή ο αετός και ξεχωρίζει, ενώ ένα κιρκινέζι ή ένας σφηκιάρης είναι πλέμπα;; Στο κάτω-κάτω, το σαϊνι (ή το διπλοσάινο) και το ξεφτέρι στα ιερακόμορφα ανήκουν. Αμ πως! Στην Αρχαία Ελλάδα, ο αετός ήταν το πουλί του Δία, ενώ το γεράκι του θεού Ερμή. Ο φόνος ενός τέτοιου πουλιού ισοδυναμούσε με ιεροσυλία. Σήμερα, τα κέντρα περίθαλψης άγριων ζώων γεμίζουν με γεμάτα σφαίρες πουλιά αυτών των ειδών, χτυπημένα από ανώμαλους (Η λέξη ασυνείδητος έχασε πια και την αξία της).

Μία φορά να δεις γεράκι να εφορμά σε στόχο, καταλαβαίνεις περίπου πως μπορεί να αισθάνεται ένας ταλαίπωρος χειριστής αεροσκάφους με τον boggie on his tail (κοινώς σε αερομαχία). Για μας τους θνητούς περιπατητές της Γης, το αέρινο περιβάλλον φαντάζει η απόλυτη ελευθερία και ζηλεύουμε όσους το χαίρονται (Εξ'ου και το λαϊκό άσμα "Ζηλεύω τα πουλιά"). Τα γεράκια, εν προκειμένω οι γερακίνες, επιδεικνύουν δύναμη και ταχύτητα, με βλέμμα περήφανο όσο και διαπεραστικό.
Σηκώστε και καμμιά φορά την κεφάλα σας ψηλά στον ουρανό!
Που ξέρεις τι μπορεί να δεις......

Δεν υπάρχουν σχόλια: