Πήγα και άκουσα τα τοπικά μπουζούκια, τα εκκλησιαστικά τους όργανα δηλαδή, την παράδοσή τους, ένα αφιέρωμα στον Robert Maximilian Helmschrott, στην Pfarrkirche St. Marien μια καθολική εκκλησία εδώ στο Όφενμπαχ. Στη μέση του προγράμματος βάλανε και κανα σουξεδάκι γιατί κατάλαβαν κάποιοι παππούδες είχαν αποκοιμηθεί, έχουν αυτό το καλό με τα Rollator και στηρίζονται πάνω τους σα μαξιλαράκι. Οπότε γενικά ο Χελμσροτ gehört zu den Komponisten des zwanzigsten Jahrhundertes, με τα μινιμαλιστικά και τις απλές φόρμες, ο οργανίστας το απέδωσε νομίζω σωστά το θέμα.
Ωραίες θα ήταν οι Βαλκυρίες, θα καλπάζαν και στα όνειρα των παππούδων και θα μας έλεγαν "τι
χαζά κάθεστε κι ακούτε, δεν πάτε να βγείτε στον ήλιο με κανα παγωτό;;"
Εγώ προσωπικά ζοριζόμουν να κρατήσω τα μάτια ανοιχτά. Ήμουν και κουρασμένος, είχα τρέξει και δίπλα στο φουσκωμένο ποτάμι καμιά 7-8 χιλιόμετρα περίπου (προπόνηση για το J.P.Morgan Lauf nächste Mittwoch), οπότε σας αφήνω με την απόλαυση του καλπασμού και σας καληνυχτίζω, διότι πήγε και 12:46.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου