(Σατυρικόν άσμα, προορισμένο δια λαμόγια, κανάγιες και άλλους μισθο-αρπάχτρες)
Στίχοι: δικοί μου. Μουσική: ρυθμός 9/8, δρόμος: σαμπάχ. Ρεμπέτ-
Ρουφιάνος εγώ θα γενώ, γιατί έχω κρυφό καημό
και τις κάριες θα προδίνω, ναι, στους μπάτσους θα τις δίνω (δις)
Βρε, μου τα , βρε μου τα΄φαγαν τα φράγκα, θα τους φά-, θα τους φάει η μαρμάγκα
Θα καρφώσω τις χαμούρες, που με γέμισαν χασούρες
θα τη βάλω την κουκούλα, θα τους ξηγηθώ στη ζούλα. (δις)
Βρε, μου τα , βρε μου τα΄φαγαν τα φράγκα, θα τους φά-, θα τους φάει η μαρμάγκα
Που ΄ναι η μάνα να με ιδεί, που 'γινα το πρώτο το καρφί
θα τους χώσω στη στενή, ως τον τελευταίο συγγενή
Βρε, μου τα , βρε μου τα΄φαγαν τα φράγκα, θα τους φά-, θα τους φάει η μαρμάγκα
Μολόγα ρε Καλαμπαλίκη, μη σε πιάσω απ΄το μανίκι
τι τα 'κανες τα κατομύργια, και γίναμ' όλοι μας μπατίρια
Που 'ναι τώ, που ΄ναι τώρα μια κρεμάλα, άιντε αρχίστε την τρεχάλα........
Καλόόόόό΄;;;;;;;;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου