Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2012

Τι καταλάβατε;;;;

Να, ορίστε, φαγωθήκατε, να πάμε στον καινούριο χρόνο και να μπούμε στο νέο έτος, και να προχωρήσουμε μπροστά και να δούμε το μέλλον με αισιοδοξία. Και ;;;; Τι καταλάβατε;;;; Εν τάξει, το φχαριστηθήκατε τώρα ;;;;;
Εγώ ξύπνησα σήμερα στις 4 πμ με τρελούς εφιάλτες, χτυπούσαν κάτι ρολόγια στο κεφάλι μου, οι λεπτοδείκτες συγκεκριμένα, δεν μπόρεσα να ξανακοιμηθώ, καθόμουν και άκουγα το πραγματικό ρολόϊ να χτυπάει, λεπτό προς λεπτό, μετά πηγαίνοντας στο βενζινάδικο έμεινε το αμάξι, με έσπρωχναν κάτι Ινδοί (να είναι καλά οι άνθρωποι, με λυπήθηκαν "Το αμάξι ντεν είναι καλό, κύριε"), περπάτησα 2.5 χιλιόμετρα μες στο κρύο, έφτασα αργά στη δουλειά, μάλωσα εκεί, γύρισα με νεύρα, γενικά μου μπήκε καλά η χρονιά απ'ότι φαίνεται.
Και ξαναρωτάω. Τι κατάλαβε (όποιος κατάλαβε);; Θέλετε καινούριο χρόνο;; Βάψτε λίγο τον παλιό, συμμαζέψτε τον, κάντε λίγο ρετούς, ξάσπρισμα, φρεσκαρισματάκι, κι όλα καλά. Μου θέλατε καινούριο πράμα, μου θέλατε εγκαίνια, και σαμπάνιες και πυροτεχνήματα. Σας πείραζε το 11, πρέπει να φάτε και το 12. Ασ'το ρε το 11, που είναι και ατόφιος αριθμός, αδιαίρετος, δε σπάει. Το 12 έχει πολύ πράξη μέσα του, πολλαπλασιασμό, διαίρεση, θα μας βγάλει τα νούμερα από τη μύτη. Ασ'το το 11, το μπελά σου γυρεύεις με το 12;;;; Φοβού το 12 και φόρους φέρον. Εκατό ρόδια να 'σπαγα, δε νομίζω να το ξεστραβώσω το έτος. Στραβά μπήκε, στραβά θα πάει, το βλέπω εγώ.....
Το ερώτημα πάντως παραμένει: Εσείς τι καταλάβατε;;
Γιατί εγώ όσο περνάνε οι ώρες, καταλαβαίνω πολύ καλά ότι όλα μου είναι ακατανόητα, μέχρι να βγάζουν κάποιο νόημα.
Το νόημα όμως πρέπει να ξεκινάει από ένα νήμα (παρεπιμπτόντως έτσι λέγεται το βιβλίο που ξεκίνησα), που το ακολουθείς, με κόμπους ή χωρίς, και σε πάει όπου θέλει αυτό. Το νήμα του χρόνου που μόλις μπήκε, δε με φαίνεται πολύ σόι, ξεφτισμένο και γαριασμένο μοιάζει. Πόσο μακριά μπορεί να αντέξει;; Θα σπάσει και μαζί με αυτό κι εμείς μαζί....Οι Μάγια το είπαν αλλά εμείς εκεί, όχι, θέλουμε αλλαγή χρόνου, θέλουμε αντίστροφη μέτρηση, 10, 9, 8, κτλ κτλ, φέρτε μας το Νέο Έτος, να το πάρουμε σα το μίτο της Αριάδνης και να βγούμε από το Λαβύρινθο. Πού πάμε ωρέ κακομοίρρια, εκατομύρρια Έλληνάρια, ντουγρού στο Μινώταυρο;;;; Τρελαθήκατε τελείως;;;; Θυσία για τον εξευμενισμό των Άλλων;; Καθήστε τώρα, φάτε 2012 για κανα χρόνο, και μετά θα μου πείτε τι καταλάβατε. Τέτοια ώρα, τέτοια μέρα, του χρόνου (ελπίζω) να είμαστε εδώ και να μου τα πείτε.....
Αχάριστοι, που σας πείραξε το 2011 και το διώξατε σαν το σκυλί, γέρικο και ψωριασμένο.
Τέλος πάντων, ίσως το μετανοιώσατε, αλλά δε θέλετε να το παραδεχτείτε, τέτοιοι είστε, ψηφίζετε Γιωργάκη και μετά το βρίζετε, αγοράζετε Καγιέν και μετά παραδίδετε τις πινακίδες, τρώτε ένα σκασμό γαλοπούλες και μετά ψάχνετε στα φαρμακεία, που απεργούν, για μααλόξ.
Ναι, καλά, ατώρα φα' το σκατόν Τάσο!
Λοιπόν, για να μην τα πολυλογούμε, το 2012 μπήκε, πάει και τελείωσε. Επιστροφή δεν έχει, η πόρτα έκλεισε, σφραγίστηκε, τα παράθυρα κλείσανε, τα κλιματιστικά δε δουλεύουν, εξαερισμός δεν υπάρχει. Μέχρι κάποιο διάστημα θα το αντέξουμε. Μετά που θα αρχίσει η βρώμα η τρελή, από τα ψοφίμια γύρω μας, όταν θα αρχίσει να τελειώνει και το οξυγόνο, θα σκάμε σαν τα ποντίκια, παστωμένες σαρδέλες σε ένα Έτος, που δε μας χωράει όλους ρε αδερφέ, πώς να το κάνουμε;-τότε να σας δω!!!! Που θα ποδοπατιόμαστε ποιος θα ανέβει στο φωταγωγό, που η ποδαρίλα του ενός θα είναι η ανάσα του άλλου, που οι γέροι θα χτυπούν τα παιδάκια με τις περπατούρες, για να ανοίξουν χώρο, ενώ ταυτόχρονα οι γιοί τους θα τους κλείνουν το μηχάνημα του οξυγόνου, που πήραν τζάμπα από το ΙΚΑ. Και τότε, κάποιος, λίγο πριν ξεψυχήσει, λίγο πριν τα τινάξει, ίσως κάποιος από μας, κάποιος που θα είχε διαβάσει αυτό το post, τότε να πει: " Α ρε 2011, μια χαρά ήσουν και μεις σε διώξαμε, κουτσά στραβά μας χώραγες όλους, τι το θέλαμε το 2012, τι καταλάβαμε, καλά μας τα έλεγε ο oudenoidas!!!!!!"

Κι εγώ τότε, βγάζοντας το ένα του πόδι από το στόμα μου και ξεκαρφώνοντας το πόδι της περπατούρας της γιαγιάς του από τη σπλήνα μου, θα γυρίσω με βλέμμα γεμάτο περηφάνεια και καταξίωση και θα πω: " ΣΑΣ ΤΑ ΕΛΕΓΑ ΕΓΩ, ΔΕ ΣΑΣ ΤΑ 'ΛΕΓΑ" και μετά θα κλείσω τα μάτια και το σώμα μου πρησμένο και μπλε από την ασφυξία, θα ξεκουραστεί για πάντα κάτω από τους χιλιάδες τόνους των Ελλήνων, που θα με έχουν λιώσει....................................................................


Πάνω-κάτω αυτός ήταν ο εφιάλτης που είδα χτες    !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου