Στρατιώτης της θλίψης πάντα

Στρατός...Ελληνικός, όχι παίζουμε;;;

Πήγαμε και υπηρετήσαμε ....κάτι. Κάτι σαν ιδέα ελληνική, κάτι σαν ιδανικό, κάτι σαν αρχαίο χρέος. Εγώ τουλάχιστον αισθάνθηκα την υποχρέωση, πήγα νωρίτερα από άλλους συναδέλφους, πήγα πιο νέος, δεν ανέβαλλα δεύτερη φορά μετά τις πρώτες σπουδές. Προσπάθησα για μέσο, ψέμματα δε λέω, δε βρέθηκε όμως και βρέθηκα στην Πλάτη. Ευνοημένος γαρ λόγω θέσης, είδα πολλά, είχα αρκετή ως μπόλικη άνεση. Έκατσα περίπου 10 μήνες και κάτι, διότι με είχαν ξεχάσει, "δεν είχε προβλεφτεί κάποια απαλλαγή" είπαν από το 3ο.
Εθελοντής, όχι δόκιμος, σε ένα Στρατό αν όχι τελείως διαλυμένο, ίσως προ κατάρρευσης. Σήμερα λέω: πέρασα καλά, έκανα ακλόνητες φιλίες, δυνατές στο χρόνο και έγινα σίγουρα σοφότερος απ'το σκερβελέδικο παιδί που ήμουν. Επαναλαμβάνω ότι βρέθηκα με ανθρώπους που με ψιλοείχαν στα πίπουλα, λόγω της θέσης, οπότε η πλεονεκτική μου θέση μου επέτρεψε να τα φιλοσοφήσω.
Ποιος απ'όλους αυτούς τους χερχελέδες που γνώρισα ως ανώτερους αξιωματικούς θα με οδηγήσει ....κάπου;; Δε λέω Κόκκινες Μηλιές και κίτρινες φοράδες, έστω να μη με αναγκάσει να ρίξω την πετσέτα κάτω, στην περίπτωσή μας , να μην πω ότι τη Σημαία την πήρε ο άνεμος. Εμπιστεύομαι κανέναν από αυτούς στα σύνορα ότι θα μείνει τουλάχιστον μαζί μου να μου λέει: "ναι ρε μη φοβάσαι, όρμα με το G3 κι εγώ εδώ θα είμαι, πίσω σου, στα 50 μέτρα". Ή θα την κάνει κατά το Άγιον Όρος, (άσυλο για!!) και θα κλαίει σαν κοριτσάκι, ω ρε τι κακό μας βρήκε. Άμα τα παίρνεις τα όπλα ρε καραγκιόζη, λέει ο φίλος μου ο Στέλιος, να έχεις στο μυαλό σου ότι μπορεί και να τα χρησιμοποιήσεις. Αλλιώς τι τα παίρνεις και με φεσώνεις; Βάλ'τα στον απαυτό σου ή άσ'τα να στα κλέβουν στο Ελληνικό ή να σαπίζουν στις αποθήκες. Προς Θεού, δε είμαι φιλοπόλεμο άτομο ούτε και στρατόγκαβλος. Λέω το κλασσικό: "Θες ειρήνη; Προετοιμάσου για πόλεμο!" Με όποιο τίμημα και κόστος, τη δικιά μου ζωή, του Στρατηγού τη ζωή, το ίδιο είναι ......περίπου! Ο Στρατός της χώρας δεν μπορεί να παίζει τα πολιτικά παιχνίδια. Είναι μονοκόμματο πράγμα. Όλον ή ουδέν. Όχι "ναι μεν αλλά". Άλλο η διπλωματία, άλλο ο Στρατός. Αυτός που βγάζει τα κάστανα από τη φωτιά πρέπει να είναι πάντα προετοιμασμένος ότι μπορεί και να καεί. Αλλιώς πώς;;;;;;;;

Η βρώμικη δουλειά που περιμένουμε να κάνουν οι άλλοι για μας περνάει κι από μας. Δε γίνεται να θέλεις το φαντάρο με υψηλό αίσθημα συνείδησης και πατριωτισμού ανά πάσα στιγμή (ΚΑΙ ΤΟ ΕΝΝΟΩ, ΑΝΑ ΠΑΣΑ ΣΤΙΓΜΗ) και την ίδια ώρα να τον βάζεις στο χειρότερο καζάνι ρουσφετολογίου και μιζέριας για μία μετάθεση στο σπίτι του απ'έξω και να το σέρνεις σε κάθε αγγαρειομαχία, πυρκαγιές και τατοιαύτα. Αντρίκια πράγματα, παντελόνια και χακί, όχι γραβάτες και κουστουμάκια της πουστιάς και της ρουφιανιάς.

Κι όπως έφυγα από το Στρατό, συνέχιζα να αισθάνομαι στρατιώτης. Πειθαρχημένος, υπάκουος, στρατιώτης της θλίψης. Περιμένω καθημερινά τις διαταγές, την Ημερήσια Διάταξη, να κάνω το καθήκον μου, στο πόστο μου, στο πόστο που μου δόθηκε, στο πόστο που μου ήταν γραφτό. Εκεί, μαζί με άλλους στρατιώτες, άλλους πιο άξιους, άλλους πιο ανάξιους, άλλους ντιπ στουρνάρια, πιστεύω με λίγους εν δυνάμει προδότες, περιμένουμε τον εχθρό. Στο ενδιάμεσο, ασκούμαστε και κάνουμε γυμνάσια ζωής-θανάτου, ασκούμε τις αντοχές μας και τις ψυχές ημών. Οι αξιωματικοί, όπως εδώ, όπως και αλλού, είναι για τα μπάζα, επιεικώς. Και οι Κερκόπορτες ορθάνοιχτες! Εμείς όμως, σαν τους τριακόσιους δεν πρέπει να μετακινηθούμε, να φυλάξουμε αυτές τις τρισάθλιες και γυμνές από συνείδηση Θερμές Πύλες.
Δεν πάνε να ....μηθούνε και οι Πέρσες και οι Βέλγοι και οι Γερμανοί
και φυσικά και οι Εφιάλτες
Οι κοντοστούπ' οι νάνοι, οι Παγκαλοκοιλιάδες, αμόν το βουδ' και φυσικά ατόν με το χοντρό το μουστάκι το Παπανδρέϊκο,
..μώ τη φάρασ' την νερεξιασμέντσα, γουρζουλόσπαχτον, αφορεσμένον Αμερικανόπαιδον,

Το όπλο παρά πόδας, και μετά εφ'όπλου λόγχη.......
και ελάτε ρε ....μιόληδες να τα πάρετε. Μισθά, επιδόματα, λεφτά, αξιοπρέπεια, τιμή, ζωή, όλα.

Ελάτε.........Ελάτε....... Ξέρετε με το ίντερνετ, φτιάχνεις διάφορα ωραία καλούδια, ονόματα να μη λέμε, μας βλέπει κι ο big brother, σσσσσςςςς, ξέρετε αυτά που κάνουν λίγο μπουμμμ.

ΜΠΟΥΡΛΟΤΟ!!!!.που λέει και η Σαπφώ.

Το Κούγκι κι αν επέρασε, ανθεί και φέρει κι άλλο. Όλοι στα ταμπούρια. Φαντάρια μην κοιτάτε μόνο στα σύνορα, ρίξτε και καμμιά ματιά και τα μετόπισθεν. Πρώτα δηλαδή πρέπει να φυλάξεις τα νώτα και μετά μπροστά. Από πίσω ρε θα μας τη φέρουν.

Υ.Σ.
Άσχετο και φυσικά σχετικό: Αν είδε κανείς το Θεοδωράκη στη ΝΕΤ, το Ε' μέρος, θα κέρδιζε αρκετά από έναν 85χρονο με αξιοθαύμαστη διαύγεια. Κι επειδή όσα χρόνια ζει αυτός ο άνθρωπος, τόσα έχει κατηγορηθεί για τα πάντα. Μια πράκτορα των κομμουνιστών, μια πατριδοκάπηλο, μια ξενόδουλο και προδότη, μια υπερεθνικιστή. Διαλέξτε πια!!
Έλεγε λοιπόν ο Μίκης: "....Ποιοί Έλληνες;; Πού είναι οι Έλληνες;; Τι κάνουν για όλα αυτά που συμβαίνουν;; Εγώ αισθάνθηκα την ντροπή όταν βγήκαν οι μαιτρέσες του Οτσαλάν στα κανάλια και κατηγορούσαν τους Έλληνες πολιτικούς ως πράκτορες της CIA και κάλεσα τα κανάλια και βγήκα με τις πυτζάμες να κάνω δήλωση, να πω μια κουβέντα υποστήριξης στον
Ελληνικό Λαό. Και με κατηγόρησαν και για'αυτό. "
Σε άλλο σημείο:
".....Εσείς νομίζετε ότι ήταν λιγότερο αντρίκιο αυτό που έκαναν οι συνταγματάρχες από αυτό που τους έβαζαν να κάνουν οι ---δημοκράτες πολιτικοί;;;; Όταν τους έλεγαν να κάνουν τη βρώμικη δουλειά, να σαπίζουν στο ξύλο κάθε αντίθετη φωνή, να είναι αυτοί το παρακράτος, ώστε να διατηρούν οι Καραμανλήδες και οι Παπανδρέου καθαρά χέρια, δεν πείραζαν. Μόλις αυτοί σταμάτησαν να είναι οι σκιές, και βγήκαν στα ίσια να πουν: Σιωπή γιατί αλλιώς ξύλο, τότε όλοι ξεσηκώθηκαν. Είπαν κατάλυση της δημοκρατίας. Της ποιάς;;; Δημοκρατία ήταν όταν δέρναν ασύστολα στους δρόμους κάθε χωριού, από τον τελευταίο αγρότη που δεν ήθελε το νταβατζηλίκι του μεσάζοντα-εμπόρου-διανομέα, μέχρι και τον Λαμπράκη. Τους συνέφερε όμως όλους η κατάσταση. Ο Στρατός για τη βρωμιά και οι Πολιτικοί τα λεφτά. Κι όταν αυτοί είπαν όχι πια, καθώς δεν είχαν και το φοβερό μυαλό όλοι αυτοί, τότε έγιναν κι αυτοί πιόνια του Αμερικανικού Σχεδίου¨ Στο περίπου έτσι;;;