Ο Οπαδός μέσα μας, παρέα μαζί με το Φίλαθλο

 Το ματς σήμερα προβλεπόταν ντέρμπυ, αλλά κατέληξε εύκολη (κατά το πλείστον) υπόθεση για την Άιντραχτ. Καταρχήν εγώ, ως συνήθως, πηγαίνω νωρίς και διαβάζω καμιά εφημερίδα, τρώω κανα λουκάνικο και ακούω τη μουσική του σταδίου. Μετά περιμένω να μαζευτεί ο κόσμος και να τραγουδήσουμε, κουνώντας το μαυροκόκκινο κασκόλ μου. Αυτοί δηλαδή, γιατί εγώ δεν τα καταλαβαίνω όλα, απ'όσα λένε.....μόνο στο Eintracht Frankfurt .....am Main, am Main, και κάτι wiederholung που πιάνω, φωνάζω και γενικά τα Οοοοο Αααααααα......

Γενικά η ατμόσφαιρα είναι καταπληκτική.

Ακόμα και με τους φιλοξενούμενους δίπλα μας, φώναζαν, τσίριζαν, τραγουδούσαν, πολλοί ήταν κι ανάμεσά μας, με τα πράσινα κασκόλ, και τα ρούχα με το 96, αλλά δεν τρέχει τίποτα. Παιχνίδι και διασκέδαση.......... Όμορφα πράγματα! Ως και η κυρία με το μωράκι το απολάμβανε, γιαγιά, που η κόρη από το Αννόβερο είχε ντύσει το μωρό, με φόρμα πράσινη και με σήμα του Αννόβερου, αλλά ο μπαμπάς από Φρανκφούρτη, του είχε βάλει και κονκάρδα από Άιντραχτ.

 Κανείς δεν κινδύνευσε, κανείς δε φοβήθηκε, η ατμόσφαιρα δε βρώμαγε καπνογόνα, τα μάτια δεν έτσουζαν από τις σκόνες και τις φλόγες των φωτοβολίδων, τα αυτιά δεν πονούσαν από τις βρισιές που άκουγες (κανα arschloch, που και που, δεν έλεγε και πολλά),και μιλάμε για ντέρμπυ.

Τέλος πάντων, πέρασα ωραία, ωραία πήγα, ωραία γύρισα, ούτε ποδοπατήθηκα, ανθρώπινα πράγματα, με το e-εισητήριο μου, σωματικό έλεγχο αξιοπρεπώς, όχι σαν τα ζώα. εδώ είχε από όλα εκείνα, που μου έχουν λείψει στα γήπεδα. Μπορεί ποιοτικά να μην ξετρελαίνομαι κιόλας (θα μου πεις, πέρασαν και τα χρόνια για να ξετρελαθούμε με αυτά), αλλά τουλάχιστον απολαμβάνω σαν κύριος, το ξελαρύγγιασμά μου, ουρλιάζω επιδοκιμάζοντας τους παίκτες μας, χειροκροτώ και τον αντίπαλο, αλλά τον ειρωνεύομαι και τον δουλεύω κιόλας, στα πολιτισμένα πλαίσια και φυσικά περιμένω το επόμενο παιχνίδι με προσμονή και ξεχωριστή συγκίνηση. Ποδόσφαιρο, πολιτισμός, Funkultur.
Οι άνθρωποι είναι παντού οι ίδιοι, τα μυαλά και οι σκέψεις το ίδιο, η εκφορά ίσως να αλλάζει. Π.χ. κάποια στιγμή μας σφυρίζει ο διαιτητής ένα "ανάποδο". Γυρίζει ο μουστάκιας με την μπύρα δίπλα μου "Είναι από το Würth και επειδή τους κάναμε σκόνη εδώ, μας το κρατάει και μας σφυρίζει falsch", αν κατάλαβα καλά αυτά που μου είπε. Κουβέντα δηλαδή επιπέδου Αγροτικού Αστέρα, αλλά την είπε έτσι απλά κι ωραία, που δε με χάλασε, γιατί έκανε την πλάκα του, ούτε τον έβρισε ούτε τίποτα, απλά Quatsch, στα πλαίσια του παιχνιδιού.
Με βλέπω τακτικό θαμώνα του Commerzbank Arena (Κι όσο βλέπω και φανέλες Amanatidis και Gkekas ακόμα και τώρα, λέω "ακόμα πιάνει η μπογιά μας")