Τρίτη 18 Μαρτίου 2014

Home is where the heart is (Γενέθλια revisited 41.0)

Περνάω στιγμές καλές, ξεκούρασης μετά από τρελή ένταση, ξενύχτια και ταλαιπωρία, κυρίως σωματική αλλά και ψυχική. Τώρα έρχομαι στα ίσα, στανιάρω. Έτσι ήρθε και με βρήκε το γενέθλιο, σε Bettruhe, nicht in Gedanken vertieft, sondern in stoischen Laune.
Κάτι ζουμιά που μας πήραν, στεγνώσαν. Κάπως έρχονται ώρες και στιγμές, με αναπολήσεις, mit Reminiszenz an früher, αλλά μέχρι το σημείο που κοιτάω γύρω μου. "Εδώ είμαι"
θα έρθουν κι άλλα, θα μας βρουν χειρότερες μπόρες από αυτές, θα ξενυχτήσω και με σκοτεινότερο φεγγάρι, θα βαράω το κεφάλι μου και σε καλύτερο ατσάλι, γερμανικό.
αλλά θα μάθω και τα καινούρια τραγούδια, αυτού του τόπου, με όλες τις συγχορδίες μάλιστα
και θα (τους) τα λέω και στα "γαλλικά", άμα λάχει. Βλέπω έξω το σκηνικό, αλλάζει υπέρ μου, κάποιος θα στοιχηματίσει και πάνω μου, ο Ψαρής δεν είναι ψωράλογο, δεν είναι Weichei, έχει ρεζέρβες, τις είχε κρυμμένες σε κάποιο πυρηνικό καταφύγιο. Τώρα βγαίνει έξω στο χώμα, στο τσιμέντο, με τις οπλές φθαρμένες και θα τρέξει. Ίσως όχι στη μεγάλη κατηγορία, κάπου θα ζυγιστεί και θα μετρηθεί ισάξια.
Πίσω σκοτείνιασε, αλλού τώρα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου