Fantasia para una gentilhombre. Guitar Concert No 1. Κυρίως το δεύτερο μέρος. Ίσως και το τέταρτο, το χορευτικό, Danza de las Hachas, στο σύνολο είναι πέντε μέρη.
Λυρικό, αφήνει να φανεί όλη η γαλήνη (και η σαγήνη) της κιθάρας, ανάμεσα από τα όμποε και τα φλαουτιστικά περάσματα, ανάμεσα στις έγχορδες συνοδείες.
Έχει εκείνη την ταχύτητα, όχι υπέρμετρη δεξιοτεχνία και το άπλωμα, που χρειάζονται τα σολιστικά μέρη για να αναπνεύσουν πλήρως.
Μου έφερε λίγο στο μυαλό το Pavane του Gabriel Faure, ίσως το leitmotiv που ακούγεται λίγο απλοϊκό, νατουρέλ, που λεν οι καλλιτέχνες.
Γραμμένο από τον Rodrigo, τον οποίο-να πω την αμαρτία μου- τον ήξερα μόνο από το Aranjuez και τον είχα μάλιστα συνομήλικο των Tarrega και Albeniz. Αλλά αυτός γεννήθηκε όταν εκείνοι πέθαιναν, ....ωραίο ακούστηκε! προφανώς ειναι η συνέχεια της μουσικής τους στον εικοστό αιώνα.
Βιογραφία, εδώ
Εγώ συγκρατώ ότι γράφτηκε μετά από παράκληση του κιθαρίστα Αντρέ Σεγκόβια, ο οποίος τελικά ήταν και ο gentilhombre / gentleman του τίτλου. Βασίζεται κυρίως σε παλαιότερα τμήματα ενός άλλου Ισπανού συνθέτη του 17ου αιώνα, ονόματι Gaspar Sanz, ο οποίος όντας στο πανεπιστήμιο της Σαλαμάνκα, έγραψε τρία μεγάλα συγγράμματα για την μπαρόκ κιθάρα.
Γράφτηκε το 1954 και πρωτοπαρουσιάστηκε το '58 στο Σαν Φρανσίσκο.
Πού να το ακούσετε; Εγώ θα σας πω; Μεγάλα παιδιά είστε, θα το βρείτε κάπου. Όποιος ψάχνει, βρίσκει. Δε θέλω να σας αναγκάσω, μη σας κάνω κάνα Gaslighting και προσβληθείτε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου