Νοιώθω μια κούραση βαρειά, στο σώμα μου και στην καρδιά. Δε μου κάνει όρεξη ούτε να κουβεντιάσω. Όλα τα έχω βαρεθεί, θέλω να ξαποστάσω.100 ανθρώπους αν ρωτήσεις, οι 98 θα σου πουν το ίδιο. Όλοι είναι κουρασμένοι. Ψυχοσωματικά και εγκεφαλονοητικά. Κοιμάσαι και δεν ξεκουράζεσαι, νομίζεις ότι χαλαρώνεις, αλλά στις σκέψεις είσαι στη τσίτα.
Εγώ προχθές αισθάνθηκα ένα βήμα πριν τη σχιζοφρένεια. Μα το Γιαραμπή, νόμιζα ότι κάποιος μου τραγουδούσε μέσα στο κεφάλι μου. Άκουσον-άκουσον, μια γυναικεία φωνή τραγουδούσε στα πορτογαλέζικα κάτι μελωδίες λυπητερές. Μ.....α μου, τα χρειάστηκα. Είχα κι έναν γα....νο πονοκέφαλο, πήρα 2 Depon.
Νύσταζα και δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Έκλεινα τα μάτια μου και νόμιζα ότι κάποιος με φώναζε. Σου μιλάω για παράκρουση.
Λίγο θέλει ο άνθρωπος;; Γι'αυτό ψυχραιμία. Οι μέρες είναι πονηρές!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου