Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου 2014

Οι ιστορίες του Θανάση (άλλος ένας παραμυθάς)

Οι ιστορίες είναι παραβολές, λαϊκά παραμύθια, μικρών και μεγάλων μυαλών, εύπεπτα, ευκόλως αντιλήψιμα και αποθηκεύσιμα στη συλλογική μνήμη
Ο τρέχων αγαπημένος μου παραμυθάς, ως γνωστόν, ο Θ.Π, με φροντίζει, όσον αφορά τη συγκεκριμένη μου ανάγκη, να ακούω γραφικές ιστορίες, όχι από τη ζωή βγαλμένες, αλλά στη ζωή βαλμένες
Για παράδειγμα> 1) Ο γερο-πλάτανος που τραβάει από το αυτί ένα τρένο, να μην περάσει τα σύνορα (η κοιλάδα των Τεμπών)
2) Μια μάνα, που συναντώντας μια πέρδικα, όχι ότι ξυπνάει το μητρικό της φίλτρο, αλλά αναγνωρίζει το αμάρτημά της (μια μάνα που είχε ένα γιο)
3) Ένας άντρας, ενώ χάνει ένα φίλο, τον ξαναβρίσκει σε δοξαριές και ήχους ( η ουρά του αλόγου)

Ο στίχος είναι μαγεία, η μουσική καράβι, η πλοκή μιας ιστορίας ιστός που σε τυλίγει και σε παγιδεύει με εικόνες, χρώματα, κινήσεις, συναισθήματα. Αλήθειες σαν ψέμματα, άνθρωποι και μικροπράγματα, που φαντάζουν γιγάντια στα μάτια ενός παραμυθατζή, που έπαιρνε κεφάλια




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου