Στο Ωραιόκαστρο ακόμα βόσκουν κατσίκια....

Κοντά στο σπίτι μου έχει ένα αλσάκι, δίπλα στο δρόμο. Μέρα παρά μέρα, κυκλοφορούν ελεύθερα, εννοώ χωρίς τσοπάνη-καθοδηγητή, μερικά γίδια. Συμπαθής η εικόνα, συμπαθή και τα γίδια, που την ώρα που τα φωτογράφιζα, με πλησίαζαν (μάλλον για τσαμπουκά) μασουλώντας κάτι. Εξημερωμένα μέχρι αηδίας, θα ζητάνε και ειδικούς δρόμους-τους γνωστούς και ως κατσικόδρομους-για την ασφαλέστερη πρόσβασή τους στους τόπους βοσκής τους.




Η βρισιά "γίδι" σημαίνει άνθρωπο χαμηλής νοημοσύνης, απρόσεκτο, ακοινώνητο και ψιλοσταρχιδίστα. Άλλο που λένε "απ΄το να μιλάς, καλύτερα να μασάς". Και η γίδα που μασάει και ξαναμασάει και ξαναξαναξαναμασάει, ακριβώς επειδή δε μιλάει, ή βραστή θα τη βρεις ή σουβλιστή ή στο φούρνο. Συμπέρασμα πρώτο λοιπόν, μίλα κι ας είσαι και γίδι!!??!!



Στο χώρο που εργάζομαι, όταν κάτι πάει στραβά και απόστραβα, όλοι ψάχνουμε να βρούμε ποιός είναι το "κατσίκι" ανάμεσά μας. Ποιός είναι ο γρουσούζης, ο γκαντέμης, αυτός που φταίει, σε ποιόν θα ρίξουμε το βάρος τέλος πάντων. Το κατσίκι όμως, εκτός από Κυριακές, γιορτές, Πάσχα, κτλ, γενικά θεωρείται γούρικο ζώο. Γι'αυτό μπαίνει και μασκότ σε διάφορες ομάδες (του μπέιζμπολ, του αμερικάνικου ποδοσφαίρου), αλλά και σε κάποιες ισλαμικές χώρες θεωρείται ιερό ζώο, σαν την αγελάδα. Οι άνθρωποι εκεί φαίνεται ότι εκτιμούν ό,τι τους θρέφει. Σε αντίθεση με εμάς, που θεωρούμε το ζώο δείγμα του παλιού, ντροπιασμένου, ακαλλιέργητου, βουκολικού παρελθόντος, που πρέπει πάση θυσία να ξεχάσουμε, μη μας πουν και χωριάτες.

Το συγκεκριμένο κατσίκι πάντως δεν είχε να κάνει καμία δήλωση περί αυτών των θεμάτων. Εξακολουθεί να είναι εδώ, ενωμένο, δυνατό. Και ας γίνει σταρ στον κυβερνοχώρο, ποσώς δε θα εντυπωσιαστεί. Γι'αυτό, οι έννοιες της προβολής, της ταυτότητας, της προσωπικής ιστορίας ξεχνιούνται με το πρώτο μασούλημα. Όπως και σε πολλούς από εμάς!!!

Μπέέέέέέέέές στο νόημα και μη μασάς!!