Υπάρχει πάντα και η υπεράσπιση... (Γάλα Νο 3)

Χρωστάω μια ανάρτηση για το περιβόητο θέμα του μολυσμένου γάλακτος (ΔΕΛΤΑ, αφλατοξίνη, 2006). Σχετ.ανάρτηση http://oudenoida.blogspot.com/2009/02/blog-post_2226.html

Φαντάζομαι ότι οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, οι bloggers, που ασχολήθηκαν με το συγκεκριμένο chain mail, θα είδαν τις απόψεις του ομίλου VIVARTIA, εκφρασμένες απ'τον Νίκο Διονυσόπουλο, Client Executive και Advocate της Εταιρείας Burson- Marsteller (Αν μη τι άλλο, εντυπωσιακός τίτλος). Η Εταιρεία αυτή Δημοσίων Σχέσεων, που εκπροσωπεί (;) τον όμιλο, έχει αναρτήσει στον κάτωθι ιστότοπο,
http://www.oursocialmedia.com/greece/vivartia/%ce%b8%cf%8d%ce%bc%ce%b1-%ce%b5%ce%b3%ce%ba%ce%bb%ce%b7%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ae%cf%82-%ce%b7%ce%bb%ce%b5%ce%ba%cf%84%cf%81%ce%bf%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%ae%cf%82-%ce%b5%cf%80%ce%af%ce%b8/

αυτά που ο όμιλος θεωρεί, ως αποδεικτικά στοιχεία από τον ΕΦΕΤ και τον ΕΛΟΓΑΚ, την εξώδικη γνωστοποίηση της κας Μουντή, και το διευκρινιστικό δημοσίευμα της εφημερίδας ΠΑΡΟΝ. Θυμίζω ότι το θέμα ξεκίνησε απ'την εφημερίδα ΠΑΡΟΝ, με αναφορά σε υπάλληλο Υπουργείου. Σίγουρα το θέμα χρειάζεται να ειδωθεί από κι άλλες πλευρές, αλλά κάτι μυστήριο γίνεται, κάτι που θυμίζει "είπα-ξείπα", "ήταν-αλλά τελικά δεν ήταν", "ναι-δηλαδή αλλά όχι".

Όπως και να 'χει το συγκεκριμένο θέμα με την παρτίδα μολυσμένου ή όχι γάλακτος, απ'τη συγκεκριμένη Εταιρεία ή κάποια άλλη, εγώ αισθάνομαι ότι αφού δέχτηκα άκριτα τις απόψεις κάποιου αγνώστου κι ανωνύμου και τις ενστερνίστηκα, είμαι υποχρεωμένος να παραθέσω και τις επώνυμες επεξηγήσεις, από φορείς και πρόσωπα, που θεωρούν ότι θίγονται και πλήττονται κοινωνικοοικονομικά συμφέροντα, καθώς και η αξιοπιστία της συγκεκριμένης Εταιρείας από δυσφημιστικά τρικ.


Απόσπασμα απ'το site: "H VIVARTIA διαβεβαιώνει τους καταναλωτές ότι ποτέ και κανένα γαλακτοκομικό προϊόν ΔΕΛΤΑ δεν έχει βρεθεί θετικό στην ουσία αφλατοξίνη. Άλλωστε η ΔΕΛΤΑ εδώ και πολλά χρόνια εφαρμόζει σύστημα εξειδικευμένων ελέγχων στην αλυσίδα προμήθειας πρώτης ύλης και παραγωγής, με σκοπό την διασφάλιση άριστης ποιότητας σε όλα της τα προϊόντα.
Είμαστε στην διάθεσή σας για να συζητήσουμε και να σας δώσουμε όλα τα στοιχεία που διαθέτουμε για την αποκατάσταση της αλήθειας."

Παρακάτω έχω τα .pdf , αν βαριέστε να μπαίνετε στο site. Κατεβάστε τα, διαβάστε τα και διαμορφώστε ιδίαν άποψη.

www.oursocialmedia.com/wp-content/uploads/efet.pdf

www.oursocialmedia.com/wp-content/uploads/elogak.pdf

www.oursocialmedia.com/wp-content/uploads/moudi.pdf

www.oursocialmedia.com/wp-content/uploads/paron_261008.pdf

Κηρύσσω την έναρξη...

Κηρύσσω την έναρξη......

Let the Fairs begin......

Εγώ και μόνον εγώ δίνω το έναυσμα. Οι υπόλοιποι θα περιμένετε. Όταν πω εγώ "Πάμε", τότε θα ξεκινήσετε κι εσείς. Εν τάξει;; Συννενοηθήκαμε; Μη βιαστεί κανείς, θα το βγάλω άκυρο.

Έτοιμοι;;;; ΠΠΠΠΠΠΠΠάμεεεεεεεεεεεε !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΜΠΗΚΑΜΕ ΣΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ.

Εγώ από ισημερίες και τέτοια δεν ξέρω, δεν είδα, ουδέν οίδα. Κατάλαβα ότι πέρασαν οι μπόρες και οι βοριάδες και ότι κάποια στιγμή μπήκαμε σε ανοιξιάτικες μέρες. Τα μπουμπουκιασμένα δέντρα μου θα αναθαρρήσουν ξανά. Ήρθε η εποχή της σποράς, των ραπανακίων, των αγγουρακίων, των ντοματινίων, των μαρουλίων και άλλων λοιπών λαχανικών.
Οι σπόροι θέλουν αγάπη, φροντίδα και Προδέρμ. Ζέστα και νερό. Μετά έρχονται τα πέτρινα χρόνια. Η Μεταφύτευση, όπως λέμε Η Μεταπολίτευση. Μεγάλο τραύμα, μεγάλο σοκ. Και το ένα και το άλλο! Γι 'αυτό βοηθάει το βιολογικό λίπασμα, το κομποστοποιημένο εκείνο ψημένο χώμα, που περιμένω να γίνει.
(Για τη μεταπολίτευση, το λίπασμα ήταν οι πρώτοι νεκροί. "Πάλης ξεκίνημα, νέοι αγώνες.....")

Με την Άνοιξη βγαίνουν και τα ποδήλατα, καθαρίζονται, λαδώνονται οι αλυσίδες, φουσκώνονται τα λάστιχα. Βγαίνουν οι μπασκέτες, τα χλοοκοπτικά, τα τραπεζάκια έξω και γενικώς βγαίνει μια διάθεση ..."δε τη γαμάς και την κρίση!!".

Ή αυτή (η κρίση ντε) ή εμείς, αδέρφια!

Βαστάτε Τούρκοι τ'άλογα!

Άμυνα ρεεεεε!! Όλοι πίσω (και σας φάγαμε!!!)

Άλλη μια ανάμνηση....

Ήταν απ'αυτά τα τραγούδια που 'λεγε ο Παππούς ο Μήτσος και που δεν τα καταλάβαινα. Μου 'μοιαζαν αντάρτικα, αλλά πιο διεθνιστικά. Τα 'λεγε και μασημένα, λόγω φαφουτίασης, που να βγάλω νόημα! Όταν το ξανάκουσα, ψιλοανατρίχιασα, γιατί μου ξαναθύμισε το μάταιο (;;) αγώνα του, τις ανεκπλήρωτες ελπίδες και τα ουτοπικά ιδανικά, που ξεσήκωσαν στρατιές και στρατιές. Τώρα τι σχέση έχει μ'όλα αυτά ο Μικρούτσικος, είναι μια άλλη ερώτηση, ας μη σταθούμε εκεί.
Τα αντάρτικα λοιπόν, με το Δημητρόφ, τον Ντάνεφ και άλλους "αντιφασίστες αρχηγούς" που με τον καιρό κι αυτοί απομυθοποιήθηκαν, οι αντίστοιχοι "πατερούληδες" των Βαλκανίων, που δεν είχαν λόγο όταν έπρεπε και τον είπαν όταν δεν έπρεπε.

Αυτά όμως που είναι διαχρονικά κι αιώνια είναι βεβαίως τα Μαύρα Κοράκια. Τα Αφεντικά, Οι Εργοδότες, οι Εργοστασιάρχες, οι Εφοπλιστές, Οι Μεγαλοδιαπλεκόμενοι. Όλοι όσοι είναι απέναντι στον "αθώο κι έντιμο εργάτη" (;;;;;). Πωςςςςς;;;;;; Η πάντα αμέτοχη, ανεύθυνη Εργατιά, πάντα περήφανη και τιμημένη, που όταν θα πάρει την καρέκλα θα ξεχάσει τα " περί εργασιακών δικαιωμάτων" και θα πιάσει την κουτάλα, όπως της είχαν τάξει......

Φτάνουν όμως οι κουτές αναλύσεις απ'τους "γέροντες" του 20ου αιώνα, όσο βρισκόμαστε στο βρεφικό ακόμα 21ο. Ακούστε το τραγούδι και αναπολείστε-όσοι μπορείτε.

Λέγε με Τσάρλι

Charlie Chaplin - Boxing from City Lights
by fortunexx

Μεγάλος μάστορας της Κωμωδίας.

Διαχρονικός κακομοίρης, παντοτινό θύμα της ευαισθησίας και της ανθρωπιάς του....

Κανα καινούριο κουστουμάκι;;

Τι φοράει ο καλός και up-to-date τραπεζίτης, broker, stock-market analyst, ειδικός χρηματοοικονομικός σύμβουλος, μεγαλοεπενδυτής και άριστος γνώστης των προϊόντων τύπου stock options ;;;
Παλιά τον έλεγαν βασιλιά της σκόνης, αλλά τώρα που η κόκα ακρίβυνε ψάχνει στις προσφορές του Lidl, σαν όλους μας. Τα κουστούμια τα πάει για μπάλωμα στην κυρία απ'την Αλβανία που μένει από κάτω του, αλλά καλού-κακού φυλάει κι ένα κομμάτι σκοινί. Όχι γι'αυτόν, για τη φουκαριάρα τη μάνα του, που τον καμάρωνε πτυχιούχο Διοίκησης Επιχειρήσεων και masterά στο LSE. Αυτός που τέτοια τσίπα για αυτοκτονία! Ίσως κάναν ελληνικό της παρηγοριάς, αντί για τους φρέντους τους ντεκαφεϊνάτους στα Κολωνάκια.
Άντε ουστ ρε Κωλο-νάκια, κωλοmanagαραίοι της συμφοράς και νυν της δεκάρας (του ευρώ).
Golden Boys σου λέει! Gωloboys με μούρη δανεική, ύφος καρδιναλίων και τις τσέπες φουσκωμένες. Μπόνους θέλετε; Για περάστε βράδυ απ'τη Νικόπολη Σταυρούπολης, κατά τις 2 παρά, να σας το φορέσουν κανονικά ...το μπόνους. Και θα το θυμάστε όχι μία, δύο ζωές.......

Συγχύστηκα πάλι, ...μώ τα τοξικά μου repos

Η Βία, τα παιδιά της και οι μακρινοί συγγενείς...

Η συμπεριφορά των "ήσυχων και βολεμένων" είναι αυτή που καθορίζει τους δείκτες πολιτισμού. Ως γνωστόν, οι "στερημένοι" είναι ανήσυχοι, πεινασμένοι για αντιδραστικότητα και το ομορφότερο τους εργαλείο είναι η βία. Την έχουν πει και "Στείρα Βία". Εγώ δε συμφωνώ με τον όρο. Η Βία, αυτή της συγκεκριμένης μορφής, δεν είναι καθόλου στείρα. Γεννοβολάει συνέχεια, τι άλλο, κι άλλη βία. "Βία στη βία της Εξουσίας", λέει. Ο οφθαλμός αντί οφθαλμού ξεκίνησε απ'το Μωυσή και μετά πέρασε στις γνωστές τιμωρίες-Έκλεψες=σου κόβουν το χέρι, Έβρισες=σου κόβουν τη γλώσσα. Οι βεντέτες της Κρήτης και της Κορσικής παραδοσιακά δε γνωρίζουν συγχώρεση. Το αίμα ξεπλένεται με αίμα, και τέτοια.
Τώρα η Βία κρύβεται σε κουκούλες και μπουκάλια με στουπί...
Έτσι, χωρίς λόγο και αιτία, ή αλλιώς με όλους τους λόγους και τις αιτίες.

Περιμένεις όμως τον "βιαστή" να σκεφτεί κανόνες, δεοντολογία κοινωνίας, ή ακόμα και ηθικές που αυτόν τον έχουν αφήσει απ'έξω;;;

Όχι βέβαια!

Γι'αυτό και αυτός που βάζει τους φραγμούς και τα όρια, όπως είπα και στην αρχή, είναι ο "ήρεμος", ο "νοικοκύρης" της οδού Αταραξίας. Καναπεδάτος, ψηφίζει και μετά βρίζει, ψιλο- απ'όλα, του αξίζουν όλα τα σκατά που υποφέρει. Κλέβει και τον κλέβουν, βρίζει και το βρίζουν, φτύνει και το φτύνουν. Αλλά Ευρωπαίος πολίτης. Αυτός που θα φοβηθεί και τον ίσκιο του, γιατί ξέρει πως ο ίσκιος ίσως να είναι πιο έξυπνος απ'τον ίδιο.

Αυτός λοιπόν ο "νοικοκύρης", σαν και του λόγου μου, της απάθειας και της αποχαύνωσης, της πρόωρα γεροντικής μαλάκυνσης, της ευγένειας. των παλιών καλών τρόπων, (Εμείς τότε.....) παίρνει μέρος σε δημοσκοπήσεις. Δηλώνει ότι φοβάται, θέλει ισχυρή αστυνόμευση των πόλεων στις οποίες στοιβάζεται για να αναπνέει τα τοξικά και τα καυσαέρια, όσων μετακινούνται για 150 μέτρα με Ι.Χ. Φοβάται!! ΦΟΒΑΤΑΙ!!! ΦΟΒΑΜΑΙ!!!

Ποιόν όμως πραγματικά φοβάται;;;;
Τον κουκουλοφόρο, τον αλλοδαπό, τον τσαντάκια;;;;

ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ!!!!! Φοβάται το δημοσιογράφο, που τον κάνει κάθε μέρα να σηκώνεται η τρίχα του μ'αυτά που ακούει. Φοβάται τον πολιτισμένο και μορφωμένο παιδόφιλο γείτονα, τον "υπεράνω υποψίας" που διαβάζει "ΒΗΜΑgazino". Φοβάται τον βουλευτή της πλάκας, που τον κοροϊδεύει ψιλό γαζί, συντρώγοντας με τους μεγαλοκαρχαρίες και μεγαλοξιφίες και μετά απαιτεί λιτότητα και συναίνεση. Φοβάται τον πνευματικό ηγέτη, που του τρέχουν τα σάλια, μόλις μυριστεί μίζα και ορμάει στο ακίνητο, στη βίλα, στην κουρσάρα, ξεπουλώντας την (ανύπαρκτη;) μπέσα του.

Πάνω απ'όλα, φυσικά, ΦΟΒΑΤΑΙ τον εαυτό του, που βγάζει το μάτι του διπλανού του γιατί βλέπει λίγο καλύτερα, που τεμαχίζει τα πόδια του απέναντι γιατί του κόβει τη θέα, που δαγκώνει στο λαιμό τα παιδιά του γιατί του αποκάλυψαν την ψευτιά του, που δεν έχει τα αρχίδια να αντιδράσει, να ξεσπάσει, να τα σπάσει.

Και τι κάνει όποιος δεν μπορεί να γαμήσει;; Ηθικολογεί!!!
Καταγγέλει αυτούς που το ..κάνουν ως παράνομους, ως τρομοκράτες, ως εγκληματίες.

Γιατί δεν έχει καταλάβει ότι αυτό που τρέμει πιο πολύ δεν είναι η Βία, αυτή καθαυτή, ή τα παιδιά της, αλλά η μακρινή θεία της Βίας, η ΦΟ-Βία. Ο κόσμος δεν έχει άδικο που λέει: "Τους συγγενείς να φοβάσαι!!". Η Φο-Βία, σαν καλή κουτσομπόλα θεία, ξεδοντιάρα, καλοθελήτρια, χωρίς να φαίνεται, δουλεύει υπόγεια, θάβει κόσμο, προκαλεί σχόλια και αναγκάζει τους γύρω να κουμπώνονται, να κλειδαμπαρώνονται και να κοιτούν λοξά κάθετι που δεν τους ταιριάζει στην καθωσπρεπίστικη ρουτινιάρα ζωή τους.

Τη ΦΟΒΙΑ που μας καλλιεργούν τα κανάλια, οι καναλάρχες, οι μεγαλοεκδότες, τα μεγαλοσυμφέροντα (Αγοράστε εφημερίδες Κορόϊδα!!!), όλοι αυτοί που μας θέλουν στο μαντρί, να βοσκάμε φοβισμένοι, γιατί έξω παραφυλάνε οι "αναρχικοί", οι "ξένοι", οι "τρομοκράτες", οι "αδίστακτοι ληστές", οι "μανιακοί δολοφόνοι" κτλ, κτλ.



Την εγκληματικότητα την υπομένουμε, είναι αναμενόμενη, λόγω των συνθηκών (Ατιμωρησία, ανέχεια, λαθροβίωση, κατρακύλισμα της αξίας της ζωής).
Αυτό που δεν μπορεί όμως να ανεχτεί κανείς είναι τη "σκιά" της εγκληματικότητας, το φάντασμα που σε τρομάζει τη νύχτα, σαν παραίσθηση. Ποιός νοήμων νους δεν προσπαθεί καθημερινά να αντιμετωπίζει την πραγματικότητα, όσο σκληρή κι αποτρόπαιη, κι αν είναι; (Τι να πουν και στην Παλαιστίνη, στην Ινδία, στη Βραζιλία;;) Γιατί όμως μαζί με την πραγματικότητα να πρέπει να αντιμετωπίζουμε και το φόβο αυτής;;;; Γιατί θα πρέπει να βλέπουμε το matrix της ζούγκλας που ζούμε, καθημερινά, με γυαλιά προκατάληψης και απίθανης, δολοφονικής, τρομολάγνας φοβίας ;;;;

Ειλικρινά δεν είμαι ούτε ψευτοαριστεριστής με ετεροχρονισμένη αγάπη για τους αλλοδαπούς, ούτε είμαι εναντίον των αστυνομικών μέτρων. Πιστεύω στην πειθαρχία, στο "όπου δεν πίπτει λόγος, πίπτει ράβδος", μπορεί και λανθάνων κρυφοφασιστόμουτρο, αλλά σίγουρα δε θέλω να θεωρώ τον εαυτό μου έρμαιο στα κουτόχορτα και στα σκουπίδια, που μου πετάνε.

Και για σας που βαρεθήκατε να διαβάζετε,
σας πληροφορώ ότι είμαι ο Εν οίδα και .....ΟΧΙ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΑ!!!!


Είδα τις προάλλες μια ενδιαφέρουσα ταινία, το "Blindness", Περί Τυφλότητας, όπως μεταφράστηκε. Βασισμένο σε νουβέλα του Jose Saramago, γυρισμένο το 2008, απ'τον Meirelles, τον ίδιο σκηνοθέτη, που έκανε και τον "κηπουρό" (αναφέρθηκα σ'αυτόν παλιότερα http://oudenoida.blogspot.com/2009/02/blog-post.html ), αλλά και το
Cidade de Deus (2002).

Στην ταινία, αυτό που θεωρώ εγώ σημαντικό είναι το συμπέρασμα ότι ακόμα και να κάνει reset η κοινωνία μας, ακόμα και να καταστραφεί για να ξεκινήσει απ'την αρχή, πάλι θα λειτουργήσει με τον ίδιο κι απαράμιλλο τρόπο, πάλι θα βγάλει όλα τα χαμηλά, τα ζωϊκά, τα παλαιοεγκεφαλικά της ένστικτα-Ο θάνατος σου η ζωή μου. Κάποιος θα πει :"Μα και φυσικά όταν τίθεται θέμα επιβίωσης, αυτά που λειτουργούν και πρέπει να λειτουργήσουν είναι τα ένστικτα της επιβίωσης, της αυτοσυντήρησης, του απόλυτου εγωϊσμού. Τι περίμενες;;"

Κατανοητόν. Απ'το σημείο αυτό όμως μέχρι τα γνωστά ζητήματα ηθικών ενδοιασμών και διλημμάτων (Να προτάξω το δικό μου συμφέρον υπέρ του κοινού καλού;), φαίνεται πως η διαφορά είναι απειροελάχιστη. Και ποιό το δίδαγμα; Σαφώς, ο άνθρωπος όταν μπορεί να πηδήξει κάποιον, δεν το σκέφτεται, απλώς τον πηδάει. Στεγνά κι ασάλιωτα! Ούτε μην, ούτε πως, ούτε νόμοι, ούτε κανόνες, ούτε ενοχές. Η Βία είναι πρώτα στο μυαλό και στην ψυχή. Μετά βρίσκει το δρόμο στην εφαρμογή. Το δίκαιο είναι του ισχυρού, του μεγάλου ψαριού, του τσαμπουκά με το σουγιά, του νταή με το Καλάσνικοφ.

Αυτό όμως που θέλω να ξανατονίσω είναι ότι το δίκιο δεν το παίρνει κανείς με το όπλο μονάχα, αλλά κυρίως με το μυαλό. Πολλοί μπορεί να έχουν καραμπίνα, ποιός όμως θα τραβήξει μπρος στο στόχο;; Γι'αυτό, αν δεν "το 'χεις", άστο καλύτερα. Τι το θες το όπλο, θα στο βάλουν στον κώλο ώσπου να πεις Αλτ! Δεν κάνει το όπλο το φονιά. Όλοι έχουν πουλιά, δεν είναι όλοι βιαστές.

Άρα τίποτα, τίποτα, πια δε μας σώνει, Τίποτα ούτε κι οι Μασόνοι (Ρασούλης speaking!)

Η σκέψη δεν έχει σκοπό τη διαπίστωση, την αποδοχή και άρα την απραξία.
Απ'τη σκέψη πρέπει πάντα να πηγάζει η ιδέα της δράσης ή της αντίδρασης, αναλόγως!
Όπως εσείς προτιμάτε!!!!!!

Μεγάλα λόγια, υπέρ (και) άνω ημών

Λόγια μεγάλα, λόγια δύσκολα, λέξεις-σφαίρες, φράσεις-στιλέτα, ειπώθηκαν σε άλλους χρόνους. Ειπώθηκαν και πάει τέλειωσε. Σήμερα αυτά τα λόγια είναι "παρωχημένα και ξεπερασμένα" για πολλούς. Δε λεν πια τίποτα στις μάζες της συμφέρουσας τάξης, της πρώην μικροαστικής, της νυν δανειοληπτικής και πιστωτικοκερδοφορούσας μάζωξης ιδιωτικών μικροκεφαλαίων. Δε συντρέχουν, λέει, οι συνθήκες. Αλλάξανε, λένε, οι συνθήκες, ελάφρυναν κάπως τα πράγματα.

Ο "στρατευμένος" Ρίτσος με δέκα λέξεις, φτιάχνει τη δική του ουτοπική, ανεφάρμοστη μάλλον, δημοκρατία του διαλόγου, της επαφής, της αλληλεγγύης και της συλλογικής συνείδησης, πάνω απ' τα "καλά και συμφέροντα". Τότε....Παλιά........

Και να αδερφέ μου

που μάθαμε να κουβεντιάζουμε

ήσυχα, ήσυχα κι απλά.

Καταλαβαινόμαστε τώρα

δε χρειάζονται περισσότερα.

Κι αύριο λέω θα γίνουμε

ακόμα πιο απλοί.

Θα βρούμε αυτά τα λόγια

που παίρνουνε το ίδιο βάρος

σ' όλες τις καρδιές, σ' όλα τα χείλη,

έτσι να λέμε πια

τα σύκα-σύκα

και τη σκάφη-σκάφη.

Κι έτσι που να χαμογελάνε οι άλλοι

και να λένε: "Τέτοια ποιήματα

σου φτιάχνω εκατό την ώρα".

Αυτό θέλουμε κι εμείς.

Γιατί εμείς δεν τραγουδάμε

για να ξεχωρίσουμε, αδελφέ μου,

απ' τον κόσμο.

Εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο.

Λίγο πιο "πολύπλοκοι" οι επόμενοι στίχοι.

Και τίποτα άλλο να μην είχε γράψει ο Μάνος Ελευθερίου, μόνο και μόνο γι'αυτήν του την έμπνευση στο παρακάτω ποίημα, θα άξιζε να μείνει στην αιωνιότητα, εάν υπάρχει.....

Τα λόγια και τα χρόνια τα χαμένα

και τους καημούς που σκέπασε καπνός

η ξενιτιά τα βρήκε αδελφωμένα.

Οι ξαφνικές χαρές που ήρθαν για μένα

ήταν σε δάσος μαύρο κεραυνός

οι λογισμοί που μπόρεσα για σένα.

Και σου μιλώ σ' αυλές και σε μπαλκόνια

και σε χαμένους κήπους του Θεού

κι όλο θαρρώ πως έρχονται τ' αηδόνια

με τα χαμένα λόγια και τα χρόνια

εκεί που πρώτα ήσουνα παντού

και τώρα μες στο κρύο και στα χιόνια.

Η μοίρα κι ο καιρός το 'χαν ορίσει

Παρασκευή το βράδυ στις εννιά

η νύχτα χίλια χρόνια να γυρίσει.

Στο τέλος της γιορτής να τραγουδήσει,

Παρασκευή το βράδυ του φονιά

και του λαού την πόρτα να χτυπήσει

και του λαού την πόρτα να χτυπήσει

και του λαού την πόρτα να χτυπήσει.

Δεν ήτανε ρολόι σταματημένο,

σε ρημαγμένο κι άδειο σπιτικό,

οι δρόμοι που με πήραν και προσμένω.

Τα λόγια που δεν ξέρω σου τα δένω

με τους ανθρώπους που είδαν φονικό

και το 'χουν στ' όνομά τους κεντημένο.

Αυτός που σπέρνει δάκρυα και τρόμο

θερίζει την αυγή θανατικό,

μαύρα πουλιά τού δείχνουνε το δρόμο.

Έχει κρυφή πληγή κοντά στον ώμο,

σημάδι μυστικό απ' το κακό

πως ξέφυγε απ' ανθρώπους κι από νόμο...

Τα είπαν και πάει τέλειωσε. Αλίμονο σ'εμάς............

Δύο "συμπαθητικές" ταινίες

Είδα και δύο "συμπαθητικές" ελληνικές ταινίες-κωμωδίες. Αρκετά ευχάριστες, διασκεδαστικές, στο όριο του 6-7, με άριστα το 10. Θα μπορούσα να ΄μουν κακομούτσουνος-κομπλεξικός και να τις έθαβα άνετα, αλλά ήδη υπάρχουν δεκάδες αυτοβαφτιζόμενοι "κριτικοί" που το κάνουν αυτό. Εγώ θα τα πω "χύμα και τσουβαλάτα", αλλά με το βαμβάκι...!!;;;!!!

Η πρώτη είναι "Ο Ηλίας του 16ου", σχεδόν διασκευή της παλιάς, ανεπανάληπτης όντως, "κλασικής" κωμωδίας. Το σχεδόν λέει ότι βασίζεται στο παλιό σενάριο, αλλά οι διάλογοι, τα σκηνικά, οι λεπτομέρειες, που κάνουν τη διαφορά είναι όλα αλλαγμένα, προσαρμοσμένα στη σημερινή εποχή. Αυτό κάνει τη μεγάλη αλλαγή από μια τυπική διασκευή. Ρυθμισμένη, με επίκαιρα σχόλια π.χ. περί αστυνομικής βίας, υποαστυνόμευσης, ανεργίας και απελπισμένων πράξεων, αλλά σίγουρα μένει στα κωμικά (ανθυπομειδιαματικά κατά άλλους) πλαίσια. Επαναλαμβάνω, σύγχρονη ταινία, με τις αντίστοιχες υστερίες των Ελλήνων ηθοποιών, κρατάει καλή παρέα και θα αρέσει, μάλλον λόγω του τηλεοπτικού πεδίου των πρωταγωνιστών.

Υ.Σ. Καλύτερη σκηνή, μακράν, η τελευταία φάση στο Τμήμα ..."Πες ρε όρθιο κρέας, πες ρε βουβάλι, πες ρε βόδι, θέλει και σοκολατάκια ο λιγούρης".......

Η δεύτερη ταινία είναι λίγο πιο διαφορετική, πιο ολιγομελής, πιο θεατρική. Μετά από μια επιτυχία της παράστασης, ο Αθερίδης είπε να τη μεταφέρει στο σινεμά. Ίσως το στόρι να μην ενδεικνυόταν για κινηματογράφο, αλλά παρ'όλα αυτά, η σκηνοθεσία τα βγάζει πέρα και νομίζω (χωρίς να ξέρω, βεβαίως-βεβαίως) ότι αν δεν έδενε η χημεία των πρωταγωνιστών, το αποτέλεσμα θα'ταν πολύ φτωχότερο.

Αρκετή δόση ψυχανάλυσης, ευρήματα με το alter ego του Αθερίδη, σίγουρα κάποιες (ελληνικές) υπερβολές με την συνύπαρξη ερωμένης-συζύγου, αλλά καλές σκηνές με τα σύνδρομα των σαραντάρηδων του 2000. Οι έρωτες και τα σεξουαλικά απωθημένα, μαζί με μετανιωμένες αγάπες, που κρατάν για πάντα (;;). Αφελές, κοινότοπο; Θα 'το λεγε κανείς, ναι, αλλά έχει και πινελιές πρωτοτυπίας. Προσπαθεί, σίγουρα, βλέπεται κάπως άνετα, μάλλον όμως στο θέατρο κερδίζει πιο άνετα. Εδώ στο σινεμά, ακόμα χειρότερα στο σπίτι με DVD, τσίμα-τσίμα ο βαθμός της ισοπαλίας, άντε μούφα γκολ με πέναλτυ στο 90+.

Περισσότερη κριτική και σε άλλες ταινίες (π.χ. Benjamin Button, Slumdog, κτλ) αργότερα, μπορεί και ποτέ. Θα δείξει!!

Διάφορα που μπορεί να κάνουν διαφορά.....

Εδώ ο κόσμος καίγεται....

Φράση για όλες τις εποχές, για όλες τις καταστάσεις, για όλες τις κρίσεις, για τα πάντα!

Ταιριάζει γάντι όποτε εσύ τα βλέπεις μαύρα, ενώ οι άλλοι ασπρόμαυρα (μπάλλα ποδοσφαίρου!). Όταν εσύ νομίζεις ότι σε φτύνουν και οι άλλοι λένε "Όχι μωρέ ποτίζει ο γείτονας τη Τζάγκουαρ".

Όλα σκατά, που λέει κι ο Πανούσης!

Η Σουηδία, ποιά η Σουηδία, βυθίζεται σε χάος, ανεργία, απολύσεις στη SAAB και στη VOLVO και επεισόδια με πρόφαση έναν αγώνα τένις. Θα μου πεις και καλά που πήγαινε η οικονομία της, πάλι 3.6% ποσοστό αυτοκτονιών είχαν. Σκέψου τώρα!

Το Σουδάν είναι η πρώτη χώρα με πρόεδρο εν ενεργεία, ο οποίος καταδικάστηκε (και καταζητείται;) απ'τη Διεθνή Κοινότητα. Κάτσε (αν έχεις διάθεση) να δεις Τώρα τι έχει να γίνει στο Νταρφούρ.

Υπάρχουν, λένε, καινούριες παρακρατικές-παρααστυνομικές οργανώσεις, που δραστηριοποιούνται προσφάτως στη χώρα μας. Όχι για μένα, για το φουκαριάρη τον ακροδεξιό, που τον πιέζουν οι τρομοκράτες και οι Σέχτες.

Το TVXS λέει για τρελά επεισόδια βίας, μες στο κέντρο της Αθήνας, μέρα μεσημέρι, με περαστικούς από γύρω, μεταξύ (λαθρο;)μεταναστών και τοξικομανών. Και που 'σαι ακόμα! Ακόμα δεν είδαμε να κλέβει ο ένας τη σακούλα του supermarket του άλλου. Ή τους κουστουμάτους να παίρνουν τα αποφάγια απ'τους κάδους. Έχει δρόμο....

Ο "αληθινός" IRA ξαναχτύπησε στη Β.Ιρλανδία, η ΕΤΑ δεν εξαρθρώθηκε κι ο Σάββας Ξηρός μίλησε και είπε (ψιλονηφάλια νομίζω) ότι θα συνεχιστούν οι επιθέσεις, αλλά από διαφορετικές ομάδες με διαφορετικά κίνητρα ή αντικίνητρα. Τρέμετε εφοπλιστάδες...

Μιά που μίλησα για τα κεφάλαια, γιατί με τρομάζει παρα μα πάρα πολύ ο Βγενόπουλος;;;;

Μαζεύει πολύ δύναμη ή μου φαίνεται; Τα αραβικά κεφάλαια είναι ή κάποια Κινέζικη προέλαση, που βρήκε την πίσω πόρτα (της Ευρώπης) ανοικτή;; Αφού έπιασε τράπεζες, τρόφιμα, υγεία, ομάδες κι αθλητισμό, θάλασσα κι αέρα, τι μένει;; Τα ΜΜΕ, το Κόμμα και η Προεδρία !!!

Γεια σου Νεο-Μπερλουσκόνι!!

Απ΄την άλλη, Μέρα της Γυναίκας, λέει και Κυριακή της Ορθοδοξίας. Άσε ρε μεγάλε, τα'παμε, 'δω ο κόσμος καίγεται. Το ποσοστό των κακοποιημένων παιδιών είναι περίπου 2%, ενώ δέρνουμε περίπου το 66% των παιδιών μας. Με τέτοια νεύρα, που να ξεσπάσεις! Στον αδύναμο κρίκο και λίαν συντόμως στον πιο "ανύπαρκτο" κρίκο, ..μώ την υπογεννητικότητά μου μέσα! Παπάδες, βγάλτε τα βαγγέλια και αρχίστε τσιφτετέλια. Ο Εφραίμ στέλνει υπομνήματα, η Βιστωνίς ξανάγινε, μαθαίνω, οικοπεδολίμνη και μεις το Λάκη μας (κατά το χαβά μας).

Άκουσα βέβαια κι ένα καλό. Στην Ελλάδα όλοι γκρινιάζουν για όλους και για όλα, που θα'πρεπε να τη λέγαν Γκρινιάδα. ΧαΧα κρυάδες! Πως να μη γκρινιάζεις όταν όλοι μιλάνε για τα τρόφιμα και για τα βιολογικά και για το πως να αλλάξουμε διατροφικές συνήθειες και για ανακύκλωση και κομποστοποίηση και για να πας να δεις τη Detrop ή τη Biologica, το εισητήριο ήταν 20 euro!!! Άκουσον! Θαρρείς θα πας για ποτό στο μπαράκι! Επαναλαμβάνω μιλάμε για έκθεση ειδών τροφίμων και ουχί για το ΌΠα-Όπα.

Η "Καθημερινή" αναρωτιέται : "Υπάρχουν κυκλώματα διαφθοράς στα νοσοκομεία;;" και απαντώ ευθύς: "Χέζουν οι αρκούδες στο δάσος;;;". Η καταλήστευση των ταμείων από προμηθευτές, που υπερκοστολογούν, από διοικητικούς που συνυπογράφουν, από γιατρούς που καταχρώνται της εμπιστοσύνης των όχι και τόσο αθώων ασθενών/συγγενών και γενικά "ήτανε στραβό το κλήμα, το 'φαγε κι ο (Αβραμο)γάϊδαρος". Παρακαλάτε μην τυχόν μπείτε σε καμιά ΜΕΘ (κούφια η ώρα) και σας βρει καμμιά Klebsiella. Όχι δεν είναι Ιταλίδα γκόμενα-νοσηλεύτρια, κωλομικρόβιο είναι που θα μας φάει όλους, σαν την ταινία του H.G.Wells "Ο Πόλεμος των Κόσμων".

Ο Πόλεμος των Κόσμων... Ποιών Κόσμων;; Πόσοι Κόσμοι χρειάζονται να πολεμήσουν για να μας ξεκάνουν όλους;; Παλιά έφταναν δύο. Αμερική-ΕΣΣΔ. Τώρα με τους "καινούριους" (Ινδία, Κορέα, Κίνα, Πακιστάν, Βενεζουέλα και βάλε), που να βρεις άκρη; Το σίγουρο είναι ότι ακόμα δεν είδαμε την αντίδραση του μεγαλύτερου Κόσμου, του Κόσμου της Φτώχειας. Κι όχι της νυν και αεί φτώχειας (Αφρική-Λατ. Αμερική), αλλά της νεο-φτώχειας, της "καθωσπρέπει", της "πολιτισμένης" φτώχειας, αυτής με τα απλήρωτα κινητά, με τα κατασχεμένα σπίτια κι αυτοκίνητα, με τη γραβάτα και τα 5 ευρώ στην τσέπη, με τα "διακοποδάνεια", τα "εορτοδάνεια" και τις πιστωτικές κάρτες, με τις οποίες θα τους αποκεφαλίζουν στην πλατεία για παραδειγματισμό. Πάρε Κόσμε.....

Να κλείσω γιατί νύσταξα. Μπας και δούμε κανα αισιόδοξο όνειρο...άσπρο....

Εν οίδα (όχι ένας απ'τους μεγάλους έλληνες)

Υ.Σ. Την ώρα που τελείωνα το κείμενο, ακουγόταν απ'τον υπολογιστή οι στίχοι του Γκάτσου

"Δεν έχω άγιο για να προσκυνώ, ούτε καντήλι σ'άδειο ουρανό" σε μουσική Ξαρχάκου ("Ρεμπέτικο" του Κ.Φέρρη). Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα.....

Η Ώρα της ΓΗΣ πρέπει να κρατήσει πολλές ώρες !!

Τι είναι η Ώρα της Γης;

Η Ώρα της Γης (EARTH HOUR) ξεκίνησε ως μία εκστρατεία ευαισθητοποίησης που καλούσε τους πολίτες του Σίδνεϊ για να σβήσουν τα φώτα τους ένα βράδυ, για μια ώρα. Η ενέργεια αυτή σύντομα μετατράπηκε σε μία από τις μεγαλύτερες πρωτοβουλίες ενάντια στην κλιματική αλλαγή παγκοσμίως. Φέτος, στις 20.30 το Σάββατο 28 Μαρτίου, καλούμε τους πολίτες σε ολόκληρο τον κόσμο να σβήσουν τα φώτα τους για μία ώρα – την Ώρα της Γης. Στόχος μας είναι να συμμετάσχουν 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι, σε περισσότερες από 1000 πόλεις, και όλοι μαζί να αποδείξουμε πως είναι δυνατόν να δράσουμε ενάντια στην υπερθέρμανση του πλανήτη.

Η Ώρα της Γης ξεκίνησε το 2007 στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας με τη συμμετοχή 2.2 εκατομμυρίων νοικοκυριών και επιχειρήσεων που έσβησαν τα φώτα τους για μία ώρα. Μόλις έναν χρόνο αργότερα η εκστρατεία μετατράπηκε σε ένα παγκόσμιο κίνημα για το κλίμα με τη συμμετοχή 100 εκατομμυρίων ανθρώπων σε 35 χώρες. Παγκοσμίως γνωστά κτίρια και τοποθεσίες όπως η γέφυρα Golden Gate και το Κολοσσαίο, σκοτείνιασαν για μία ώρα και μετατράπηκαν σε σύμβολα ελπίδας για ένα πρόβλημα που γίνεται κάθε ώρα και πιο έντονο.
Η Ώρα της Γης 2009 απευθύνεται σε κάθε πολίτη, κάθε επιχείρηση και κάθε ανθρώπινη κοινότητα στον πλανήτη. Μας καλεί να δράσουμε, να αναλάβουμε τις ευθύνες μας και να συμμετέχουμε ενεργά σε πρωτοβουλίες για ένα βιώσιμο μέλλον. Πασίγνωστες τοποθεσίες, μνημεία και κτίρια σε όλο τον πλανήτη θα σκοτεινιάσουν και φέτος. Άνθρωποι σε όλο τον κόσμο θα σβήσουν τα φώτα τους και θα ενώσουν για μία ώρα τις ζωές για το μέλλον του πολύτιμου πλανήτη μας.

Περισσότερες από 64 χώρες συμμετέχουν στην Ώρα της Γης 2009. Αυτός ο αριθμός μεγαλώνει καθημερινά, καθώς οι άνθρωποι καταλαβαίνουν πως μία τόσο απλή ενέργεια, όπως το να σβήσουν τα φώτα τους, μπορεί να έχει τόσο μεγάλη συμβολή στην έλευση της αλλαγής.
Η Ώρα της Γης είναι ένα μήνυμα ελπίδας και δράσης.

Αυτά λέει η WWF. Εγώ νομίζω ότι τέτοιες δράσεις, (αν και δε μου μοιάζει σωστός ο όρος), κυρίως λειτουργούν ως πυροτεχνήματα. Έντονη απήχηση, θεαματικό αλλά στιγμιαίο αποτέλεσμα. Σίγουρα κάτι τέτοιο μπορεί να λειτουργήσει ως έναυσμα για συζήτηση ή περαιτέρω ουσιαστική δραστηριότητα. Συχνά όμως οι περισσότεροι μένουν σ'αυτό το γεγονός χωρίς να επεκτείνουν τη θέλησή τους στις πιο "δύσκολες" αποφάσεις.

Το να κλείσω τους διακόπτες μου για μία ώρα, φαντάζει και είναι τόσο απλό και εύκολο, που προφανώς δε θα έχει καμμία αξία, εάν μετά εγώ συνεχίζω τον ίδιο "ενεργοβόρο" τρόπο ζωής. Αν ούτως ει άλλως, αλλάζω συνήθειες, όσον αφορά το αυτοκίνητο, τη χρήση των οικοσυσκευών μου, τα απορρίματά μου, την κατανάλωση νερού και ρεύματος κτλ, κτλ, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΣΗΜΑΣΙΑ, σβήσω ή δε σβήσω έναν κωλοδιακόπτη.

Αλλά αυτά είναι δύσκολα. Που να αλλάξουν συνήθειες μιας Υπερκαταναλωτικής ζωής!

Τα Χριστούγεννα, που βλέπαμε όλη την υπερβολή στο φωτοστολισμό και το τρελό ξόδεμα ρεύματος, για να μας βλέπουν από την άλλη γειτονιά και να σκάσουν απ'τη ζήλια τους, που εμείς έχουμε το υπέρλαμπρο δέντρο, τότε δεν υπήρχε σκέψη για την ώρα της Γης.

Αυτό ήταν άλλο, θα μου πεις. Τώρα όμως, που οι σπόνσορες θυμούνται ότι: Ναι, βρε παιδί μου, πολύ ρεύμα καίμε με τα φώτα, ας τα κλείσουμε για λίγο, γιατί είμαστε και οικολόγοι. Γι' αυτό κλείνουμε το φως και λέμε ότι είμαστε συνειδητοποιημένοι πολίτες. Ακριβώς όπως και όλοι οι "Διαμαρτυρόμενοι" bloggers, σαν και του λόγου μου.

Στο τέλος, είτε τα σβήσετε είτε δε τα σβήσετε, το βασικό είναι να αλλάξεις τρόπο ζωής.

Κι από λίγο-λίγο, γίνεται πολύ......

Ελληνικό Κύπελλο ;;;;

Και για όσους νιάζονται για Ελληνικό ποδόσφαιρο, ας δουν στην εικόνα το νέο ανερχόμενο αστέρι, μάλλον απ'τα Γιάννενα, που θα διαπρέψει ή στον ΠΑΟΚ ή στον Ολυμπιακό ή στον Εργοτέλη. Κάπου θα βρει...Με τέτοιο όνομα; Ταιριάζει γάντι σ'όλες τις ομάδες. Ομάδες να τις κάνει η μάνα τους (η μάνα τους η ΕΠΟ).

Υ.Σ. Γειά σου ρε Πανσερραϊκάραααααααα......

Στο Σοχό περνάμε καλά.

Για το Καρναβάλι Σοχού, λίγοι ίσως έχετε ακούσει. Ο Σοχός, ένα χωριό στις αρχές του όρους Βερτίσκου, 50 περίπου χιλιόμετρα έξω απ'τη Θεσσαλονίκη, "κουβαλάει" ένα έθιμο απ΄τα παλιά. Τους "κουδουνοφόρους" ή "κουδουνάδες", ένα σχετικά παγανιστικό έθιμο με αρχαίες ρίζες. Επιβίωσε ως τώρα, σίγουρα γιατί λειτούργησε ως, τρόπον τινά, "εξορκισμός" των κακών πνευμάτων και δαιμόνων, στα οποία απέδιδαν κάθε γκαντεμιά. Τα τεράστια κουδούνια και οι προβιές από μαύρο τράγο τρομοκρατούσαν τα ξωτικά, τα νεφελιμόπουλα και κάθε μπαγασονεραϊδόπαιδο.

Οι σημερινές προσπάθειες αναβίωσης είναι αξιοπρόσεκτες, όχι μόνο ως αντίβαρο γνησιότητας στον κοζανίτικο φανό και τους Γενίτσαρους της Νάουσας, αλλά και στα ψευτο-λάτιν κακέκτυπα καρναβάλια, τύπου Πατρών. Μη φαντάζεστε επομένως φανταχτερά άρματα και τατοιαύτα, παρά μόνο καθαρό και ντόμπρο πανηγυροκαρνάβαλο. Κλασικές εικόνες με τους πανηγυρτζήδες, κλαριτζήδες, σουβλατζήδες, και άλλους λοιπούς -τζήδες των ευρύτερων Βαλκανίων. (Προσοχή στη φωτό δεξιά, όπου ο τύπος φρενάρει με το πόδι. Μεγάλε !!!!)

Εμείς περνάμε πολύ καλά !! Κάθε χρόνο και καλύτερα. Τρέλα και χορός. Απ΄τα ΚΑΠΗ Σοχού μέχρι τα πιτσιρίκια της γειτονιάς πάνω στα γαϊδούρια, απ΄την περιφορά των κουδουνάδων, να σου σπαν τα τύμπανα, μέχρι την ετοιμασία του γαμπρού και της νύφης, με δεκάδες μουρλοπαρατρεχάμενους.

Το Καρναβάλι ακόμα διατηρείται εντόπιο και γνήσιο, χωρίς φοβερές προσμείξεις. Απλότητα και σχετικός αυθορμητισμός νομίζω ότι είναι τα στοιχεία που κάνουν το κλίμα πολύ ενδιαφέρον και ψυχαγωγικό/εκτονωτικό. Εκ των ων ουκ άνευ, ειδικά σ'αυτά τα έρμα Βαλκάνια, είναι η "Παρέα". Αν έχεις καλή παρέα, που λένε......

Μη ξεχνάμε και τον ουρανίσκο, που τρελαίνεται για κατσίκια κι άλλα αμνοερίφια, λουκάνικα και λοιπά εδέσματα. Οι μυρωδιές κάνουν ακόμα και έναν "άγιο χορτοφάγο", τέρας δεινοσαυρίσιο και σαρκοβόρο κτήνος. Θα φάτε, θα σκάσετε, θα πληρώσετε λίγα, αν είστε και λίγο έξυπνοι, ώστε να επιλέξετε τις ώρες που οι άλλοι θα έρχονται, εσείς να έχετε ήδη φάει και να φεύγετε, δε θα ταλαιπωρηθείτε καθόλου, θα απολαύσετε τη θέα απ'το Εκκλησάκι των Αγίων Αποστόλων (που παρεπιμπτόντως η καμπάνα του είναι οικογενειακή δωρεά-γι'αυτό και η μεροληψία), θα παίξετε με τα παιδιά σας, θα χορέψετε, θα πιείτε, θα γελάσετε, θα γεμίσετε τις μπαταρίες και πάλι θα ξαναρθείτε, του χρόνου, με πιο πολλή όρεξη. Νομίζω........