Σύντομη διαδρομή μεταξύ Spitzäckern (συνοικία του Seligenstadt) και Froschhausen. Όμορφη αλέα, αριστερά της ασφάλτου, με ποδηλατόδρομο. Καστανιές και οξυές, κόκκινα, κίτρινα, πράσινα φύλλα, ωραίοι συνδυασμοί χρωμάτων, μετάβαση. Στρώμα πάχνης στο γρασίδι και στα χωράφια τριγύρω, ο ουρανός γαλανός με σύννεφα σχεδίων, που χαράσσονται από τα αεροπλάνα, σαν παιδική ζωγραφιά.
Στο ραδιόφωνο του αυτοκινήτου, "Wet Sand" των Chilli Peppers, η διάθεση απογειώνεται.
Πρωί, μετά από 24ωρη δουλειά, πίεσης και στρες, η περιβόητη Arbeitsmentalität φυτρώνει μέσα μου και αισθάνομαι κομμάτι αυτού του μέρους. Είναι νωρίς, ξέρω. Δε με νοιάζει όμως. Είμαι κι εγώ σε μετάβαση. Τα καλοκαίρια, τα ξέγνοιαστα και τα χαβαλετζίδικα, έχουν περάσει, όχι οριστικά κι αμετάκλητα, αλλά πάντως είναι κάπου αλλού>! Τώρα εδώ δεν γίνεται τίποτα αβρόχοις ποσί.
Κι αυτό σου δίνει τον αέρα της ώθησης, της μετάβασης προς τα ....κάπου.
Και επειδή η διάθεση περνάει πάντα κι από το στομάχι, σταματώ και στον γνωστό φούρνο/Bäckerei Nitschke, αγοράζω ως συνήθως τα γνωστά Strudel, mit Kirsche, Apfel oder Mandarine. Θα φάμε καλά, μάγκα, λέω. Τριήμερο frei. Mal gucken! Έχει δρόμο, αλλά τουλάχιστον πάει...κάπου.........
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου