Εμείς φέτος με τα 52 λιόδεντρά μας, την πλήρη αδιαφορία μας για την περιποίησή τους (πλην του κλαδέματος), καθότι ξερικά και νεαρά δέντρα, περιμέναμε όπως και πέρσι και πρόπερσι και παραπρόπερσι. Δηλαδή τίποτα. Ούτε 10 κιλά, έτσι για την πλάκα δε βγάζαμε, τα θεωρούσαμε τζάμπα πράσινο, μόνο οξυγόνο και κατακράτηση εδάφουε από πλημμύρες.
και να που φέτος πέσαμε έξω. τα δέντρα ήταν καραφορτωμένα με ελιά, χωρίς αρρώστεια αν και αράντιστα, ικανοποιητικού μεγέθους, αν και χωρίς λιπάσματα ή άλλα χημικά βελτιωτικά. Στα δικά μας μάτια, που 'χαν να δουν χρόνια ελιά στο δέντρο, έμοιαζαν τεράστιες. Ελαίας αμόν ωβά, που λεν και τ'αδέλφια. Και από ποσότητα, ούτε ο Χριστός να περνούσε από μας, σαν το γάμο της Κανά (ή έτσι μας φάνηκε).
Μας βγήκε βέβαια ο πάτος, (κυρίως ο δικός μου δηλαδή) , αλλά και τα παιδιά κουράστηκαν. Πήραν και το μεροκάματό τους, κανονικά σαν εργάτες. Σε είδος όμως, λόγω στενότητος του μαγαζάτορα!!! Τι σκαρφάλωμα, τι χτένι, τι τίναγμα έπεσε, τι μουσαμάδες απλωμένοι, τι καλάθια, τι σαβούρδες έφαγα, πώς δε σκοτώθηκα δε λες!! πάντως τα μαζέψαμε μέχρι την τελευταία. Ακούγαμε και για αυτούς που έκλεβαν νύχτα τις σοδειές και νομίζαμε ότι θα έρθουν και σε μας. Σιγά τα αυγά, εεε τις ελιές ήθελα να πω! Αυτού πάνε για τη μεγάλη μπάζα, τα δικά σου τα ψίχουλα θα κοιτάξουν...Αλλά μην τα παραλέμε, όχι και ψίχουλα!!
Κάτι λιγότερο από 200 κιλά. 30 κιλά τα κάναμε επιτραπέζια με χοντρό αλάτι και ξινό (το γνωστό λεμόν-τουζού), καμμιά 20αριά πήραν γνωστοί (θειες-θειοι) και φίλοι, που μάζεψαν μόνοι τους και 120-130 τα στείλαμε στο ελαιοτριβείο του Μεσημερίου. Εκεί έγινε ανταλλαγή, όπως πολύ σοφά προνόησε ο αδερφός μου, που μάζεψε πληροφορίες ότι δε βάζουν τέτοια λίγη ποσότητα και μάλιστα Καλαμών, που δε φτιάχνει καλό λάδι. Δεν πειράζει, ρίξαμε και στο φιλότιμο τον μάστορα "δώσε μας κάτι καλό για τα παιδιά" και μας έδωσε 25 κιλά (αναλογία περίπου 5:1, πολύ καλά θα μου πείτε) λάδι με οξύτητα 0,5%. Μιλάμε για αφρόλαδο!! Και μας είπε ο άνθρωπος, μόνο για σαλάτα, όχι για μαγείρεμα, θα το χαραμίσετε.
Το λάδι, το μέλι και το ψωμί. Τα θεμέλια ενός σπιτιού. Ψωμί φτιάχνουμε στο φούρνο μας, ένα μελίσσι μας λείπει. Και μια κατσίκα, για τα γαλακτοκομικά. Πού θα πάει, θα την "ψήσω" τη γυναίκα (προφανώς πρέπει να ψήσω και την κατσίκα!!). Άλλο ήθελα να πω όμως.
Ρωτώντας ένα μπάρμπα εδώ κοντά στη γειτονιά, πώς εξηγεί αυτή τη σοδειά, σε μας που ούτε παραγωγοί είμαστε, ούτε ασχοληθήκαμε με τα δέντρα ούτε κάτι άλλαξε στο κλίμα σημαντικά διαφορετικό από άλλες χρονιές. Και μου είπε την εξής ιστορία: "Εγώ, μου λέει, γεννήθηκα το '32 σε χωριό με αγρότες. Το 1940 μας έκανε μια παραγωγή το φθινόπωρο, που τρίβαμε τα μάτια μας. Τι φρούτα, τι καπνά, τι τεύτλα, τι βαμβάκια, τι ελιές. ΄Ωσπου να προλάβουμε να κάνουμε συγκομιδή, μας βρήκε ο πόλεμος. Επιστράτευση, έφυγαν πατεράδες, θείοι, ξάδερφοι, μείναμε τα γυναικόπαιδα, κρύο τρομερό, που μυαλό για σοδειές. Έμειναν όλα αμάζευτα πάνω στα κλαδιά. Την επόμενη χρονιά, νέκρα, ξεραϊλα, τίποτα. Καρπός ούτε για δείγμα! Και η πείνα θέριζε. Τότε όλοι είπαμε, πώς δε μαζέψαμε τα περσινά, τι χαϊβάνια είμασταν, που νομίσαμε ότι θα μας δώσει και άλλα τέτοια καλά (ο Θεός). Γι'αυτό όποτε βλέπω παιδί μου τέτοια πράγματα, τέτοια μπερκέτια, το μυαλό μου πάει μόνο στο κακό, σε πολέμους και δυστυχίες. Και σε κάτι ακόμα: Μάζεψέ ό,τι ΄χεις, ό,τι σου δίνει ο Μεγαλοδύναμος, μην τον προσβάλλεις (!!)"
Αυτά είπε ο παππούλης και μ'άφησε άφωνο. Η Φύση βλέπει μπροστά, γνωρίζει από πριν. Δίνει τώρα, για μετά δεν ξέρει. Πάρε να έχεις και προετοίμαζε χειμώνες και κρύα. Η τρόϊκα δεν είπε την τελευταία λέξη της. Η πτώχευση θα σφυρίξει τρεις φορές. Μπορεί να μην ακούσεις τις δύο πρώτες, στην τρίτη κρύψου. Μάζεψε ό,τι πέσει στο δρόμο σου. Ελιές;; ομόλογα;;; δολλάρια;;; τα χρυσά δόντια της γιαγιάς ;;; Μάζευε κι ας είν'και ρώγες. Με λίγο αλεύρι και λάδι, θα τη βγάλουμε κανα δυο χειμώνες. Για παραπάνω δεν ξέρω. Λες να δοκιμάσω και καμμιά φραπελιά, μπας και έχει θερμιδική αξία;;
Λες να βγούμε να πουλάμε και μεις λάδι σαν τους μαυραγορίτες της Κατοχής;;; Ουουουου γερο-Λαδά, σκοινί και ικρίωμα στη Μέρκελ, οι Γερμανοί ΔΕΝ είναι φίλοι μας. Μάζεψτε τους!!!
Και έτσι με αυτά τα χαζοχαρούμενα ψιλοπολιτικά-ψιλοκοινωνικά σχόλια, τελείωσε και αυτή η χρονιά. Μόλις βγήκα έξω και είδα ψιλοχιονόνερο. Καλό χειμώνα μάγκες. Το χειμώνα ετούτο άμα τον πηδήξαμε ...........
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου