Καλή βραδιά!

Ανέκαθεν είχα μεγάλη εκτίμηση για το σωστό χορευτή. Γουστάρω να βλέπω-όσο και να χορεύω-ένα αντρικό ζεϊμπέκικο. Με τη νεοελληνική του εκδοχή βέβαια. Η μίμηση τόσο των δερβίσικων, όσο και των κουτσαβάκικων στυλ χορού, δε μου θυμίζει προφανώς τίποτε, αλλά και νομίζω ότι γελοιοποιεί το σύγχρονο "μάγκα". Ποιος εκτελεί θρησκευτικά καθήκοντα (δερβίσης) στο σημερινό κουτούκι ή σκυλάδικο; Αλλά και οι πολύ αργόσυρτες "μαστουροστροφές" δίκην τεκέ παραείναι εσωστρεφείς και ολίγον επιτηδευμένες. Αυτό που μ' αρέσει είναι να βγαίνει αυτό το κερατένιο το αρχοντιλίκι ορισμένων, το κυμπαριλίκι, χωρίς τζιριντζάντζουλες και μπαλέτα. Απλή αρχοντοελληνική μαγκιά, σαν τον Αλέξη Ζορμπά, εάν υπήρχε όπως ακριβώς το φανταζόμαστε.