Άλλη μια ιστορία, από τη ζωή βγαλμένη.
Το χωριό, το Νέο Κεραμίδι. Κάπου στη Μακεδονία, μικρή σημασία.
Κορίτσια που φεύγουν από το χωριό, έξυπνα πουλιά, πάνε στα μεγαλύτερα χωριά, αυτά με τα Πανεπιστήμια, σπουδάζουν να γίνουν δασκάλες ή νηπιαγωγοί, κάνουν όνειρα.
Τελειώνοντας, αναρωτιούνται: πού θα πάμε,πού θα δουλέψουμε, ποιος θα ασχοληθεί με το μέλλον μου, αν δεν το κυνηγήσω εγώ από μόνη μου;;
Το Κράτος, οι Φορείς, η υψηλή Ιεραρχία της Εκπαίδευσης, οι Πρόεδροι και Προεδρίνες Γραφείων στα Υπουργεία που "χαράζουν" τη Στρατηγική της Νέας Παιδείας στην Ελλάδα............................ λείπουν! Έχουν προβλήματα από μόνοι τους ή είναι απασχολημένοι και απορροφημένοι από την τρομακτικά σημαντική δουλειά που έχουν,
ώστε δεν έδωσαν και την τρελή σημασία στα κορίτσια αυτά, που μυαλό έχουν, χαζά δεν είναι, για να καταλάβουν ότι η Χώρα που τους σπούδασε, τις έχει γραμμένες κανονικά και με το Νόμο.
Τι κάνουν λοιπόν;;; Μια απλή αίτηση στα ελληνικά, αφού γερμανικά δε γνωρίζουν ακόμα, την ταχυδρομούν ή οι πιο προχωρημένες, στέλνουν και mail.
Σε μια προκαθορισμένη ημερομηνία έρχονται Γερμανοί Επίτροποι, τις περνάνε από συνεντεύξεις με μεταφραστή, επιλέγουν τις καλύτερες απόφοιτες των Παιδαγωγικών Πανεπιστημίων και σε μια βδομάδα τις καλούν για να ξεκινήσουν δουλειά στη χώρα, που πλέον "αγαπάμε να μισούμε" ίσως για 4η απανωτή φορά τα τελευταία εκατό χρόνια.
Φτάνοντας τα κορίτσια, θυμίζω τα αστέρια του έτους, τα πιο έξυπνα και διαβαστερά, βρίσκουν έτοιμο πληρωμένο διαμερισματάκι σε κάποιο χωριό, έξω από το Μόναχο, τους βάζουν σε πρόγραμμα δωρεάν εκμάθησης γλώσσας, αρχικά παίρνουν το Β1, μετά το Β2, θα ξεκινήσουν μερικές ώρες αίθουσα, μερικές ώρες σεμινάρια/κατάρτιση/επιμόρφωση, αργότερα, C1 ή και C2, αν είναι αρκετά επιμελείς.
Αν ο μισθός που θα τους δώσουν, θα είναι ικανοποιητικός, θα μείνουν. Αν όχι, τους δίνεται το δικαίωμα, να ψάξουν σε διπλανά κρατίδια, χωρίς όρους. Οι συνθήκες φαίνονται όμως πολύ καλές, οι όροι των συμβολαίων, δε φαίνεται να κρύβουν επικίνδυνες παγίδες, ο καιρός θα δείξει.........
Πολύ καλό για να είναι αληθινό;;;;;;
Συμβαίνει τώρα.
Η κουβέντα για το "διαχρονικό πρόβλημα της Παιδείας-μέσω της Εκπαιδευτικής Σχολικής διαδικασίας" στην Ελλάδα ..........ακόμα προχωράει. Άνθρωποι που έμαθαν μόνο να μιλάνε, χωρίς να ξέρουν τι λένε, ούτε που τους νοιάζει, αφού δε θα έχουν συνέπειες, υπεύθυνοι χωρίς ίχνος υπευθυνότητας και διάθεσης να εφαρμόζουν στο ελάχιστο στοιχειώδεις αρχές νόμων και κανονισμών........διοικούν και μας οδηγούν στις καλύτερες μέρες της Παιδείας στην Ελλάδα.
Εγώ δεν ξέρω, απ'έξω είμαι, δυστυχώς έχω παιδιά "εκεί μέσα" και με καίει, αλλά η βοήθεια μου είναι μάλλον πενιχρή. Τα σχολεία στην Ελλάδα θα βρουν ένα δρόμο, τα παιδιά και οι δάσκαλοι κάποιον άλλον.
Το μπλα-μπλα χωρίς νόημα θα συνεχίζεται, η γκρίνια στην Ελλάδα δε σταματάει ποτέ εξάλλου. Οι Λύσεις και οι Πράξεις είναι αλλού.
Καλύτερα στον τόπο σου;;;
Δε νομίζω Τάκη!
Το χωριό, το Νέο Κεραμίδι. Κάπου στη Μακεδονία, μικρή σημασία.
Κορίτσια που φεύγουν από το χωριό, έξυπνα πουλιά, πάνε στα μεγαλύτερα χωριά, αυτά με τα Πανεπιστήμια, σπουδάζουν να γίνουν δασκάλες ή νηπιαγωγοί, κάνουν όνειρα.
Τελειώνοντας, αναρωτιούνται: πού θα πάμε,πού θα δουλέψουμε, ποιος θα ασχοληθεί με το μέλλον μου, αν δεν το κυνηγήσω εγώ από μόνη μου;;
Το Κράτος, οι Φορείς, η υψηλή Ιεραρχία της Εκπαίδευσης, οι Πρόεδροι και Προεδρίνες Γραφείων στα Υπουργεία που "χαράζουν" τη Στρατηγική της Νέας Παιδείας στην Ελλάδα............................ λείπουν! Έχουν προβλήματα από μόνοι τους ή είναι απασχολημένοι και απορροφημένοι από την τρομακτικά σημαντική δουλειά που έχουν,
ώστε δεν έδωσαν και την τρελή σημασία στα κορίτσια αυτά, που μυαλό έχουν, χαζά δεν είναι, για να καταλάβουν ότι η Χώρα που τους σπούδασε, τις έχει γραμμένες κανονικά και με το Νόμο.
Τι κάνουν λοιπόν;;; Μια απλή αίτηση στα ελληνικά, αφού γερμανικά δε γνωρίζουν ακόμα, την ταχυδρομούν ή οι πιο προχωρημένες, στέλνουν και mail.
Σε μια προκαθορισμένη ημερομηνία έρχονται Γερμανοί Επίτροποι, τις περνάνε από συνεντεύξεις με μεταφραστή, επιλέγουν τις καλύτερες απόφοιτες των Παιδαγωγικών Πανεπιστημίων και σε μια βδομάδα τις καλούν για να ξεκινήσουν δουλειά στη χώρα, που πλέον "αγαπάμε να μισούμε" ίσως για 4η απανωτή φορά τα τελευταία εκατό χρόνια.
Φτάνοντας τα κορίτσια, θυμίζω τα αστέρια του έτους, τα πιο έξυπνα και διαβαστερά, βρίσκουν έτοιμο πληρωμένο διαμερισματάκι σε κάποιο χωριό, έξω από το Μόναχο, τους βάζουν σε πρόγραμμα δωρεάν εκμάθησης γλώσσας, αρχικά παίρνουν το Β1, μετά το Β2, θα ξεκινήσουν μερικές ώρες αίθουσα, μερικές ώρες σεμινάρια/κατάρτιση/επιμόρφωση, αργότερα, C1 ή και C2, αν είναι αρκετά επιμελείς.
Αν ο μισθός που θα τους δώσουν, θα είναι ικανοποιητικός, θα μείνουν. Αν όχι, τους δίνεται το δικαίωμα, να ψάξουν σε διπλανά κρατίδια, χωρίς όρους. Οι συνθήκες φαίνονται όμως πολύ καλές, οι όροι των συμβολαίων, δε φαίνεται να κρύβουν επικίνδυνες παγίδες, ο καιρός θα δείξει.........
Πολύ καλό για να είναι αληθινό;;;;;;
Συμβαίνει τώρα.
Η κουβέντα για το "διαχρονικό πρόβλημα της Παιδείας-μέσω της Εκπαιδευτικής Σχολικής διαδικασίας" στην Ελλάδα ..........ακόμα προχωράει. Άνθρωποι που έμαθαν μόνο να μιλάνε, χωρίς να ξέρουν τι λένε, ούτε που τους νοιάζει, αφού δε θα έχουν συνέπειες, υπεύθυνοι χωρίς ίχνος υπευθυνότητας και διάθεσης να εφαρμόζουν στο ελάχιστο στοιχειώδεις αρχές νόμων και κανονισμών........διοικούν και μας οδηγούν στις καλύτερες μέρες της Παιδείας στην Ελλάδα.
Εγώ δεν ξέρω, απ'έξω είμαι, δυστυχώς έχω παιδιά "εκεί μέσα" και με καίει, αλλά η βοήθεια μου είναι μάλλον πενιχρή. Τα σχολεία στην Ελλάδα θα βρουν ένα δρόμο, τα παιδιά και οι δάσκαλοι κάποιον άλλον.
Το μπλα-μπλα χωρίς νόημα θα συνεχίζεται, η γκρίνια στην Ελλάδα δε σταματάει ποτέ εξάλλου. Οι Λύσεις και οι Πράξεις είναι αλλού.
Καλύτερα στον τόπο σου;;;
Δε νομίζω Τάκη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου