Γίνε Σκρουτζ! Μπορείς!!

Χριστουγεννιάτικη παιδική παράσταση. "Καλά Χριστούγεννα κ.Σκρουτζ". Ράδιο Σίτυ.

Πάρα πολύ καλή, νέοι ηθοποιοί (πλην Σκρουτζ), ορεξάτοι παρά τη σχετική απειρία και προσήλωση στο ορίτζιναλ σενάριο με μερικές προσθήκες ελληνικής πινελιάς.

Ο Σκρουτζ ιδανικός, άψογος, ταιριαστός, λόγω κόμης και εμφάνισης, δε χρειαζόταν καν μακιγιάζ, έδινε όλο το στίγμα και οι υπόλοιποι ακολουθούσαν.

Έβγαζε πολλή συγκίνηση, πολύ δάκρυ (κρυβόμασταν να μη μας βλέπουν τα πιτσιρίκια) και έμοιαζε να "πιάνει" περισσότερο το ενήλικο κοινό και λιγότερο τα παιδιά.

Το ρεζουμέ: Ο Σκρουτζ αλλάζει χαρακτήρα και σώζει την ψυχή του.

Όχι κύριε! Δεν είναι έτσι! Λάθος. ΛΑΘΟΣ! Δεν πρέπει να αλλάξει ο Σκρουτζ. Στέλνουμε λάθος μήνυμα, ετεροχρονισμένο, οπισθοδρομικό. Ο Σκρουτζ είναι σωστός, είναι ωραίος, γ...μεί και δέρνει. Τι κακό κάνει δηλαδή ο κύριος; Πληρώνει φόρους, άρα πρέπει να τα βγάλει με τη μετακύλιση στον πελάτη. Θα ελαττώσει στο μέγιστο τα έξοδά του, κόβοντας δώρα Χριστουγέννων και άλλες αηδίες. Τι; Επιχειρηματικά δώρα; Προσφορές στους προμηθευτές; Υπερωρίες;;;; Άκουσον-άκουσον! Θα πληρώσει υπερωρίες ο Σκρουτζ; Όχι βέβαια! Θα απαιτήσει ελαστικό ωράριο, θα εκβιάσει τον εργαζόμενο, τον κ.Κράτσιτ, θα τον ξεζουμίσει, θα του πάρει ό,τι περισσότερο μπορεί.....για το καλό της Εταιρείας, βεβαίως βεβαίως.

Ο Σκρουτζ κάνει οικονομία, μαζεύει αποδείξεις, μεγιστοποιεί το κέρδος, όταν οι άλλοι κοιμούνται, αυτός επικοινωνεί με τα χρηματιστήρια της Κων/πολης και της Τυνησίας (έτσι λέει ο Ντίκενς- και καλά τα εξωτικά χρηματοοικονομικά περιβάλλοντα-Από τότε έβγαζαν χρήμα οι κερδοσκόποι με τις μικρές και διεφθαρμένες οικονομίες!).

Όταν ο Σκρουτζ δεν ανοίγει το καλοριφέρ για να μην κάψει πετρέλαιο, δε χορηγεί, δε φιλανθρωπεί, δε δίνει τ'αγγέλου νερό, δε χαραμίζει ούτε το σάλιο του σε ανώφελα πράγματα,

πρέπει να σκεφτούμε πολύ σοβαρά: "Μήπως όντως έχει δίκιο αυτός ο τύπος;"

Θα μου πεις: "Ναι αλλά δεν ξέρει να τα φάει". Σωστό! Οι τύψεις μάλλον τον κυνηγούσαν, επειδή δεν τα γύρισε σε κατανάλωση. Αλλά και πάλι, η χαρά του που μετρούσε τις λιρίτσες του το βράδυ, τον κάλυπτε. Εσύ δηλαδή που τα τρως στα μπουζούκια και μετά παίρνεις καταναλωτικό δάνειο για να πληρώσεις δάνεια, πιστωτικές, ΟΤΕ, ΔΕΗ, κινητά, είσαι πιο μάγκας;;;;; Πιο έξυπνος; Πιο οικονομολόγος;;; Άντε στον Alpha που δουλεύει "για λογαριασμό σου".

Και πραγματικά νομίζω ότι το ριάλιτυ αυτό δουλεύει σαν την ανακούφιση μετά από τις τραγωδίες, τα δράματα και γενικώς τα "κλαψ" καλλιτεχνήματα. Σου λέει αυτός χρωστάει 250.000 €, εγώ πάλι καλά είμαι.

Λοιπόν καταλήγουμε: Ο Σκρουτζ είμαι και δε δίνω λογαριασμό, δεν παίρνω λογαριασμό. Τα μαζεύω, τα κάνω μασούρια, στους γιατρούς θα τα φάω, θα τα κάψω τα ρημάδια τα λεφτά μου, στον απαυτό μου θα τα βάλω, ό,τι θέλω θα τα κάνω. Να δουλέψουν και οι άλλοι, να βγάλουν και αυτοί. Δεν ταίζω φιλόπτωχα, άπορους, άστεγους, άνεργους, αναξιοπαθούντες. Να σκύψουν το κεφάλι, να κόψουν δαπάνες άσκοπες, χλίδες και φιγούρες, μπουρζουά και βόλτες στα καζίνα, μπουζουκλερί και μπαροβιοκαταστάσεις. Σκάστε και κολυμπάτε ρε!

Αυτά, ο Σκρουτζ. Εμείς;;;; Εσύ;;;;; Εγώ;;;;;

Δυσκολεύεσαι να το μιμηθείς, ε; Έχεις αναστολές, δισταγμούς, δε σου πάει βρε παιδί μου....

Πάλαιψέ το, Γίνε Σκρουτζ, μπορείς! Καταρχήν θα σώσεις την πατρίδα σου. Μετά θα σώσεις το πορτοφόλι σου. Αν δεν το καταφέρεις, καλά να πάθεις! Μείνε με τα ανθρωπιστικά σου, τις ευαισθησίες σου. Τώρα, αν μετά πας στην Κόλαση, στα ακατανόμαστα και σε κάνουν, σε ράνουν, σε δείξουν, σε μπήξουν, τι να κάνουμε; Τα 'χει αυτά η afterlife! Τι περίμενες; Ουρί και ποταμούς με μέλι;

Λοιπόν! Τέλος! Σκρουτζ και τα μυαλά στα πορτοφόλια. Με τέτοια μυαλά βέβαια, ούτε η τσέπη με τα ψιλά δε θα γεμίσει. Σκρουτζ, Σκρουτζ, Σκρουτζ! Ο γιός του Πάρ'τα Όλα. Ο γιός του Παρ'τα και δώσ'τα στον Παπακωνσταντίνου (Πριτς!). Ο γιός του Πάρ'τα και Κάν'τα καταθέσεις στην Ελβετία.

ΟΚ. Από αύριο, από φέτος............