Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2012

ich kann, weil ich will, was ich muss........

Τα'πε όλα ο Kant, εγώ τι να πω;;
Μόνο να μπορώ, αυτό θέλω κι αυτό πρέπει.
Αν το δεις, έτσι απλά, με 8 λεξούλες, την κοσμοθεωρία της Δύναμης και της Θέλησης,
μπορείς ίσως ευκολότερα να δεις και την "άλλη" πλευρά, τις στιγμές εκείνες που τρέμουν τα δάχτυλα και κόβονται τα γόνατα, τότε που δεν ξέρεις ούτε τι θέλεις, ούτε τι πρέπει.

Το "μπορώ" όμως είναι πάντα εκεί. Το βλέπω κάθε μέρα, να χτυπιέται με την αμφιβολία, να ιδρώνει στις λέξεις και να ουρλιάζει σε κάθε υποτιμητικό βλέμμα. Δεν μπερδεύομαι, δεν είναι περηφάνεια αυτό το "μπορώ", είναι φωτογραφία σε μια κορνίζα, είναι η σκέψη της επόμενης συνάντησης, είναι το ανεξίτηλο χθες που θες να ξεχάσεις, αλλά το αίμα δε σε αφήνει. Αυτό το αίμα που κυλάει, αυτή η ροή είναι το "μπορώ", θα ρίξει φράγματα, θα λύσει θρόμβους, θα κατεβάσει ήλιους στο χώμα.

Για τον καθένα, πάντα υπήρχε και (σχεδόν) πάντα θα υπάρχει το γενεσιουργό αίτιο ενός "μπορώ".
Πού κοιμάται και γιατί, δεν ξέρω.
Ξέρω μόνο αυτά που θέλω, αλλά δυστυχώς κι αυτά που δεν πρέπει.


(Αφιερωμένο στη dreamy24)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου