Το φαινόμενο LurpaK

Το πρωτοάκουσα από έναν πολύ καλό φίλο, που το 'χει δουλέψει το θέμα. Τι είναι το φαινόμενο Lurpak??

Αφορά αρκετές-υποκριτικές ίσως;- οικογένειες, που βγάζουν προς τα έξω την "τέλεια" εικόνα της διαφήμισης, που αλείφουν όλοι μαζί φέτες με βούτυρο στο τραπέζι, χαμογελαστοί, τρισευτυχισμένοι, στάζοντας μέλια και χαρές.

Δηλαδή τίποτα μίζερο?? Ούτε ένα "Γ....ώ το Χ.... μου, πάλι τις έκαψες τις φρυγανιές;" Ούτε κανα γαμ.....ίδι για τους λογαριασμούς που πρέπει να πληρωθούν και "που στο δι....λο τα φάγατε τα λεφτά που σας έδωσα προχθές", ούτε ένα "να πάτε να βρείτε άλλο κορόϊδο να δουλεύει σαν το γομάρι". Κάτι, κάποια υστερία "Μου φάγατε τα νιάτα μου να σας πλένω και να σας μαγειρεύω;;;", έστω! Τίποτα;;; Όλα άγια;;

Εεεε όχι ρε φίλε, η απλή λογική μου δεν το αντέχει. Στείλτε τα Lurpak από κει που 'ρθαν, Σκανδιναβία μερέα. Εμείς εδώ, έχουμε νεύρα και τα βγάζουμε σ' αυτούς που αγαπάμε. Βρίζουμε πατόκορφα, "στολίζουμε" τον άλλον, αλλά μετά τα μπαλώνουμε, ζητάμε συγνώμη και ούτε γάτα ούτε ζημιά. Αύριο πάλι τα ίδια.

Και στο κάτω-κάτω, εάν τα Lurpak κυκλοφορούν ανάμεσά μας, ποιός είναι ο 1 στους 6 που γίνεται καταθλιπτικός, ποιός είναι ο 1 στους 4 που ασκεί συζυγική βία, το 1 στα 5 παιδιά που κακοποιείται σωματικά, ο 1 έφηβος στους 15 που έχει σκεφτεί έστω και μία φορά να κάνει απόπειρα;; Ποιοί είναι όλοι αυτοί;;; Μόνο εμείς δε φτάνουμε!!! (Το εμείς το λέμε γενικά, μη μας συλλάβουν κιόλας).

Άρα μάλλον μιλάμε για τα ψευδο-Lurpak, τις καταστάσεις μόνιμης ψευδαίσθησης, ούτε καν παραίσθησης, που είσαι στην έρημο, διψασμένη και καταϊδρωμένη και νομίζεις ότι περπατάς στο δάσος, μαζεύοντας ραδίκια, χαμογελαστή, σαν την Κοκκινοσκουφίτσα.

Ο κακός λύκος όμως σε περιμένει σπίτι. "Πάλι άργησες μωρή;;Τουλάχιστον μαγείρεψες τίποτα της προκοπής, άντε μη σε πλακώσω" Όταν όμως σε ρωτάει κανένας, πως τα πας με το γάμο σου, εσύ τρέχεις να απαντήσεις: " Ο δικός μου είναι ο καλύτερος, κουβαλητής, κάνει δυό δουλειές, ψωνίζει, πλένει" και από μέσα σκέφτεσαι "Ώρε τι μ....κίες τσαμπουνάω!".

Συμβουλή (εάν μου επιτρέπεται) προς κάθε πάσα έναν και μία Lurpak-ψευδή ή μη:

1) Μη ζεις στον κόσμο σου. Ζήσε τις πλησιέστερες προς τον ψυχισμό σου καταστάσεις, εάν τις αντέχεις.

2) Το βούτυρο ως γνωστόν λειώνει στον ήλιο. Και επειδή, κάθε "ηλίου φαεινότερη" ψευτιά, εύκολα αποκαλύπτεται, μην τα βγάζεις προς τα έξω πολύ-πολύ. Κρύβε λόγια. Μπορεί να είναι χρήσιμο για αργότερα.

3)Λένε ότι όλες οι ευτυχισμένες οικογένειες είναι πάνω-κάτω ίδιες. Αλλά κάθε δυστυχισμένη οικογένεια έχει ένα μοναδικό τρόπο να μιζεριάζεται. Απολαμβάνεις λοιπόν την πιθανή μοναδικότητα της "υποβόσκουσας" δυστυχίας σου και πορεύεσαι με αυτήν, προσωρινώς. Έχει ο καιρός γυρίσματα!!

........Κάθε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις είναι εξ'ορισμού συμπτωματική, δεν αφορά κανένα οικείο πρόσωπο και ουδεμία ευθύνη φέρωμε για τυχόν προσβλητικά σχόλια και εκφράσεις, που μπορεί να ληφθούν ως "επί προσωπικού"...........

Εγώ δεν είδα, δεν ξέρω (ουδέν οίδα).