Τετάρτη 22 Αυγούστου 2012

Γεια σου Μενιδιάτη

Πάει κι αυτός. Πάει κι ο Μιχάλης. Ακόμα ένας Μιχάλης.
Αγαπημένος του πατέρα μου, το έχω ξαναπεί, το γούσταρε πολύ, είπαμε γιατί, έπαιζε στα σκυλάδικα του '70, που τρελαινόταν ο πατέρας μου γι'αυτά. Διονυσίου, Μενιδιάτης, θα τα λένε μαζί τώρα. Τότε ήταν βαριά σκυλάδικα, πριν ακόμα ο όρος ξεφτιλιστεί με τους ....μετέπειτα ακατανόμαστους.
Η βελόνα στο πικάπ, τα λαϊκοδημοτικά στο φουλ, η μαγκιά στη ζεμπεκιά. Τραγούδια του Καραμπεσίνη, του Βασιλειάδη (πού να 'ξερε!!), καλά, οι "Αγωνίες" του Χιώτη που είπε για μένα είναι ύμνος ουσάκ. Αλλά και αυτό το κομμάτι, που η αλήθεια είναι ότι το πρωτοάκουσα, κάπου το '85, απ΄τα παιδιά της Πάτρας, είναι αδυναμία μου από παλιά. Πού να ήξερα κι εγώ πόσο θα με εξέφραζε τώρα!!!

Μα εγώ περιμένω ακόμα...........
Γεια σου Μιχάλη, καλά να είσαι, να σε θυμόμαστε εμείς, με τα πικρά δάκρυα στης καρδιάς μας το αγιάτρευτο τραύμα, που περιμένουμε το θαύμα, τα "λαικά" κατακάθια της ξενητειάς.
Υ.Σ. Μου περιέγραφε ο μπαμπάς πώς πηγαίνανε για τα καπνά πριν χαράξει και έπαιζε στο ντάτσουν το "περιφρόνα με" και χόρευε όλη η πεδιάδα και φώναζαν από τα άλλα χωράφια, δεν μπόρεσα να το διασταυρώσω, αλλά τον πιστεύω.
Πάντως μεταξύ του "περιφρόνα με" και των "αγωνιών", θα προτιμήσω το δεύτερο. Το σκαλίζω κι εγώ, αλλά με μπερδεύει λίγο η άτιμη η εισαγωγή, άτιμε Χιώτη!
Αλλά έλα η που η SEPA έχει άλλη γνώμη.......

Γι'αυτό και εγώ σαν απάντηση στο προηγούμενο τραγούδι, στο οποίο περιμένω το θαύμα, βάζω και γουστάρω με Άκη Πάνου. "Γιατί να ζήσω φρόνιμα, τα χρόνια μου τα γόνιμα;;;" Έλα ντε, ορμάμεεεεεε Μιχάλη μου, Σεισμός και πάνω και κάτω



Revision 23.06.2013
P.S Βρήκα κρυμμένη φωτό του '90 με το Μενιδιάτη και τον πατέρα μου, στην άκρη δεξιά κι ο Ζέρβας. Μεγάλες μούρες, τρελά βράδια...και χρόνια.
Είχα υποχρέωση να τη βάλω.......στην υγεία μας και όλων όσων θα μας θυμούνται




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου