Ο εξωγήινος στο βίντεο μάλλον αντιπροσωπεύει τη φωνή του υποσυνείδητου, αυτή που όλοι την ακούμε, αλλά επιλέγουμε να την παρακούσουμε. Υπάρχει κόσμος, μιλιούνια, εκατομμύρια, που έβριζαν (και ίσως ακόμα βρίζουν) τον Παπανδρέου, το Βενιζέλο, το Σαμαρά, το Σαρκοζί, τον Μπλερ, τον Μπους, και όταν έρχεται η στιγμή, να δείξουν αυτό που αισθάνονται, απλά τους ξαναψηφίζουν. Κανείς ποτέ δε θα καταλάβει τι είδους φόβος είναι αυτό, τι είδους διαστροφή, αν είναι ανοησία, παραλογισμός ή απλή τυχοδιωκτική τακτική.
Τι είναι οι Κυβερνήσεις;; Τι είναι αυτά τα περιβόητα θεσμικά όργανα, οι Υπηρεσίες, το Κράτος, οι Οργανισμοί, εγχώριοι και διεθνείς;;; Πώς μπορούν οι άνθρωποι ενώ φαινομενικά τα ελέγχουν όλα αυτά, να αισθάνονται τόσο αδύνατοι και φοβισμένοι;; Πού στράβωσε η Δημοκρατία και φοβήθηκε την έννοια της Αριστοκρατίας (η δύναμη των Άριστων); Γιατί δεν εκλέγονται οι Καλύτεροι;; Γιατί οι Καλοί (πνευματικά, κοινωνικά, ηθικά) μπορούν τόσο εύκολα κι απλά να διαφθείρονται και μέσα από καλές προθέσεις;;;
Άλυτα ζητήματα (ειδικά προεκλογικά). Πάντως να θυμόμαστε ένα. Όσο πιστεύεις στον εαυτό σου, άλλο τόσο ενδυναμώνεται μια κοινωνία. Όσο φοβάσαι για την αξία σου ως άτομο, ως οργανισμός, όσο αυταπατάσαι για την αδυναμία σου, άλλο τόσο δίνεις δικαίωμα να διαλύεται η ενότητα και η αλληλεγγύη μεταξύ συνανθρώπων.
Αυτό που επιφανειακά περιφέρεται ως κοινωνικός ιστός βασίζεται στον κάθε κόμπο κλωστής. Δεν υπάρχουν αδύναμοι κρίκοι, υπάρχουν κρίκοι που "βολεύονται" η "συνήθισαν" στο να είναι αδύναμοι. Δε σώζει κανείς κανέναν. Απλώς κρατιόμαστε ο ένας με τον άλλον. Έτσι γινόταν, ας ξαναρχίσει το ίδιο πράγμα..............
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου