ΜΗ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ.....

Η κατάσταση καθημερινά ζορίζει. Βλέπεις συμπεριφορές απίστευτες, εικόνες απερίγραπτες, χωρίς λεζάντα. Ακούς ατελείωτες ...κίες, στη δουλειά σου, στις αγορές, στα ΜΜΕ, κουφαίνεσαι. Λες δεν μπορεί, κάθε μέρα, να ανακυκλώνεται όλη η κουτοπονηριά και η ηλιθιότητα του κόσμου. Διότι ηλίθιοι αυτοί, πιο ηλίθιοι όμως εμείς, που καθόμαστε κι ακούμε τα ανεξήγητα. Σου' ρχεται να ουρλιάζεις, να γκαρίζεις, να βρυχηθείς. Σε ποιους όμως? Εκεί που πρέπει βέβαια! Όχι να μου πηγαίνεις στο σπίτι, στο αμάξι, στους δρόμους, στις ουρές των υπηρεσιών και να αδειάζεις όλη σου την αγανάκτηση, την καφρίλα και την υστερία σου. Με μένα τα 'χεις? Εγώ σου φταίω? Πήγαινε πες τα, χως τα σ'αυτόν που σε δυναστεύει όλα σου τα χρόνια. Στον εαυτό σου.

Δεν μπορείς όμως! Γι' αυτό σκάσε, βούλωστο, μη μιλάς. Και φυσικά μη βλέπεις, στρουθοκαμήλισε. Ό,τι δε βλέπεις, μπορεί και να μην υπάρχει. Αν σου περισσεύουν και χέρια, κλείσε και τ' αυτιά. Σιωπή, γαλήνη, Ησυχία. Σαν να έφυγαν όλοι, σα να είσαι ο τελευταίος στη Γη, You are Legend. Ούτε Ζαχόπουλοι, ούτε ΘέμοΜάκηδες, ούτε κακομοίρηδες Συνέλληνες.

Έλα όμως που σου μένει η σκέψη. Αυτή η αναθεματισμένη φωνή στο κεφάλι σου. Συνείδηση, υποσυνείδητο, ότι διάολο θες πεστο. Και σου λέει, και σου λέει...Σου σκαλίζει τα παλιά, σου δείχνει τα μελλούμενα, σε παγώνει, σε τσουρουφλίζει, σε αδειάζει, σε πατώνει. Σε βάζει αντιμέτωπο με την πραγματικότητά σου, ακόμα κι αν δεν έχεις κανένα αισθητικό ερέθισμα από αυτήν. Το matrix είναι μέσα σου, κάπου γυρνάει στο κρανίο σου και σου τη λέει κανονικά. Ό,τι ...κία έκανες, ό,τι ....κίες θα κάνεις ακόμα.

Δεν έχεις άλλη λύση. ΜΗ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ. Κάνε μόνος σου λοβοτομή, χωρίς νυστέρια. Μάθε να λειτουργείς χωρίς εγκέφαλο, όπως πρέπει. Μη φοβάσαι. Δεν είναι δύσκολο. Το έχουν δοκιμάσει ήδη εκατομμύρια ανάμεσά μας. Πιάνει, αυτό είναι σίγουρο. Από κει και πέρα, όλα είναι ρολόϊ, κυλά αλλιώς ο χρόνος. Δε παν να λεν οι τηλεοράσεις, εσύ βλέπεις STAR, βλέπεις διασκέδαση.
Άιντε και καλή επιτυχία
Εν οίδα όλο κέφια ....και πάλι.