Η καραντίνα, η βαρεμάρα και το σκατ

 Όταν τα παιδιά και η σύζυγος κοιμούνται, όταν έχω βαρεθεί τις ταινίες και τα  YouTube βίντεο, όταν με κουράζει το σκάκι, όταν έχω γράψει και κατιτίς στο μπλογκ, όταν σταματάω κάποια στιγμή και με το πορνό, όταν γενικά έχω σιχαθεί τους πάντες και τα πάντα, 

τότε είναι η ώρα, που το γυρνάω στο σκατ. Μου θυμίζει το μπουρλότ και τη βίδα. Γαλλογερμανική εκδοχή, με ποντάρισμα, αγορά και επιλογή να πάρεις τα δύο φύλλα από κάτω, το λεγόμενο σκατ, ή να παίξεις "χεράτα". 

Η καλή φάση είναι ότι σηκώνοντας το σκατ, μπορείς αυθόρμητα να αλλάξεις το στυλ παιχνιδιού, είτε χρώμα, είτε Grand, είτε Null. Το τελευταίο μπορεί να παιχτεί κι ανοιχτά, ouvert. 

Man kann reizen, üppig oder zurückhaltend. Abhängig von den Trumpfkarten oder Assen hat man gute Chancen, allein gegen die zwei oder zusammen mit dem Nächsten gegen den Alleinspieler, zu gewinnen. 

Persönlich, was ich genieße, sind nicht die Stichen, sondern die Sticheleien. "Schneider sind auch Leute", "Zwei tapfere Schneiderlein" oder "Schwarz wie die Nacht".

Και στα ελληνικά δεν είναι άσχημη η ειρωνεία, λέει ο ένας πάσο κι απαντάς "πάσο, στα αστικά!". 

Γενικά, πρέπει να μετράς πόσα ατού/κοζια/Trümpfe πέρασαν, ώστε να έχεις τον καλύτερο έλεγχο. Και να επιλέγεις τα Stiche, έτσι ώστε να πιάσεις τους 61 πόντους/Augen που απαιτούνται.

Μια μικρή διαφορά με το μπουρλότ, που την έμαθα κι εγώ σχετικά αργά, όταν δεν έχεις το χρώμα,που σου ζητείται, δεν είναι απαραίτητο να κόψεις με ατού. Οπότε εκεί υπάρχει μια σχετική ανασφάλεια / αβεβαιότητα, ποιος από τους άλλους δύο αντιπάλους έχει τα κοζια που λείπουν. 

Επίσης δεν υπάρχει πισινή.

Αλλά εμένα μου αρέσει και το Grand. Εκεί είναι μόνο 4 τα κοζια, οι Βαλέδες. Σπαθί-Kreuz>Μπαστούνι-Pik>Κούπα -Herz>Καρό-Karo. 

To Null παίζεται πιο σπάνια, σχεδόν μόνο στο 7% των συνολικών παιχνιδιών κι όχι από τους Profis. Μην το υποτιμάτε, θέλει κι αυτό μαεστρία! Αν το παίξεις και χεράτα με ouvert μαζί, πιάνεις μέχρι και 59 πόντους. 

Τώρα που το ανέφερα, αν βγάλεις έναν (καπό/Schneider) ή δύο παίχτες (διπλό καπό/Schwarz) χωρίς να πάρουν χεριά, τότε πολλαπλασιάζονται οι πόντοι με έναν παράγοντα 2-4.

Όπως όλα αυτά τα ημι-τυχερα παίγνια, παίζεται και ονλαιν, με γνωστούς κι αγνώστους, από όλον τον κόσμο, αλλά και κόντρα στον υπολογιστή.

Για να μην τα πολυλογώ, είναι άκρως εθιστικό, μπορεί να σε μπλέξει, δεν είναι και καμια σπουδαία στρατηγική. Αλλά μπορεί να σε κάνει να ξεχάσεις για λίγο την κακομοιριά σου. Κι όταν τελειώσει το παιχνίδι, βλέπεις ότι δεν είναι και τόσο δύσκολο τελικά το να πεις και στη ζωή σου "πάσο, ο επόμενος".

Για ενδιαφερομένους, το App που χρησιμοποιώ είναι εδώ και μερικές πληροφορίες (στα γερμανικά, φυσικά) εδώ κι εδώ.