Αλλά σκεφτείτε κι αυτούς τους κακομοίρηδες τους μάγους, ξεκινάνε από του διαόλου τη μάνα, στην κυριολεξία, περνάνε Αφγανιστάν, Ιράν, Ιορδανία, Συρία για να πάνε στη Βηθλεέμ, μέσα στο χαμό αυτό.
Ίσως να πρέπει να πάρουν πολλές αμφεταμίνες Captagon για να ανταπεξέλθουν, αλλά αυτό εκεί πέρα δεν είναι πρόβλημα.
Οι ώρες μεταξύ μας τέτοιες μέρες θυμίζουν τις καραντίνες, αλλά βέβαια εδώ υπάρχει το γιορτινό τραπέζι για ορισμένους , με παππούδες γιαγιάδες θείους θείες. Άλλοι θα μείνουν μόνοι τους από επιλογή, άλλοι κατ' ανάγκη. Δεν πειράζει, μια (ή δύο μέρες) είναι όλες κι όλες.
Φωτάκια και λαμπιόνια, στολιδια και μπάλες στο δέντρο, Adventskalender, Weihnachtsmarkt, Glühwein/gebrannte Mandeln.
Όλα καλά κι άγια, ή όχι και τόσο άγια. Όλα ψεύτικα; Που λέει κι ο Άκης Πάνου; Το ότι συνεχίζουμε να κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας και να νομίζουμε ότι έτσι προωθούμε κι ενισχύουμε τον κοινωνικό μας ιστό, ειδικά με την πανδημία, αυτό από μόνο του δείχνει: 1) την απελπιστική κατάσταση του ανθρώπου, χωρίς καμία πλέον λύση δια της Λογικής, αλλά μόνο της (τυφλής ) Πίστης και Της Ελπίδας 2) την αδυναμία του να μάθει οτιδήποτε από τα λάθη του και την καταδίκη του να τα επαναλαμβάνει μέχρι τελικής πτώσης. Και φυσικά 3) ο άνθρωπος ήταν μια όχι και πολύ επιτυχημένη τροπή/εκτροπή της Εξέλιξης (βλ. Χαράρι, Homo, eine kurze Geschichte der Menschheit, θα γράψω σχετικά!)
Άντε να βγει ο χρόνος, άντε να περάσει η μέρα και να ρθει το πρωινό!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου