Κυριακή 12 Ιανουαρίου 2014

Άντε να βγάλεις άκρη (Ιατρική εναντίον του ανθρώπου;)

Αναδημοσίευση. Χωρίς σχόλια. Σαν την ιστορία με το γάλα δε μοιάζει;; Λεεες;;



Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ … ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ « ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΙΑΤΡΙΚΗ »

Ο David Icke, με αφορμή την περιπέτεια υγείας του φίλου και γνωστού του Brian Haw, ξεσπαθώνει εναντίον του ιατρικού κατεστημένου και των φαρμακοβιομηχανιών βγάζοντας τα άπλυτα τους στη φόρα.


Και αυτά που έχει να τους προσάψει δεν είναι λίγα! Οι πιο υποψιασμένοι δεν θα εκπλαγούν και ιδιαίτερα αλλά όσοι δεν έχουν εμβαθύνει στην έρευνα για ιατρικές απάτες και βρομιές θα πέσουν απ’ τα σύννεφα με αυτά που θα διαβάσουν. Έχω διατηρήσει το περισσότερο φωτογραφικό υλικό που συνόδευε το πρωτότυπο κείμενο.

Γιατί αυτοί οι βαθύτατα διαταραγμένοι « άνθρωποι » θα προτιμούσαν να πεθαίνουμε μαζικά παρά να θεραπευτούμε χρησιμοποιώντας μια εναλλακτική θεραπεία και γιατί έχουν δημιουργήσει το μύθο της χοληστερόλης και το φόβο του ήλιου για να βλάψουν το σώμα και την καρδιά – και τόσα άλλα.

Γεια σε όλους …
Καθώς ταξίδευα και έβγαζα ομιλίες στην Αμερική τον Οκτώβρη, έλαβα ένα μήνυμα να επικοινωνήσω με τον Brian Haw, τον ακτιβιστή για την ειρήνη που ξεκίνησε μια διαμαρτυρία 24 ώρες το 24ωρο και 7 μέρες την εβδομάδα έξω απ’ το κτίριο της Βουλής στο Λονδίνο το 2001 για να τονίσει από τότε τη σφαγή και τον πόνο των παιδιών που σκοτώθηκαν και ακρωτηριάστηκαν στους πολέμους στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ και για να δείξει τη φρίκη που προκαλεί η χρήση του απεμπλουτισμένου ουρανίου.

Η αφοσίωση του στον αγώνα του είναι πραγματικά το κάτι άλλο. Κάθεται βρέξει χιονίσει στην πλατεία απέναντι απ’ την είσοδο της Βουλής αντιμετωπίζοντας τις επιθέσεις των τραμπούκων και της αστυνομίας ( που πολύ συχνά είναι το ίδιο πράγμα ).




Πολλές φορές τον έχουν συλλάβει, τον έχουν κακοποιήσει, τον έχουν απειλήσει καθώς συνέχεια αντιστέκεται στις προσπάθειες της κυβέρνησης για την εκδίωξη του. Τα μέλη της κυβέρνησης του Tony Blair αισθάνθηκαν τόσο άβολα με την διαμαρτυρία του Brian Haw που γινόταν μπροστά στα μούτρα τους σε σημείο που ψήφισαν νέους νόμους για να τον διώξουν. Όμως οι νόμοι δεν μπορούσαν να έχουν αναδρομική ισχύ και έτσι ο Brian παρέμεινε στην πλατεία.



Έχω επισκεφτεί τον Brian μερικές φορές τα τελευταία χρόνια και έχουμε κουβεντιάσει για τις εξελίξεις. Σε πολλά πράγματα οι απόψεις μας δε συγκλίνουν αλλά αυτό δεν έχει σημασία. Πάντα θαύμαζα την αφοσίωση του και τη δύναμη του χαρακτήρα του γιατί τραβάει το δρόμο του ότι κι αν προκύψει και είναι πραγματικά εξοργισμένος με αυτό που γίνεται στο όνομα μας στο Ιράκ και το Αφγανιστάν.
Έτσι στεναχωρήθηκα πολύ όταν πήρα το μήνυμα για τον Brian στην Αμερική που έλεγε ότι ήταν στο νοσοκομείο στο Λονδίνο με καρκίνο των πνευμόνων και ότι έπρεπε να επικοινωνήσω μαζί του.

Επέστρεψα πίσω δια μέσω Λονδίνου για να πάω στην επόμενη εκδήλωση στην Ευρώπη όπου θα μιλούσα και μόλις κατέβηκα απ’ το αεροπλάνο κατευθύνθηκα αμέσως προς το νοσοκομείο κοντά στο κτίριο της Βουλής για να δω τον Brian.

Αυτό που μου έκανε τρομερή εντύπωση ήταν πως παρά τη διάγνωση η έννοια του Brian ήταν το πως θα επιστρέψει στη θέση του στην πλατεία το συντομότερο δυνατό.
Του είχαν πει ότι έπασχε από καρκίνο των πνευμόνων που ήταν « εγχειρήσιμος ». Αλλά ο όρος «εγχειρήσιμος », όπως προέκυψε στη συνέχεια, σήμαινε ότι μπορούσε να γίνει αφαίρεση του πνεύμονα και μετά άλλαξαν γνώμη επειδή είπαν ότι ο άλλος πνεύμονας δεν ήταν αρκετά δυνατός για να τα καταφέρει μόνος του. Καθώς καθόμουν δίπλα του, ένας νεαρός γιατρός ήρθε και άρχισε να μιλάει για μια επέμβαση που θα εμπόδιζε τον όγκο να φράξει την τραχεία και μετά πρότεινε τη συνηθισμένη θεραπεία που ακολουθεί την επέμβαση – τη χημειοθεραπεία.

Τα φάρμακα της χημειοθεραπείας είναι δηλητήρια που σκοτώνουν τα κύτταρα, όχι απλά τα καρκινικά κύτταρα αλλά όλα τα κύτταρα, συμπεριλαμβανομένων και των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος. Το ζήτημα είναι το αν τα φάρμακα θα σκοτώσουν τα καρκινικά κύτταρα προτού καταστρέψουν αρκετά υγιή κύτταρα και οδηγήσουν το σώμα στο θάνατο. Και ακόμα και αν μερικές φορές υπάρχει επιτυχία, η χημειοθεραπεία θα έχει καταστρέψει αρκετά κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος με αποτέλεσμα ο ασθενής να είναι πολύ πιο επιρρεπής στο να αναπτύξει περισσότερους καρκίνους και αρρώστιες που κανονικά ένα υγιές ανοσοποιητικό σύστημα θα αντιμετώπιζε.

Ο Brian απέρριψε τη χημειοθεραπεία και ήθελε να ακολουθήσει την εναλλακτική θεραπεία που βασίζεται στο έργο του Ιταλού ογκολόγου Tullio Simoncini « Cancer Is A Fungus … And It Is Curable » ( Ο Καρκίνος Είναι Μύκητας … Και Θεραπεύεται ) το οποίο έχω αναφέρει στο newsletter μου.
Ο Simoncini ήταν ένας κορυφαίος χειρούργος-ογκολόγος στην Ιταλία που είχε κουραστεί να βλέπει παιδιά να πεθαίνουν όχι απλά απ’ τον καρκίνο αλλά απ’ τη χημειοθεραπεία και την ακτινοθεραπεία. Στα βιβλία μου το περιγράφω ως « Dying to be cured » (Πεθαίνεις για να θεραπευτείς ). 

Σκέφτηκε ότι έπρεπε να υπάρχει κάποιος καλύτερος τρόπος θεραπείας και άρχισε να επανεξετάζει την ασθένεια του καρκίνου απ’ το μηδέν και χωρίς προκαταλήψεις σχετικά με το τι ήταν και πως μπορούσε να νικηθεί.

..................................................τα υπόλοιπα τα διαβάζετε στο LINK εδώ ή παρακάτω

Σημείωση Εναλλακτικής Δράσης

Αν και το άρθρο είναι αναδημοσίευση από άλλο φιλικό blog, εμείς θα θέλαμε να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν είμαστε υπέρ της καταδίκης της συμβατικής ιατρικής επιστήμης στο σύνολό της, αλλά σίγουρα είμαστε υπέρ της απερίφραστης καταδίκης των σύγχρονων μεγάλων φαρμακοβιομηχανιών οι οποίες αισχροκερδούν μέσω της ασθένειας και φροντίζουν να θάβονται όλες οι αποτελεσματικές φυσικές θεραπείες, μόνο και μόνο διότι δεν μπορούν να πατεντάρουν τον ήλιο, τον αέρα, το νερό και τη φύση…. (ακόμα τουλάχιστον), ενώ ταυτόχρονα φροντίζουν κάθε φάρμακο να έχει επαρκείς παρενέργειες, ώστε ο οργανισμός να μην μπορεί ποτέ να φτάσει σε πλήρη ίαση.

Ψάξτε πρώτα την ψυχολογική αιτία της ασθένειας, έπειτα τις φυσικές θεραπείες που μας προτείνει η ίδια η φύση, έπειτα οποιαδήποτε άλλη μη χημική – εναλλακτική θεραπεία και τελευταία πρέπει να είναι η χημική συμβατική θεραπεία (πάντα εφόσον ο χρόνος ή η περίπτωση μας το επιτρέπει).

http://enallaktikidrasi.com
Επιμέλεια: Αρτεμις Ζήση


Πηγή: http://www.logiosermis.net/2013/12/blog-post_4086.html#ixzz2qAUGXQsu

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου