Πολιτική ανυπακοή

Εύκολη στα λόγια, δύσκολη στα έργα. Η συζήτηση ξεκινάει συνήθως από την επιβολή κάποιων δυσθεώρητα επώδυνων μέτρων, που λαμβάνει ένα καθεστώς, π.χ. φορολογικών (βλέπε μνημόνιο σε Ελλάδα, Ιρλανδία και ...βλέπουμε!), κοινωνικών (καθιέρωση δουλείας σε άλλες εποχές), πολιτικών (περιορισμός ελευθεριών (Patriot Act στην Αμερική). Κατά πόσο η επίσημος ψήφος, χωρίς να γίνει αναφορά στα συγκεκριμένα μέτρα, νομιμοποιεί μια κυβέρνηση να δρα όπως αυτή νομίζει;;; Σε χώρες που ο πολίτης είναι ενεργός και σκεπτόμενος, άρα τον υπολογίζει ο κυβερνήτης του, υπάρχουν τα δημοψηφίσματα. Δημοψήφισμα για το Μάαστριχτ, δημοψήφισμα για το Ευρωπαϊκό σύνταγμα, δημοψήφισμα για τις μεταρρυθμίσεις στην Παιδεία. Φαίνεται όμως ότι σιγά-σιγά, ίσως με την επιβολή του φόβου, 11/9 κι έτσι, καθιερώνεται μια φασιστοειδής συμπεριφορά πολιτικών, κομμάτων, τραπεζών και κυβερνήσεων, στο γνωστό στυλ των Ναζί. Όταν ρώτησαν τον Γκέριγκ, αρχηγό της προπαγάνδας επί Χίτλερ, μήπως ο λαός έχει αντιρρήσεις για τα πογκρόμ εναντίον των Εβραίων, απάντησε: "Τι δουλειά έχει ο λαός με αυτά τα θέματα;; Ο λαός μας ψήφισε, μας έδωσε την εξουσία να κάνουμε αυτά που νομίζουμε εμείς" Ατράνταχτο άλλοθι!!! Ψήφισες υπέρ;;; Σε ό,τι σου κάνουμε, μας έδωσες ΕΣΥ την εντολή...... Αυτό περίπου είπε κι ο Σαρκοζί για τα μέτρα επαναπροώθησης των τσιγγάνων. Και φυσικά δεν είναι ο μόνος!!
Αν δεν κάνω λάθος όμως, εκείνη η λαϊστέρα με το μουστάκ, που ετσερίεν "Με τον Κωστίκαν χαϊρ κι τερείτε, ψοφίστε τεμόν το κόμμα και λαγκεύω εσάς", που τρες και τρες, κι ξερ' που δαεβέν, μας είχε πει "Λεφτά υπάρχουν". Όταν μετά Ξαφνικά ανακάλυψε ότι τα λεφτά ήταν της Μονόπολυς, ψεύτικα, δε θα έπρεπε να ξαναπάει σε διαδικασία λαϊκού ερείσματος.
-Σας δίνω τα νέα δεδομένα, έτσι κι έτσι, ή πάμε ΔΝΤ ή ΣΜΤ ή ΣΞΜΞ. Θέλετε;;; Συμφωνείτε;;;
Τώρα με κυρίαρχα ζητήματα την αποχή και τα άκυρα των έστω υποδεέστερων Δημοτικών εκλογών (που δεν είναι σίγουρα κατώτερες, απλώς μας έκαναν να τις βλέπουμε έτσι με την υπερκομματικοποίησή τους), υπάρχει νομιμοποίηση της κυβέρνησης του Γιωργάκη και των λοιπών τραπεζιτών, που του λένε πού να υπογράψει;;;;;
Ποιος μπορεί να απαντήσει ΝΑΙ, με ελαφρά τη καρδία;;;
Και φτάνουμε στη δική μας πάρτη. Υπάρχει ένα άδικο στη χώρα, ντυμένο με δημοκρατία και μασκαρεμένο με λύση ανάγκης, " ό,τι γίνεται, γίνεται γιατί δεν υπήρχε άλλη επιλογή". Έτσι την έφαγαν και στην Ιρλανδία, που δε γνωρίζουμε αν είχαν τα λαμόγια τα δικά μας ή αν έπεσαν απλώς στη λούμπα της υποστήριξης. Πάντως στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας, επικρατεί το άδικο. Φορολόγηση των ασθενέστερων ομάδων, πλήρης ανοχή στη διαφθορά και απουσία τιμωρίας (δημεύσεις εν προκειμένω) κτλ κτλ, τα ξέρουμε όλοι και βουλώνουμε στόματα, μέσω TV. Είναι γνωστό επίσης ότι "όταν εξαπλώνεται το άδικο, τόσο περισσότερο απαιτείται αφιλοκερδής αρετή για τη συντήρησή του". Δεν είναι δικό μου αυτό, είναι του Χένρυ Ντέιβιντ Θορώ. Κι εμείς που το κάνουμε αυτό, που προσφέρουμε δηλαδή την αφιλοκερδή αρετή, νομίζουμε ότι αντιστεκόμαστε κιόλας. Στο όνομα της τάξης και της πολιτικά σωστής διακυβέρνησης, με τη μυρωδιά του φόβου (μαζί μας ή εναντίον μας), "αναγκαζόμαστε όλοι να αποδίδουμε τιμές και να ενισχύουμε τη θρασυδειλία μας. Μετά το πρώτο κοκκίνισμα για τη διάπραξη των αμαρτημάτων (διότι περί αυτού πρόκειται), έρχεται η αδιαφορία. Και από ανήθικη (η κυβέρνηση) αρχικά, καταλήγει στο τέλος αυτό που ανέκαθεν υπήρξε: Ξένη προς την ηθική" (Θορώ, Πολιτική Ανυπακοή, 1849)
Εφαρμόστηκαν με τη μορφή νόμου κάποια μέτρα, μνημονιακού χαρακτήρα, να μην τα ξεχνάμε δηλαδή, να μείνουν στη μνήμη μας σαν είναι ευαγγέλια. Είπαμε πριν ότι είναι άδικα, αδιαμφισβήτητο γεγονός. Θα αρκεστούμε να τα υπακούσουμε ;;;Θα αποπειραθούμε να τα βελτιώσουμε, υπακούοντας τα μέχρι να τα βελτιώσουμε;;;; (ποιον κοροϊδεύουμε με τέτοια συλλογιστική;;)
Ή θα τους παραβιάσουμε στη στιγμή;;;; Προφανώς ο κομφορμισμός του καθενός από μας δεν επιτρέπει σύσσωμη την αντίσταση, την ανυπακοή. Μας έμαθαν να σκύβουμε αδιαμαρτύρητα το κεφάλι, μας νανούρισαν , μας αποχαύνωσαν, με σίριαλ και πρωινάδικα, με στημένες πολιτικές τηλεοπτικές συζητήσεις, μας αηδίασαν τόσο ώστε να αποστρέφουμε το βλέμμα μας (και την ψήφο μας). Και σε παλιότερες εποχές αναρωτιόντουσαν "Γιατί ανεχόμαστε". Γιατί δεν ξεσπάμε σε εκρήξεις άμεσα. "Οι ελαφρόμυαλοι δεν πιστεύουνε πως είναι δυνατό να αφήσει η αστυνομία κάτι τέτοιο να συμβεί και οι μικρόκαρδοι δεν ανησυχούνε, γιατί η επανάσταση θα γίνει, όταν θα έχουν αυτοί πεθάνει" (Μπέρναρ Σω, 1927)
Στη σημερινή φάση, ή αφασία αν θέλετε, οι χορτασμένοι είναι πολλοί, δε θέλουν να διακινδυνεύσουν τίποτε, οι πεινασμένοι σκέπτονται μόνο το στομάχι τους και την επιβίωσή τους για τις επόμενες ώρες. Άρα από πού;;;;
Από αυτούς δεν έχουν να χάσουν κάτι, που τους προσμένει κάτι άλλο στην πόρτα, π.χ. ο θάνατος. Ο Θεοδωράκης στα 85 του την Τετάρτη 1 Δεκέμβρη θα κάνει μια ομιλία στην Αθήνα. Έχει δηλώσει ότι ετοιμάζει ομάδα ενεργών πολιτών για αντίσταση στα μέτρα. Ίσως για μια μαζική κίνηση που θα βρει παρόμοια μυαλά, με διάθεση για ακτιβισμό, όχι του γιαλαντζί ακτιβισμού στυλ ''πανώ και διαμαρτυρία και κούφια λόγια", αλλά στα έργα.
Πριν φυσικά το Μίκη, υπήρξαν (και συνεχίζουν) σποραδικές κινήσεις, βλέπε http://epitropesdiodiastop.blogspot.com/ . Δεν μπόρεσα να παρακουθήσω άλλες παρόμοιες στάσεις. Πάντως αν μπορέσει να κερδιθεί αυτό το λανθάνον, υποβόσκον και κοχλάζον αίσθημα αδικίας και οργής και να μετασχηματιστεί σε κάτι σαν "μπορούμε να τους σταματήσουμε, αρκεί να δεχτούμε από μόνοι μας συμβιβασμούς, που θα διαμορφώσουμε όμως μόνοι μας σαν έθνος, σα λαός με γνώση και συνείδηση, και όχι από ξενόφερτους ή κατευθυνόμενους πρωθυπουργούς-μαριονέτες". Δύσκολο έτσι;;;;;
Η πολιτική ανυπακοή επιβάλλεται σήμερα όσο ποτέ. Το Πώς, το πότε, το με ποιους, το και μετά;; θα φανεί στην πορεία.
Ας πάω τώρα να πληρώσω την εφορία, σαν καλός φορολογούμενος, να πάρει έσοδα και το κράτος. Τα μεγάλα λόγια θα περιμένουν να γίνουν πράξη .....λίγο ακόμα .
Υ.Σ. Την πρώτη πέτρα που θα ρίξω, θα τη δημοσιεύσω εδώ, ......το υπόσχομαι!