Είμαι μετρίως μέτριος και πάντα μετρημένος, λέει ένα τραγούδι
Θα προτιμούσα να το λέω κάπως έτσι Meine Leistungen gingen nicht über das Mittelmaß hinaus. Όταν ήμουν μικρότερος, δυσκολευόμουν να καταλάβω τη διαφορά του μετριοπαθούς και του μέτριου, δεν καταλάβαινα ποιο ήταν χειρότερο. Δυστυχώς το αντιλήφθηκα αργά. Όταν πήγαινε η μάνα μου στο σχολείο για τους βαθμούς και της έλεγε η Κάτσικα η φιλόλογος (καλή της ώρα όπου βρίσκεται, είχε φάει παλιά μια τούμπα στο μπάνιο της και είχε σπάσει μύτη, πρόσωπο, αν θυμάμαι καλά), "καλός είναι, αλλά στους τυφλούς βασιλεύει ο μονόφθαλμος" αυτή ήταν η κατάρα που με ακολουθούσε για χρόνια, ήμουν μέτριος, αλλά επειδή οι άλλοι ήταν χάλια, φαινόμουν καλύτερος απ'ότι πραγματικά ήμουν. όσο περνούσαν τα χρόνια και η αυτογνωσία μου μεγάλωνε και χειροτέρευε σαν αρρώστια, συνειδητοποιούσα βαθιά ότι ήμουν ένας mittelmaßig ausgebildet. Τι να κανα όμως;; Τόσο μπορούσα!! έπαιζα το θέατρο του " είμαι τόσο καλός όσο νομίζετε ή μπορώ να σας κάνω εγώ να νομίζετε". Είναι τα γνωστά καραγκιοζιλίκια που έλεγε και μια άλλη ^$#%#& στη δουλειά : "πες εσύ καλή κουβέντα για τον εαυτό σου και ο άλλος θα ξεχάσει από πού την άκουσε". με τέτοιες μαλ%$%^&κίες την έβγαλαν τόσα χρόνια. Όχι όμως εγώ!!! Στον καθρέφτη μου κοιτιόμουν και μοναχός μου συλλογιόμουν, Πού πα ρε καραμήτρο;
Τα ήξερα, τα αναγνώριζα, τα αποδεχόμουν, ένας μέτριος, κάπου εκεί στη μέση. Δεν είναι κι άσχημα, άμα το συνηθίσει κανείς. Σιγά! δεν είμαστε όλοι για την πρωτοπορία, άσε να μείνουν και κάποιοι στη μέση, όλοι πλώρη και πρύμνη;; άσε να δεθεί και κανείς στο μεσιανό κατάρτι.
Το δίκιο είναι στη μέση, που είπε και ο Σολομώντας πριν τεμαχίσει το βρέφος..ακριβώς στη μέση
Οι λεγεωνάριοι του Αστερίξ το είχαν πιάσει αλλιώς το θέμα. "Να μη φεύγεις πολύ μπροστά, να μη μένεις πολύ πίσω, να είσαι πάντα στη μέση"
όταν θα πέσει δηλαδή το ξύλο, να αποφύγεις τα άκρα. Στη μέση έχει στρίμωγμα, λιγότερη προβολή, κανέναν έπαινο, αλλά μάλλον επιβιώνεις συχνότερα. Οι άριστοι μας τέλειωσαν, οι άχρηστοι (πρέπει να) είναι σε αποσύνθεση, ποιοι μας έμειναν;; Οι μέτριοι! Καλοί, χρήσιμοι, κουβαλητές, στρώνουν και παρέχουν (he delivers, που λένε και στα αγγλόφωνα μαγαζιά), αλλά το κύπελο δεν το σηκώνουν, ήρωες δε θα γίνουν, αγάλματα δε θα τους κάνουν, Νόμπελ δε θα πάρουν, εκτός από τη μάνα τους κανείς δε τους θυμάται, αλλά αυτοί είναι εκεί, δεν τα παρατάνε, συνεχίζουν κι ας μην τους έτυχαν τα καλά χαρτιά (θα μιλήσω κι αργότερα επί του θέματος) αυτοί θα κάνουν την πάσα, θα δώσουν αυτό που μπορούν, κι ας είναι "λίγοι", είναι όμως η υγιής μερίδα, η χρυσή μετριότητα, αυτό που δε σε ταρακουνάει από την καρέκλα, αλλά μάλλον ξέρεις ότι μπορείς να βασιστείς.
Andererseits befinde ich mich in einer Position, wo vorne die Menschen stehen, die zwischen
45-55 Jahren sind und hintenherum wartet die neue Generation ab (25-35J). Ich bleibe stumm in der Mitte. Mit wem fahre ich fort? Soll ich warten auf den Jungs oder muss ich meine Schritte beschleunigen, um die andere "Old-guys" einzuholen?
Οι πρώτοι είναι ήδη εκεί, κάπου, με παιδιά ή όχι, μεγάλα, στα Πανεπιστήμια, πάντως außer Haus, είναι σχετικά ελεύθεροι να συζητάμε διάφορα, ανοιχτοί σε σκέψεις και προτάσεις, η δε σαρξ όμως ασθενής. Μοιάζουμε (ή έτσι νομίζω).
Πίσω είναι οι πιο ενθουσιώδεις, αυτοί που σπρώχνουν να πάρουν θέση, που θέλουν να δουν το μέλλον τους αλλά το κρύβουν οι πλάτες μας, προς το παρόν είναι zu zweit, ζευγάρια ανύμφευτα, άτεκνα και αδοκίμαστα, αλλά με αντοχές και πολύ πείνα στο μάτι (ίσως και πιο κάτω). Μοιάζω και με αυτούς (ή έτσι νομίζω).
Στη μέση μαζί μου είναι και κάποιοι άλλοι "οικογενειάρχες με μωρά", αλλά μ'αυτούς δε βλέπω πάρε-δώσε.
Έτσι παραμένω στη μέση, μέσος, ούτε ντιπ επίθεση, ούτε και άμυνα, μέτριος και με μέτρο τη μέση, το μέσο όρο. Στα μέσα της ζωής μου, με τα μεσαία κύματα στα αυτιά μου και τη μέση μου να με προδίδει σιγά-σιγά. Δυστυχώς δεν έχω άλλα Μέσα, τα μέσα μου φωνάζουν: Είσαι μέσα;;; είμαι στη μέση του μέσα, από το μέτριο και λίγο πιο μέσα
Ας αφήσουμε τα μπράβο και τα ζήτω και όλα τα σχετικά επιφωνήματα στους ακραίους, εμείς θα είμαστε πάντα στη μέση των πραγμάτων, στα μέσα των υδάτων, στις μεσαίες γραμμές, στα κεντρικά χαρακώματα. καθείς εφ ω ετάχθη. Εγώ διάλεξα πόστο. εσύ;
Υ.Σ. Ρε σεις, αν αυτή δεν είναι η κρίση μέσης ηλικίας, δεν ξέρω τι άλλο;;;; Κοίτα που ήσουν μεσήλικας και φοβόσουν να το ομολογήσεις!!
Y.Σ. Να μην ξεχάσουμε ποτέ και το In medio virtus> das Richtige liegt in der Mitte. Μας δικαιώνουν και οι Λατίνοι, τι άλλο να πω εγώ;;;
Θα προτιμούσα να το λέω κάπως έτσι Meine Leistungen gingen nicht über das Mittelmaß hinaus. Όταν ήμουν μικρότερος, δυσκολευόμουν να καταλάβω τη διαφορά του μετριοπαθούς και του μέτριου, δεν καταλάβαινα ποιο ήταν χειρότερο. Δυστυχώς το αντιλήφθηκα αργά. Όταν πήγαινε η μάνα μου στο σχολείο για τους βαθμούς και της έλεγε η Κάτσικα η φιλόλογος (καλή της ώρα όπου βρίσκεται, είχε φάει παλιά μια τούμπα στο μπάνιο της και είχε σπάσει μύτη, πρόσωπο, αν θυμάμαι καλά), "καλός είναι, αλλά στους τυφλούς βασιλεύει ο μονόφθαλμος" αυτή ήταν η κατάρα που με ακολουθούσε για χρόνια, ήμουν μέτριος, αλλά επειδή οι άλλοι ήταν χάλια, φαινόμουν καλύτερος απ'ότι πραγματικά ήμουν. όσο περνούσαν τα χρόνια και η αυτογνωσία μου μεγάλωνε και χειροτέρευε σαν αρρώστια, συνειδητοποιούσα βαθιά ότι ήμουν ένας mittelmaßig ausgebildet. Τι να κανα όμως;; Τόσο μπορούσα!! έπαιζα το θέατρο του " είμαι τόσο καλός όσο νομίζετε ή μπορώ να σας κάνω εγώ να νομίζετε". Είναι τα γνωστά καραγκιοζιλίκια που έλεγε και μια άλλη ^$#%#& στη δουλειά : "πες εσύ καλή κουβέντα για τον εαυτό σου και ο άλλος θα ξεχάσει από πού την άκουσε". με τέτοιες μαλ%$%^&κίες την έβγαλαν τόσα χρόνια. Όχι όμως εγώ!!! Στον καθρέφτη μου κοιτιόμουν και μοναχός μου συλλογιόμουν, Πού πα ρε καραμήτρο;
Τα ήξερα, τα αναγνώριζα, τα αποδεχόμουν, ένας μέτριος, κάπου εκεί στη μέση. Δεν είναι κι άσχημα, άμα το συνηθίσει κανείς. Σιγά! δεν είμαστε όλοι για την πρωτοπορία, άσε να μείνουν και κάποιοι στη μέση, όλοι πλώρη και πρύμνη;; άσε να δεθεί και κανείς στο μεσιανό κατάρτι.
Το δίκιο είναι στη μέση, που είπε και ο Σολομώντας πριν τεμαχίσει το βρέφος..ακριβώς στη μέση
Οι λεγεωνάριοι του Αστερίξ το είχαν πιάσει αλλιώς το θέμα. "Να μη φεύγεις πολύ μπροστά, να μη μένεις πολύ πίσω, να είσαι πάντα στη μέση"
όταν θα πέσει δηλαδή το ξύλο, να αποφύγεις τα άκρα. Στη μέση έχει στρίμωγμα, λιγότερη προβολή, κανέναν έπαινο, αλλά μάλλον επιβιώνεις συχνότερα. Οι άριστοι μας τέλειωσαν, οι άχρηστοι (πρέπει να) είναι σε αποσύνθεση, ποιοι μας έμειναν;; Οι μέτριοι! Καλοί, χρήσιμοι, κουβαλητές, στρώνουν και παρέχουν (he delivers, που λένε και στα αγγλόφωνα μαγαζιά), αλλά το κύπελο δεν το σηκώνουν, ήρωες δε θα γίνουν, αγάλματα δε θα τους κάνουν, Νόμπελ δε θα πάρουν, εκτός από τη μάνα τους κανείς δε τους θυμάται, αλλά αυτοί είναι εκεί, δεν τα παρατάνε, συνεχίζουν κι ας μην τους έτυχαν τα καλά χαρτιά (θα μιλήσω κι αργότερα επί του θέματος) αυτοί θα κάνουν την πάσα, θα δώσουν αυτό που μπορούν, κι ας είναι "λίγοι", είναι όμως η υγιής μερίδα, η χρυσή μετριότητα, αυτό που δε σε ταρακουνάει από την καρέκλα, αλλά μάλλον ξέρεις ότι μπορείς να βασιστείς.
Andererseits befinde ich mich in einer Position, wo vorne die Menschen stehen, die zwischen
45-55 Jahren sind und hintenherum wartet die neue Generation ab (25-35J). Ich bleibe stumm in der Mitte. Mit wem fahre ich fort? Soll ich warten auf den Jungs oder muss ich meine Schritte beschleunigen, um die andere "Old-guys" einzuholen?
Οι πρώτοι είναι ήδη εκεί, κάπου, με παιδιά ή όχι, μεγάλα, στα Πανεπιστήμια, πάντως außer Haus, είναι σχετικά ελεύθεροι να συζητάμε διάφορα, ανοιχτοί σε σκέψεις και προτάσεις, η δε σαρξ όμως ασθενής. Μοιάζουμε (ή έτσι νομίζω).
Πίσω είναι οι πιο ενθουσιώδεις, αυτοί που σπρώχνουν να πάρουν θέση, που θέλουν να δουν το μέλλον τους αλλά το κρύβουν οι πλάτες μας, προς το παρόν είναι zu zweit, ζευγάρια ανύμφευτα, άτεκνα και αδοκίμαστα, αλλά με αντοχές και πολύ πείνα στο μάτι (ίσως και πιο κάτω). Μοιάζω και με αυτούς (ή έτσι νομίζω).
Στη μέση μαζί μου είναι και κάποιοι άλλοι "οικογενειάρχες με μωρά", αλλά μ'αυτούς δε βλέπω πάρε-δώσε.
Έτσι παραμένω στη μέση, μέσος, ούτε ντιπ επίθεση, ούτε και άμυνα, μέτριος και με μέτρο τη μέση, το μέσο όρο. Στα μέσα της ζωής μου, με τα μεσαία κύματα στα αυτιά μου και τη μέση μου να με προδίδει σιγά-σιγά. Δυστυχώς δεν έχω άλλα Μέσα, τα μέσα μου φωνάζουν: Είσαι μέσα;;; είμαι στη μέση του μέσα, από το μέτριο και λίγο πιο μέσα
Ας αφήσουμε τα μπράβο και τα ζήτω και όλα τα σχετικά επιφωνήματα στους ακραίους, εμείς θα είμαστε πάντα στη μέση των πραγμάτων, στα μέσα των υδάτων, στις μεσαίες γραμμές, στα κεντρικά χαρακώματα. καθείς εφ ω ετάχθη. Εγώ διάλεξα πόστο. εσύ;
Υ.Σ. Ρε σεις, αν αυτή δεν είναι η κρίση μέσης ηλικίας, δεν ξέρω τι άλλο;;;; Κοίτα που ήσουν μεσήλικας και φοβόσουν να το ομολογήσεις!!
Y.Σ. Να μην ξεχάσουμε ποτέ και το In medio virtus> das Richtige liegt in der Mitte. Μας δικαιώνουν και οι Λατίνοι, τι άλλο να πω εγώ;;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου