Geh weg!!

"όταν είσαι πεπεισμένος ότι βιώνεις μια κατάσταση που σε 


διώχνει, μην περιμένεις πρώτα να βρεις την κατάσταση που 


θα σε έλκει. Φύγε, χωρίς δεύτερη σκέψη. Σπάσε τον 


εγκλωβισμό".



Πόσο μεγάλη αλήθεια, 


πόσο δύσκολα να εφαρμοστεί.......


Wir haben immer gute Ideen, es mangelt noch an der Umsetzung

Mein erster Regenbogen

Θα ήταν νομίζω τη δεύτερη εβδομάδα της νέας μου δουλειάς, όταν γυρίζοντας κατά τις 5,30, είδα αυτό το τέλειο ουράνιο τόξο, σταμάτησα το ποδήλατο, το φωτογράφησα, ψιλοκουβέντιασα με μια περαστική για το θέαμα και συνέχισα γεμάτος αισιοδοξία για τον οιωνό

Ήταν το πρώτο μου ουράνιο τόξο στη Γερμανία, ένας άριστος οιωνός, καλό μας φθινόπωρο

Hagakure und das Buch der fünfe Ringe

Καταρχήν να πω Respect σε Κινέζους , Γιαπωνέζους και λοιπούς της κίτρινης φυλής, που διδάσκουν εδώ και αιώνες αφοσίωση και αυταπάρνηση. Μπορείτε αν θέλετε εδώ αλλά κι εδώω, να κατεβάσετε, να διαβάσετε, να εντρυφήσετε λίγο από Τέχνη Πολέμου ή Πολεμική Τέχνη, όπως το δει κανείς.
πρώτο το Hagakure, ο τρόπος των Σαμουράι, γραμμένο από Yamamoto Tsunetomo
There is surely nothing other than the single purpose of the present moment.
Μέσα σε μια φράση τα είπε όλα!!!! Μιλάει για τη βάση της αφοσίωσης, ψυχής και σώματος του σαμουράι στον αφέντη του, με εξυπνάδα/ανθρωπισμό/κουράγιο. Τρεις βασικές αξίες/προσόντα ενός χαρακτήρα που εξυψώνεται από το μέσο άνθρωπο.
Κορυφαίο βιβλίο, "ζητήματα μεγάλης σημασίας πρέπει να αντιμετωπίζονται ελαφρά, ζητήματα μικρής, ελάσσονος σημασία, πρέπει να τα δει κανείς με υπερβολική σοβαρότητα και προσοχή"
είναι η ψυχή και το πνεύμα του βιβλίου.
Unbehaltlos empfehle ich es. Glaubt ihr mir!!!

Δεύτερο το Βιβλίο των 5 δακτυλιδιών του Musashi Miyamoto. Η Γη, το Νερό, η Φωτιά, ο Αέρας και το Κενό είναι τα πέντε κεφάλαια, τα πέντε στοιχεία, αντιπροσωπεύουν πέντε δρόμους, πέντε επιλογές, πέντε εφόδια για την απόλυτη εκμάθηση της Τέχνης του Πολέμου (προσοχή παλιότερα είχα μιλήσει και για τον Σουν-Τζου, εδώ διαφέρουν τα βιβλία στην ιδεολογική ή πραγματιστική αντίστοιχα προσέγγιση του ζητήματος...Νίκη/Ήττα, η Ταν ή επί τας.
Η επιλογή των όπλων, κυριολεκτικά και μεταφορικά, μικρό/μεγάλο σπαθί, ψυχολογικό παιχνίδι, σκιές και εικόνες, φωνές και ιαχές, στάση σώματος, η σοφία των αποφάσεων που έρχεται με την ηλικία,αλλά και με το "δόσιμο", το βλέμμα του "Erfassen und Durchdringen", τα πόδια που πατάνε στη γη σταθερά, τα εκτινασσόμενα  πόδια,τα πετούμενα, το "σταθερό βήμα". Πότε ολοκληρώνεται η επίθεση σε προσωπικό αλλά και σε πιο μεγάλη κλίμακα, πότε κάνεις σκέψη, για σχέδιοΒ, πώς ελέγχεις τον παρορμητισμό και δεν αφήνεσαι να σε παρασύρει ο ενθουσιασμός

Να μην λέω πολλά, τα βιβλία ίσως να σας αλλάξουν όλον τον τρόπο του σκέπτεσται κι επιχειρείν, αξίζουν, δώστε βάση στο γιαπωνέζο (ή κινέζο)
καλό βράδυ

Kurs Notfallmedizin

 

'Ενα σεμινάριο καταπληκτικό, πρακτικές και θεωρητικές γνώσεις, εξάσκηση και άμεση εφαρμογή, ώρες με χιούμορ, χωρίς να βαριέσαι λεπτό, όρεξη πολλή από συμμετέχοντες και διδάσκοντες, θα μπορούσα να μιλάω για μέρες, τόσο ενθουσιασμό μου προκάλεσε....

Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή.
Όταν συμβεί εδώ στη Γερμανία ένα τηλεφώνημα αίτησης παροχής επειγόντων ιατρικών υπηρεσιών (το αντίστοιχο 166 εδώ είναι το 112, που περνάει μέσα από την πυροσβεστική, που έχει το γενικό έλεγχο), ξεκινάει πρώτα ένα ασθενοφόρο με δύο βοηθούς, τους Rettungsassistenten, και αν αυτοί κρίνουν ότι το περιστατικό απαιτεί κάλυψη από ιατρό, τον Notarzt, τότε φεύγει το ΝΕF, Notarzteinsatzfahrzeuge, με το γιατρό κι έναν ακόμα βοηθό/οδηγό.
Αυτό ισχύει είτε μιλάμε για απλή κλήση σε σπίτι, είτε για μαζικό ατύχημα με πολλούς εμπλεκόμενους, είτε για μεταφορά με ελικόπτερο ή αεροπλάνο.

Το σύστημα είναι καλά δουλεμένο, διαφέρει αρκετά από της Ελλάδας, θυμίζει κάπως ένα μείγμα Ην.Βασιλείου και ΗΠΑ. Προαπαίτηση για να γίνει κάποιος Notarzt, να έχει 24 μήνες παρουσία σε αναισθησιολογικό τμήμα, εντατική, τμήμα επειγόντων νοσοκομείου, την λεγόμενη Notaufnahme με Schockraum, με τις αντίστοιχες γνώσεις. Ένα σεμινάριο σαν κι αυτό που αναφέρομαι, και φυσικά 50 (απλήρωτες, εθελοντικές) διαδρομές με NEF, σαν Mitfahrer με κάποιον άλλον εμπειρότερο γιατρό.

Εγώ μπήκα στη διαδικασία να ξαναξεκινήσω τα ασθενοφόρα, που τα είχα παρατήσει στην Ελλάδα και άρχισα την επανεκπαίδευσή μου. Πολλά μπορώ να πω για το Kurs, αλλά θέλω να εστιάσω στις δύο μέρες των προσομοιώσεων. Κάναμε αρκετές ασκήσεις έξω, σαν σενάρια πραγματικών μαζικών ατυχημάτων. 

Τα λεγόμενα MassenAnfälle von Verletzten / Erkrankten (MANV)....Η Πυροσβεστική με τους αντίστοιχους εθελοντές της (το νούμερο των εθελοντών μπορεί να φτάσει το 60%, συγκριτικά με τους μόνιμους) συμμετέχει και φυσικά κερδίζει κι αυτή εμπειρίες και τεστάρει τις δυνάμεις της. Μιλάμε για καταπληκτική εμπειρία. Η Οργάνωση,η Zusammenarbeit, σε όλο το μεγαλείο της!!!!!!!!!!!!!!!!!

Στις φωτογραφίες δεν μπορεί να απεικονιστεί το μέγεθος και η φόρτιση, ο ζήλος και η υπερπροσπάθεια που κατέβαλλαν όλοι οι διοργανωτές, ώστε να αισθανθούμε σαν σε πραγματικές συνθήκες. Οι ηθοποιοί που έφεραν δεν ήταν προφανώς επαγγελματίες, αλλά ήταν καταπληκτικοί. Ηλικίες από 8 έως 80, βαμμένοι με αίματα στα μούτρα, ξεσκισμένα ή καμμένα ρούχα, μαύρα χέρια ή κόκκινα από τα εγκαύματα, κόκκαλα που έσπασαν ήταν ζωγραφισμένα, καπνοί στο χώρο, μας προκάλεσαν έναν πανικό απίστευτο, να τσιρίζουν και να φωνάζουν από πόνο ή αντίδραση πανικού και εσύ να προσπαθείς να "μπεις" στο παιχνίδι, σαν σε πραγματικότητα. Ξέρεις ότι είναι ψέμα, αλλά όταν θα έρθει εκείνη η στιγμή, κάτι θα σου έρθει στο μυαλό σαν ανάμνηση, σαν deja-vu, θα λες "κάπου το ξανάζησα αυτό, αλλά δε θα θυμάμαι πού"......όλα μελετημένα και ψυχολογημένα!!

Το σενάριο απλό, τροχαίο ατύχημα, εγκλωβισμένος μέσα, εκτοξευμένος στο δρόμο, κανα δυο ελαφρά, και άπειρες ενισχύσεις. με το ελικόπτερο πάντα stand-by.

Τι να λέμε;; σα στρατιωτάκια, εκτελούσαμε τις εντολές, στραβές/σωστές, εκτελούσαμε ό,τι μας έλεγαν, αν είχαμε κάποια αντίρρηση, ή αν θέλαμε να υπενθυμίσουμε για κάτι που ίσως να παραλείψαμε να ελέγξουμε, ευγενικά και με τρόπο, μέσα στη ροή, λέγαμε μια δύο λέξεις κλειδιά και έτσι προχωρούσε. Σταδιακά ξεδιπλωνόταν το σχέδιο και η ροή των τραυματιών, έλεγχος (Sichtung)>συλλογή^διακομιδή///διεκπεραίωση, επανεκτίμηση της κατάστασης, όλα με μια τάξη, εν μέσω πανικού/ταχύτητας/σχετικής βιασύνης (γρήγορα ναι,πρόχειρα όχι, ένα τέτοιο πράγμα)

Στη φωτό, εγώ είμαι εκείνος με το κόκκινο μπουφάν, περίπου στη μέση και λίγο δεξιά.

Πολή δυνατή εμπειρία. Όταν αναδεικνυόντουσαν προβλήματα, απευθυνόσουν πάντα στην Αρχή, στην Ιεραρχία εννοώ και περίμενες να λυθεί, δίνοντας όλα τα δεδομένα και τις πληροφορίες, εσύ δεν είσαι για να σκέφτεσαι εκεί, αλλά να εκτελείς, είσαι μέσα στη μάχη, δεν κάνεις στρατηγική, αυτήν την οργανώνει ο λίγο-πιο-έξω, ο αποστασιοποιημένος σχετικά, που βλέπει όλη τη big Picture.
Φυσικά, μας λένε, μην τρέφετε αυταπάτες, στο δρόμο, γίνονται όλα umgekehrt, σα να λέμε κουλουβάχατα, αλλά όπως είπα και πριν, αν αυτές τις ασκήσεις τις επαναλαμβάνεις σχετικά συχνά, όταν θα έρθει η στιγμή, θα σου είναι ευκολότερη η εφαρμογή, μέσω ανάκλησης των στιγμών.
και φυσικά η καλύτερή μας. αφού ολοκληρώσαμε, κλείσαμε το θέμα, μαζευτήκαμε κάπου, τα συζητήσαμε, αλλάξαμε τις απόψεις, το Nachbesprechung που λέμε, τι κάναμε σωστά, τι λάθος, τι θα αλλάξουμε σε επόμενες φορές undsoweiter undsofort. Μας φωνάζει που λες ο αρχηγός του Πυροσβεστικού Τμήματος και μας ρωτάει: Θέλει κανα παλικάρι/κοπελιά να σπάσει κανα αμαξάκι με τα εργαλειάκια μας;;; να ανοίξει κανα καπό, καμιά λαμαρίνα, να σπάσει κανα παμπρίζ;;;
Εμείς το πήραμε για παιχνίδι, βάλαμε τα πυροσβεστικά ρούχα, σπάγαμε, τρυπούσαμε, λυγίζαμε, πόρτες, ουρανούς, καπό. Δε σε λέω τίποτα!!!! Μεγάλο μανίκι!!! πολύ ζόρι ρε!!!
και γυρίζει ο μάγκας ο μουστάκιας και μας λέει: "Είδατε ότι δεν είναι τόσο απλό;;; επομένως την άλλη φορά, που θα θέλετε να βρίσετε τον πυροσβέστη γιατί αργεί να "ανοίξει" το αμάξι και "τόση ώρα ο ασθενής σας κινδυνεύει"  κτλ κτλ, θα ξέρετε πόσο δύσκολο είναι και ίσως δείξετε περισσότερη κατανόηση και αλληλεγγύη, ώστε να αποδώσει καλύτερα η συνεργασία" Συμφραζόμενα όλα αυτά, ΟΚ;
Μας έβαλε κανονικά δηλαδή στα παπούτσια τους, για να δούμε το ατύχημα από την άλλη πλευρά του διασώστη, όχι της υγείας, αλλά της κατάστασης, των συνθηκών, του σκηνικού γενικά.
Σας μιλάω για μάθημα ζωής (και θανάτου), μάθημα διατήρησης ψυχολογίας και ενέργειας μετά από 3-4 ώρες έντασης και κούρασης, για οργάνωση και διαχείριση ανθρωπίνων πόρων, σε συνθήκες τρέλας και οριακών καταστάσεων.....

Αυτά εν ολίγοις είναι τα επείγοντα, τα βαριά, τα μαζικά ατυχήματα, σπάνια μεν, πολύύύ σπάνια, αλλά αν σου συμβούν, καλά είναι να το πάθεις στη Γερμανία. Για Ελλάδα δε στο συνιστώ, έχω ζήσει στιγμές απείρου κάλλους, "μνημειώδεις στιγμές" που θέλω να τις ξεχάσω, ούτε θα τις αναφέρω. Το παιχνίδι παίζεται στην προετοιμασία, στην οργάνωση πριν αυτό που φοβάσαι να συμβεί.
Και σ'αυτό, κακά τα ψέμματα, είναι μανούλα οι γερμανοί.
Δε λέω άλλα.
Α ναι !! Και προσοχή στους δρόμους, η ταχύτητα και η απροσεξία >(λόγω αλκοόλ ή κινητών ή άλλων μαλακιών) σκοτώνει πιο γρήγορα και από ατομική βόμβα....

Καινούρια δουλειά......οι άλλοι να πα να.....!!!!!

Neues gutes Start. Vom Bauchgefühl, soll ich sagen, ist es etwas komisch. Bad Homburg, eine Welt auf sich. Κρατάω μικρό καλάθι, aber scheint mir als ein erforderlicher Schritt, nicht ganz das letzte Ziel, mein Haffen sozusagen. Die alte Mitarbeiter (nicht alle) hatten mich enttäuscht. Mir war klar, dass ich keine Zukunft dort hätte. Die Chancen sind jetzt angestiegen, trotzdem muss man zu allem entschlossen sein.
Nach und nach funktionere ich besser als Mitglied eines Teams, mit Stärke und Schwäche. wie überall, wie immer. Im Endeffekt geht es um meine Selbstüberwindung und -bestimmung. Einfach ist aber nicht, um neue Mittel und Wege herauszufinden und mittels deiner Mentälität, den Leute über deine Fähigkeiten und Eigenschaften zu überzeugen.
Προς το παρόν περνάω καλά στη δουλειά, το διασκεδάζω, πάω με όρεξη, πάντα υπάρχουν πράγματα να μάθεις, να κάνεις, να κερδίσεις. Τα οικονομικά ίσως προς το παρόν θα τα βάλω σε δεύτερη μοίρα, προέχει το Wohlbefinden, gell?
Λοιπόν nochmal Kopf hoch, den Waffen nehmen, mit Qi und Ki, mit Pneuma και πνεύμα, der Krieger wieder beginnt.
Και Γαία πυρί μειχθήτω...................