
Αξίζει την προσοχή βέβαια των λίγων που μπορούν ή θέλουν να προσπαθήσουν να κατανοήσουν την αισθητική αυτών των τεχνών. Δεν είναι και πολύ εύκολο να δεις, να βιώσεις τα θεάματα αυτά, με τα μάτια του βαρεμένου ενήλικα και την ψυχή του αμετανόητου 8χρονου. Θέλει μπόλικο παλιμπαιδισμό, πασπαλισμένο με λίγη νοσταλγία και φυσικά γαρνιρισμένο με γερή δόση αφέλειας κι αθωότητας.
-Που να 'τα βρεις, θα μου πεις!
-Ε ψάξε κι εσύ ρε φίλε λίγο. Κάπου χωμένα θα τα 'χεις!
Βγάλ' τα να πάρουν αέρα. Θα σκουληκιάσουν....
Κλασικές εικόνες "καλής γειτονίας" με διάθεση "να του φας το λαρύγγι, του διπλανού που φωνάζει μεσημεριάτικα". Συμφιλιώνονται όμως εξαιτίας του κοινού κινδύνου (διαρρήκτης), και της φιλίας των κατοικίδιών τους. Καλό, ίσως με κάποιες παραπανίσιες παύσεις.
Τέλος, την παράσταση έκλεψε καινούρια και αγχωμένη κουκλοπαίκτρια, με την παράσταση "η Μύγα". Είχε όλη την κούραση των παιδιών, τη βαρεμάρα των γονιών-άιντε να φύγουμε-αλλά τελικά τα κατάφερε.
Σε λίγες μέρες πάντως, το φεστιβάλ τελειώνει. Όσοι γουστάρουν, ας προλάβουν. Αλλιώς έχει και του χρόνου.
Οι υπόλοιποι, .....τα δικά τους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου