Αν και γενικά περνάω πολύ καλά αυτές τις μέρες, νομίζω ότι μέρα με τη μέρα μου κόβεται η μαγκιά. Είναι τόσα αυτά που γίνονται, που δεν προλαβαίνω να τα επεξεργαστώ ή να αντιδράσω. Ώσπου να αποφασίσω να γράψω κάτι ή να κάνω μία πράξη "αλτρουϊσμού", με κόβουν τα νεότερα γεγονότα και δεδομένα και φρενάρω. Κοιτάζω δεξιά-αριστερά, ξαναξεκινάω, τσουπ! να σου πάλι το στραβό, το απίστευτο, το αδιανόητα βίαιο και το υπεράνω σχολιασμού. Με αυτό το γκάζι-φρένο, δε γίνεται, αποδιοργανώνεσαι. Και το εύκολο είναι να κλειστείς στο καβούκι σου, να δεις τα πιο σημαντικά για σένα, αυτοί οι 2-3 άνθρωποι που σημαίνουν τα πάντα για σένα. Οι υπόλοιποι στάχτη και μπούρμπερη. Ας πρόσεχαν!
Προφανώς αυτό είναι το άλλοθί μου, η αποενοχοποίησή μου, αυτό το "δε φταίω εγώ, η κρίση φταίει!'. Σαν τις επιχειρήσεις με το ελαστικό ωράριο. Σήμερα θα δουλεύετε, αύριο όχι. Σήμερα θα είμαι άνθρωπος, αύριο όχι. Σήμερα με νοιάζει το κοινωνικό γίγνεσθαι, αύριο ούτε καρφί!
Δεν πολυπροχωράει όμως κι έτσι το σύστημα. Βλέπεις τρελά πράγματα, ακούς τρομερές ιστορίες και αισθάνεσαι ότι όλα βαίνουν καλώς εναντίον μας, που λέει κι ο Σκαμπαρδώνης. Μας περνούν για βόδια, απλά και μόνο γιατί είμαστε. Χωρίς περιθώρια σκέψης ή αντίδρασης, ξεμοναχιαζόμαστε και είμαστε εύκολοι στόχοι. Νομίζουμε ότι άμα δε μιλάμε, θα τη γλυτώσουμε εμείς. Σαν τις μέρες της δικτατορίας. Ο πατέρας μου, φοβισμένος δεξιός, έλεγε πάντα ότι "άμα δεν μιλούσες, δε σε πείραζε κανείς". Να η σύγκριση με το σήμερα. Και τώρα αυτή η συγκαλυμμένη δικτατορία ζητάει από μας να μη μιλάμε, ζητάει τη σιωπή μας, στη συνενοχή μας.
Κι εμείς τα μοσχάρια νομίζουμε ότι με την απραξία και την ψύχραιμη σιωπή είμαστε αντιρρησίες. Κάτι σαν καθιστική διαμαρτυρία. Επίσχεση εργασίας, λέει.
Οι αναρχικοί βέβαια επιμένουν ότι η σιωπή δεν είναι φωνή, φωνή είναι μόνο η φωνή.....
Ας ξεκινήσω έστω επιδερμικά την ανάλυση, κατά το φτωχό μυαλό του Ενοίδα.
Το γκάζι-φρένο έχει επίδραση και στον καιρό. Οι μέρες είναι μπρος-πίσω, μία χειμώνα, μία άνοιξη, μία συννεφιά, μια σκάει ο τζίτζικας. Μία ακροδεξιά, μία ακροαριστερά. Μία "ηχηρό μήνυμα στα Σκόπια έστειλε από την Πέλλα ο Πρωθυπουργός", μία "να παταχθούν τα φαινόμενα υπερβολικής βίας στην Αστυνομία ζήτησε ο κ.Δένδιας". Ή θα μας σαπίζουν στο ξύλο χωρίς λόγο οι μπάτσοι, ή θα λείπουν από παντού, αφήνοντας μας έρμαια στις ορέξεις των εγκληματιών. Αν τρως ξύλο όμως, ουσιαστικά δε σε ενδιαφέρει από ποιόν το τρως, αλλά πότε θα σταματήσει.
Τα φαινόμενα κοινωνικής παθογένειας, που λέει κι ο Πιπερόπουλος, οφείλονται στη διάσπαση των στενών, μέχρι πρότινος, οικογενειακών δεσμών, αλλά και στην αποστασιοποίηση των πολιτών από ενεργείς κοινωνικές μονάδες σε αδρανείς θεατές. (Δεν τα είπε αυτά ο κ.καθηγητής, εγώ τα βάζω στο στόμα του, γιατί ..έτσι μ'αρέσει). Άρα κάθε περίεργο, κάθε αντικοινωνικό, κάθε υπερβολικό, κάθε βίαιο, που συμβαίνει στα βλαστάρια μας, είτε λέγεται Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος είτε σπουδαστής ΟΑΕΔ, πηγάζει από την αδιαφορία, την απραξία, την αδυναμία και την ανικανότητα του περίγυρού τους. Αν δεν κλαδέψεις τα στραβά κλωνάρια, αυτά που έχουν τα "μάτια" προς τα μέσα, από νωρίς, όλο το δέντρο θα πάρει λάθος σχήμα. Δε θα αποδώσει, δε θα σου δώσει τους καρπούς που μπορεί, θα μπλεχτούν τα κλαδιά μεταξύ τους. Και μετά δε θα μπορείς να κάνεις και τίποτα. Θα το βλέπεις να αυτοκαταστρέφεται, να ξεραίνεται και να σαπίζει, ανήμπορος να κάνεις οτιδήποτε.
Γι'αυτό, ό,τι είναι να κάνεις, κάν'το νωρίς. Την ώρα που πρέπει. Όχι κατόπιν εορτής. Άμα σβήσουν τα κεριά της τούρτας, πάει πέταξε το πουλάκι.
Παυλίδης: Κατηγορείται για τη "φωτογραφική προκήρυξη" της άγονης γραμμής, που εξυπηρετούσε συγκερκιμένο πλοιοκτήτη, ενώ λίγο πριν, εκβίαζαν οι συνεργάτες του άλλον εφοπλιστή, ώστε να αποσυρθεί η προκήρυξη, αναλόγως του χρηματικού ποσού. Στην ταινία "Aviator", ο πρόεδρος της PanAm, λέει σε έναν γερουσιαστή:"Θα συντάξουν οι δικοί μου το νομοσχέδιο, εσύ απλώς θα το καταθέσεις, θα σε βάλω και πρόεδρο στην Επιτροπή και όλα εντάξει". Πρώτοι διδάξαντες οι Αμερικανοί επιχειρηματίες, γνωρίζοντας ότι όλοι οι πολιτικοί είναι ηλίθιοι και ζήτουλες, με ένα καλό λάδωμα, τους έπαιζαν σα μαριονέτες και εμείς από κάτω, εντυπωσιασμένοι, λέμε: "Ωωωω τι φοβεροί νομοθέτες. Νοιάζονται για το καλό των νησιών μας". Βλέπεις τον Παυλίδη και λες δεν μπορεί νοήμονες ψηφοφόροι να τον εκλέξαν αυτόν τον μπούφο. Που ούτε μια λέξη απ'την προκήρυξη δε θα έχει δει. Του τη δώσαν, την υπέγραψε, πήρε τις βίλλες για την κόρη του, τη γυναίκα του και μετά με θράσος βγαίνει να σου πει:"Δεν απολογούμαι". Πάρ'τα Βόδι Έλληνα. Και που τον ψήφισες και που θα τον ξαναψηφίσεις. Γιατί θα φύγει ο Παυλίδης, θα έρθει ο Παπουτσής ή ο Σηφουνάκης, άλλα τομάρια με τρομερό ενδιαφέρον για τη Νησιωτική Πολιτική της χώρας μας. Μαύροοοοοοο.......
Σε ένα σχολείο στο Ασβεστοχώρι Θεσσαλονίκης, δάσκαλος έβαζε τα κοριτσάκια να φορούν κοντές φούστες και να λεν το μάθημα στον πίνακα σαν την Πετρούλα. Έφτασε να φορέσει ξανθιά περούκα σε αγοράκι (με τη θέλησή του;;) για να κάνει το ίδιο. Τι γίνεται τώρα με το δάσκαλο αυτόν δεν ξέρω, είμαι σίγουρος όμως ότι ακόμα δεν έχει φάει το ξύλο που του αρμόζει, εάν η είδηση που άκουσα έχει έστω κι ένα ψήγμα αλήθειας. Θα έγιναν συμβούλια επί συμβουλίων, οι μανάδες θα χάρηκαν με το γεγονός, οι μπαμπάδες ίσως να θίχτηκαν λίγο, οι συντηρητικοί θα θύμωσαν, και όλα πολιτισμένα, όλα υπό έλεγχο. Το ότι καταργήθηκε η καρμανιόλα επηρεάζει πολλούς σύγχρονους τομείς της κοινωνίας μας. Η θανατική ποινή μπορεί και να βοηθούσε στον περιορισμό του υπερπληθυσμού, ποιός όμως θα αναλάμβανε την εκτέλεσή της ;; Το τίμημα της επιστροφής στο Μωσαϊκό νόμο, όπως το'χω ξαναπεί, είναι χωρίς αντίκρυσμα. Δε γίνεται πλέον. Άρα τζάμπα τα λέμε. Και οι παιδεραστές θα κυκλοφορούν άνετοι, οι εν ψυχρώ δολοφόνοι θα περπατούν αμέριμνοι και όλα τα αποβράσματα θα μπορούν να σου κάνουν μήνυση όταν σπάσουν το μικρό τους δακτυλάκι.....στα μούτρα σου!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου