Περίπτωση ανθρώπου, λογοτέχνη , μεγάλη ιστορία, δεν είχαμε και πολλούς φαίνεται τότε εκεί στο 1730-1780, οπότε ξεχώρισε ο μάγκας. Και φυλάκα μπήκε και αξιώματα πήρε και τραγωδίες έζησε, από τα ψηλά στα χαμηλά που λένε. Και πληθωρικός συγγραφέας ήταν, και χρονογράφος, σα σύγχρονος μπλόγκερ ένα πράμα. και θρησκευτικούς ύμνους έγραφε και μουσική ήξερε και καλόγερος στην Ξηροποτάμου βρέθηκε, πιο πριν ήταν στην αυλή των Μαυροκορδάτων. Και χιούμορ είχε στη γραφή του και θυμόσοφος ήταν.
Ίσως να ήμουν εγώ, παλιά. αν και δεν έχω διαβάσει ούτε ένα κείμενο του (κάπου θα τα βρω, πού θα μου πάνε?) νομίζω τον "έχω".
Παραδείγματος χάριν>
" Ίξευρε και βεβαίωνε πως σήμερον πεθαίνεις. "
Αυτό που λέω εγώ στον εαυτό μου δηλαδή, καθημερινά, εδώ και δύο-δυόμισι χρόνια. Τι τέλειο, τι Ντάρμα!
"Το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη".
Σιγά μη σκάσω, σιγά μη χωλοσκάσω, δε θα μας χαζέψουν αυτοί, (οι ποιοί??) , θα τους (ποιούς?) χαζέψουμε εμείς (ποιοι εμείς??) !!!!
Πες τα κυρ Καισάριε μου, να μην τα λέω εγώ!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου