Ο Νίκος αλλά κυρίως ο μεγάλος μου γιος μου έδωσαν το έρεισμα. Δεν μου επιτρέπεται βέβαια να βάλω κάποιο βίντεο, που παίζουν τα αγόρια το συγκεκριμένο κομμάτι, αλλά μπορώ να πω, ότι από τότε που το άκουσα, εισαγωγή, ριφ και Ρυθμό, το βρήκα γαμάτο, δυναμικό, επαναστατικό.
Η ιδέα βέβαια του Μουρ, να το σκηνοθετήσει έξω από η Γουόλ Στριτ, να προκαλέσει χαμό, συλλήψεις, σχεδόν διπλωματικό επεισόδιο, που λένε μεταφορικά,ήταν ακόμα πιο προχωρημένη.
Προβοκατορικη μπάντα, αναρχική πάντα μέσα στο σύστημα και το δισκογραφικό σύμπαν.
Η φράση που μου έρχεται πρώτα πρώτα είναι το γνωστό, "όπως έστρωσες, κοιμήσου" ή "έτσι σκατα που τα έκανες......"
Να καταλάβαινα και τι λένε οι στίχοι, καλά θα ήταν! Μπορώ φυσικά να τους διαβάσω στο ίντερνετ, έλα όμως που δε θέλω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου