Τρίτη 3 Δεκεμβρίου 2013

ο Heisenberg στην Heidelberg

Ααααααααααα, Ωωωωωωωωωωωωω, Μμμμμμμμμμμμμμ

Αυτά τα θαυμαστικά για τη Χαϊδελβέργη.
Ως γνωστόν ο Heisenberg είναι ο μάστερ της αρχής της απροσδιοριστίας, πολλά χρόνια πριν εμένα. Όταν ο Χάιζενμπεργκ του Ίντερνετ (για τους μη γνωρίζοντες, βλέπε Breaking Bad) ασχολήθηκε με την κρυσταλλική μεθ, δεν είχε δει την Χαιδελβέργη και δεν είχε φανταστεί τις ομοιότητες με το τουριστικό προϊόν και τη ναρκοκατανάλωση από εγχώριους και αλλοδαπούς φοιτητές.
Αυτό το ενημερωτικό κενό λοιπόν, έρχεται να συμπληρώσει αυτή η ανάρτηση. Μια παλιά πόλη, με το παλαιότερο πανεπιστήμιο της χώρας, 1380 περίπου, με τεράστια παράδοση και κληρονομιά, παραδίδεται αμαχητί στα χέρια "οπλισμένων" Γιαπωνέζων και αμερικανακίων με τσιχλόφουσκα στα μυαλά και χαπάκια στην τσέπη.
Η πόλη με το κάστρο της, ο αέρας που αναδύεται στην Altsadt, το αίσθημα της ιστορίας που διατρέχει δρομάκια, κτίρια και γέφυρες, δεν αλλοιώνεται εύκολα από ερασιτέχνες μαγαριστές του Σαββατοκύριακου, που αφήνουν γερά φράγκα, είμαι σίγουρος, στην τοπική οικονομία.
Εντυπωσιασμένος έφυγα, πολύ όμορφα πέρασα, μια  βόλτα ήταν, δεν συνομίλησα και με τον πρύτανη, θα ήθελα να ξαναπάω, να δω και την αγορά των Χριστουγέννων, μάλλον θα κινήσω με τα παιδιά, αν δε βαρεθούν.
Βοήθησε και η μέρα. Γαλάζιος ουρανός, ήλιος με δόντια, φθινόπωρο με φύλλα πεσμένα
Οι κόκκινες στέγες και το Dom,
το παλιό τρενάκι που θα μας ανέβαζε σε πιο ψηλό σημείο του λόφου, δυστυχώς außer Betrieb
Μια alte Brücke, με αγάλματα αγίων, αυτοκρατόρων και άρχοντες / προστάτες με βλέμμα στο άπειρο
Οι τρούλοι της εισόδου και τα χρωματισμένα κτίρια, μαζί με τον παλμό μιας νεολαίας, που ανταλάσσεται από Αμερικές και Κίνες, μωσαϊκό μετεξελισσόμενου επιπέδου από αμιγές εθνικό επιστημονικό σε διεθνές/παγκοσμιοποιημένο, υπερθρησκευτικό/υπερεπιστημονικό..
Το απροσδιόριστο που λέγαμε και στην αρχή, δεν έχει να κάνει με ασάφεια σκόπιμη. Εγώ απλώς δεν είδα την κατεύθυνση, γιατί με ζάλισαν τα φλας. Η Πόλη είναι η Ιστορία της κι αυτό δεν είναι αβέβαιο ή απροσδιόριστο, τα κτίρια και οι τοίχοι στέκονται όρθια, πακτωμένα και σταθερά. Το γύρω/γύρω όμως είναι που το κάνει ενεργειακά να κινείται σε άλλο επίπεδο. Ο πυρήνας έλκει, τα ηλεκτρόνια της κβαντικής Φυσικής όμως έχουν τη δυναμική. Τα μυαλά, οι νέοι επιστήμονες, και οι ιδέες τους, που έλκονται εδώ, σ'αυτήν την περιοχή, είναι η παρακαταθήκη των νομπελιστών του τότε. Καθότι τότε και τώρα, βρίσκονται στην ίδια απροσδιόριστη χωροχρονική σούπα
Δεν ξέρω αν γίνομαι αντιληπτός, καθότι κι εγώ τυχαία προσγειώθηκα στον τόπο, δεν είχα ούτε κι έχω σκοπό να αποσαφηνίσω κάτι, πάντα στην αβεβαιότητα των καταστάσεων, περιφερόμενο ηλεκτρόνιο, μέσα στην τυχαιότητα των γεγονότων.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου