Ο εχθρός

Μια μαγική λέξη. Optimierung, Optimisation για τους αγγλοσάξωνες, βελτιστοποίηση στα καθ'ημάς. Όταν την έγραφα σε κάτι papers, την απέδιδα ολίγον στεγνά, δεν είχα συλλάβει (καθ'ότι μικρότερος και ανωριμότερος) το μέγεθός της.
Στην Ελλάδα των Ολίγων, των Μικρών και Ασήμαντων, το είχαν δει ανάποδα:
"Το Καλύτερο είναι ο Εχθρός του Καλού".
Άκου διαστροφή!
δεν πάμε για τα καλύτερα δηλαδή, γιατί μας αρκούν τα καλά. Καλά και καλάθια!! που 'λεγε και η μάνα μου.
Καλά τώρα, σε μισή ώρα μετά μέτρια, σε 6 μήνες ανεπαρκή.
Η τελειομανία βέβαια των ξένων, να κυνηγάμε σαν τρελοί μια λεπτομέρεια, ή να διυλίζουμε το κακόμοιρο το κουνουπάκι "έχει θέματα".
Όπως και να έχει πάντως,  ΟΧΙ, το καλύτερο δεν είναι εχθρός. Είναι το βήμα μπροστά, είναι εκεί που βλέπεις (αν δεν έχεις μυωπία), εκεί που ελπίζεις. Η φιλική προσέγγιση στην εξέλιξη των ανθρώπων και πραγμάτων βοηθάει την προσπάθεια, δεν την απομονώνει. Δεν την εχθρεύεται, την αποδέχεται, όποια μορφή κι αν έχει. Εχθρός είναι η στασιμότητα, (μην πω η μονιμότητα και με πείτε μνημονιακό), το βάλτωμα, το σάπισμα στις ίδιες ελώδεις συνθήκες, στα ίδια λόγια, στις ίδιες κι απαράλλακτες νοοτροπίες, σε καταστάσεις παρακμής που προσκολλώμαστε, φοβούμενοι μια αλλαγή, ας είναι και αποτυχημένη. Τουλάχιστον θα έχει δοκιμαστεί αυτή η μέθοδος, θα ξέρουμε ότι από δω ....."δεν πάει"!
Καλύτερα από κει!
Για την ακρίβεια, πάντα από κει, ποτέ από δω!! Εδώ το έχουμε δει το έργο, παίχτηκε, τα 'παμε.
Εκεί, μπας και βγουν τα λόγια αλλιώς........