Ψέμματα δε λέω, ήταν και είναι από τα αγαπημένα μου ακούσματα, το Canto General, με όλους τους ψόγους, που μπορεί να αποδώσει κανείς. Εγώ το γουστάρω, μου θυμίζει πολλά. Πήγα λοιπόν να το ακούσω σε ένα μικρό χωριό στη Βαυαρία, από μια μικρή χορωδία, με τρεις κλασικές κιθάρες, ένα ηλεκτρικό μπάσο, δύο πνευστά, δύο αρμόνια, πολλούς κρουστούς. Μέτρια απόδοση της γυναικείας φωνής, (έβαλαν μια άλτο, ενώ κατά την ταπεινή μου γνώμη προς μια μέτζο θα 'πρεπε να προσανατολιστούν) με αρκετά λάθη στην εκφορά των ισπανικών/λατινοχιλιανών. ΔΕΝ με ενόχλησε, δε με πείραξε.
Ήταν τόση η συγκίνηση μου, που δε σας κρύβω ότι βούρκωσα, μου 'φυγαν δάκρυα, που τα 'κρυψα επιμελώς, τόσοι Γερμανοί γύρω μου, φίσκα ο χώρος, τόσο ενδιαφέρον μετά τόσα χρόνια για το Canto του Θεοδωράκη, που εδώ καθυβρίζεται καθημερινά (Propheten im eigenen Land sind meisten nur die anderen), με παραξένεψε. Το απόλαυσα, ακόμα και με τα λαθάκια του---ποιος είμαι εγώ να κρίνω---το χειροκρότησα, μου άρεσε το Einleitung του Dirigent για ελευθερία πνεύματος και ιδεών, για παλιές απόψεις σοσιαλιστικές, για τις ουτοπίες πολλών, για τη σκληρότητα τη σημερινή, τη ολοκληρωτική υποταγή στην Coca-Cola Inc. και όλα τα άψυχα που μας διαλύουν, που μας σκοτεινιάζουν τον ουρανό και θολώνουν το βλέμμα στον ορίζοντα.
Αυτοί οι τύποι, Νερούντα και λοιποί, με τα λόγια τους, οι Θεοδωράκηδες με τις φωνές τους, ήθελαν όπως πολλοί μια Κοινωνία, μια Ιδεατή Συνεύρεση ψυχών και σωμάτων, που να σκοπεύει στην ανάταση όλων. Απέτυχαν offensichtlich.....να τους φτύσουμε ομαδικώς;;;; δεν κάνει!!!!
Εμείς είμαστε τα "μερικά ζώα", ανάμεσα μας είναι οι libertadores, o Zapata, αλλά και η United Fruits Co, η Diktatura de las mosquas. Η ήρα και το στάρι, εσύ αποφασίζεις, εμείς όλοι. Θέλουμε καλοπέραση, όχι μόχθο, καλά μας κάνουν.....ας αποδεικνύαμε ότι δεν αξίζαμε (εμείς, ως έθνος, ως τόπος, ως οντότητες, όλοι μαζί και ο καθένας μόνος) αυτήν την σκατένια τύχη, ότι έχουμε άλλη στόφα, άλλο σκαρί, άλλο πείσμα, από αυτό μας καταλογίζουν (αλλά που και αποδεικνύεται ότι έτσι πράγματι είναι) ότι έχουμε.
Ξέφυγα λίγο.
Κάντο όπως μπορείς, κάντο κόντρα στους Χενεράλ, κάντο, τραγούδα το,
Todo era bueno en nuestra tierra............damals!!
Έψαξα να δω (ίσως από βλακεία, ίσως από ανάγκη) αν υπήρχε ανάμεσά μας κάποια ελληνόφατσα, κάτι που να θύμιζε απόγονο ενδόξων λαών, παρηκμασμένων αλλά αρχόντων ακόμα στα κρυφά. Μάλλον στάθηκα άτυχος, δεν υπέπεσε στην αντίληψη μου κάτι. Ας είναι.
Εδώ είμαστε, όχι αλλού. Φεστιβάλ του χωριού, σαν πανηγύρι με Νερούδα στα μεγάφωνα, αντί του Πετρολούκα ή και χειρότερα. Περάσαμε καλά;; συγκινηθήκαμε;;; αυτό μετράει.
Zum Schluss würde ich etwas empfehlen. Siehe unten
Canto General von Mikis Theodorakis in der symphonischen Fassung. SingAkademie Niedersachsen am 5.10.2009 im Konzerthaus Gendarmenmarkt Berlin. Festakt "60 Jahre DGB" in Anwesenheit von Bundespräsident, Bundeskanzlerin und weiteren 1000 Gästen. Soli: Maria Farantouri und Rainer Scheerer, Berliner Konzertorchester, großer Chor der SingAkademie Niedersachsen, Dirigent Claus-Ulrich Heinke
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου