Διάβαζα ένα άρθρο της Die Zeit, που περιγράφει πώς οι Έλληνες δεν δηλώνουν τίποτα, φοροδιαφεύγουν εδώ και χρόνια, μικροί-μεγάλοι, μικροφοροφυγάδες-μεγαλοφοροφυγάδες, αναφέρει μέσα από τις περιγραφές ενός Κασιμάτη Ι, που χρωστάει περίπου 952 εκατομ.ευρώ και βρίσκεται στις φυλακές Διαβατών, το γνωστό σύστημα 40-40-20. Χρωστούσες σαν επιχείρηση 100.000 ευρώ, πλήρωνες μια σαραντάρα στον εφοριακό, 20 έπαιρνε το κράτος και εσύ γλύτωνες 40. Ωραία πράγματα, βγαίνουν στη φόρα, τα ακούν και άλλοι, παίρνουν ιδέες (όχι που δεν τα 'ξεραν!), έτσι άντε να εξηγήσεις τα ανεξήγητα, το πιο εύκολο είναι να παίρνουμε την σωστή αμυντική στάση του "αυτοί μας διέφθειραν πρώτοι!!!!"
Διάβαζα και ολόκληρη την επιστολή του Τζήμερου, είτε μεταφρασμένη είτε με αποσπάσματα από την Bild. Έλεγα μήπως όλοι εμείς που γράφουμε και αυτομαστιγωνόμαστε και αυτοκρινόμαστε παρουσία όλων, που εκθέτουμε τους εαυτούς μας, ξεγυμνωνόμαστε μπρος στους πιο κακοήθεις, αλλά και στους καλόπιστους, που λογικό είναι χάνουν κι αυτοί την εμπιστοσύνη τους, μήπως τελικά νομίζοντας ότι κάνουμε μια "κάθαρση" των ψυχών ημών, ουσιαστικά βυθιζόμαστε σε μια τραυματική φάση, που δεν μπορεί να επουλωθεί ποτέ; Αυτοί που έχουν κάνει τη μεγαλύτερη ζημιά κυκλοφορούν ελεύθεροι κι ωραίοι (κυριολεκτικά όμως) και δεν έχουν να δώσουν λογαριασμό σε κανένα, αφού υπάρχει η παραγραφή, η ομερτά, ό,τι άλλο θες πες, και αυτοί που έμειναν με την απορία "τι γίνεται τώρα" αυτοί που μένουν πίσω, θα πληρώσουν ολονών τα σπασμένα, όσο παρα παρα πολλοί συμπατριώτες μας απολαμβάνουν das Ergaunerte στα Λονδίνα, στις Λευκωσίες, στις Γενεύες, στα Παρίσια......
Κοιταζόμαστε και βριζόμαστε μεταξύ μας εμείς που απομείναμε και δείχνουμε ο ένας τον άλλον με το δάκτυλο (ή και την κουκούλα), ενώ κάπου μακρυά, γελάνε μαζί μας όλοι αυτοί που τη γλύτωσαν και θα τη γλυτώνουν εσαεί. όλοι τα φάγαμε, ποιος πληρώνει είναι το ζήτημα.......
Άμα κάνεις αυτοκριτική και εκτίθεσαι, νομίζεις με ένα συγνώμη θα καθαρίσεις. Παλιά ο Αντρείκος έλεγε και μαγκιόρικα Mea Culpa.Λες "τι να κάνουμε, τα έχει αυτά η ζωή, πάμε για άλλα" και όλα καλά. Ξαναγράφεις ιστορία κυρ-Βενιζέλε και κυρ-Σαμαρά. Εμ όχι βέβαια. Άμα βέβαια στα λένε οι άλλοι (Λαγκάρντ και σία και CIA μη σου πω) τότε εξεγείρεσαι, αισθάνεσαι προσβεβλημένος, "μας υποτιμούν, μας εξευτελίζουν" ωρύεσαι, παλιοψεύτη και παλιουποκριτή και λουμπίνα. Δε θες να τα ακούς, ούτε κρυφά να τα λέμε, ούτε πολύ φανερά. Η άμυνα θα είχε νόημα, εάν έπαιζε και λίγο επίθεση η ομάδα. Άμα έχεις μάθει στα yes man, προφανώς παίζεις τον καμπόσο μόνο για εσωτεική κατανάλωση. "Θα πατάξουμε το φασισμό, θα διώξουμε τους κακούς, να μείνουν οι καλοί" και κολοκύθια. Ούτε κράτος θα γίνουμε ποτέ, ούτε αξιοπρεπείς Έλληνες θα ξανανιώσουμε, κάτι μεταξύ σκλαβοπάζαρου και πρώτης περιόδου του Όθωνα με την τριανδρία θα μείνουμε για πάντα (μεγάλη κουβέντα το πάντα, ας πούμε για όσο ζούμε εμείς και τα δισέγγονά μας. Μετά who knows?)
Bis zum Beweis des Gegenteils λοιπόν, ας τα λέμε για να συνειδητοποιούμε τι είχαμε και τι ακόμα θα χάσουμε, χάρις στην αρχοντοχωριατιά μας.
Άμα τρώμε τις δυάρες στα πρώτα έξι λεπτά, άντε μετά τρέξε να ανατρέψεις σκορ. Τις κάναμε τις Μ*%$#&κίες μας και τώρα πρέπει να πληρώσουμε, όσα κορόϊδα θα μείνουν να παραδεχτούν ότι ναι κύριε, τελικά έφαγα κι εγώ..................
Διάβαζα και ολόκληρη την επιστολή του Τζήμερου, είτε μεταφρασμένη είτε με αποσπάσματα από την Bild. Έλεγα μήπως όλοι εμείς που γράφουμε και αυτομαστιγωνόμαστε και αυτοκρινόμαστε παρουσία όλων, που εκθέτουμε τους εαυτούς μας, ξεγυμνωνόμαστε μπρος στους πιο κακοήθεις, αλλά και στους καλόπιστους, που λογικό είναι χάνουν κι αυτοί την εμπιστοσύνη τους, μήπως τελικά νομίζοντας ότι κάνουμε μια "κάθαρση" των ψυχών ημών, ουσιαστικά βυθιζόμαστε σε μια τραυματική φάση, που δεν μπορεί να επουλωθεί ποτέ; Αυτοί που έχουν κάνει τη μεγαλύτερη ζημιά κυκλοφορούν ελεύθεροι κι ωραίοι (κυριολεκτικά όμως) και δεν έχουν να δώσουν λογαριασμό σε κανένα, αφού υπάρχει η παραγραφή, η ομερτά, ό,τι άλλο θες πες, και αυτοί που έμειναν με την απορία "τι γίνεται τώρα" αυτοί που μένουν πίσω, θα πληρώσουν ολονών τα σπασμένα, όσο παρα παρα πολλοί συμπατριώτες μας απολαμβάνουν das Ergaunerte στα Λονδίνα, στις Λευκωσίες, στις Γενεύες, στα Παρίσια......
Κοιταζόμαστε και βριζόμαστε μεταξύ μας εμείς που απομείναμε και δείχνουμε ο ένας τον άλλον με το δάκτυλο (ή και την κουκούλα), ενώ κάπου μακρυά, γελάνε μαζί μας όλοι αυτοί που τη γλύτωσαν και θα τη γλυτώνουν εσαεί. όλοι τα φάγαμε, ποιος πληρώνει είναι το ζήτημα.......
Άμα κάνεις αυτοκριτική και εκτίθεσαι, νομίζεις με ένα συγνώμη θα καθαρίσεις. Παλιά ο Αντρείκος έλεγε και μαγκιόρικα Mea Culpa.Λες "τι να κάνουμε, τα έχει αυτά η ζωή, πάμε για άλλα" και όλα καλά. Ξαναγράφεις ιστορία κυρ-Βενιζέλε και κυρ-Σαμαρά. Εμ όχι βέβαια. Άμα βέβαια στα λένε οι άλλοι (Λαγκάρντ και σία και CIA μη σου πω) τότε εξεγείρεσαι, αισθάνεσαι προσβεβλημένος, "μας υποτιμούν, μας εξευτελίζουν" ωρύεσαι, παλιοψεύτη και παλιουποκριτή και λουμπίνα. Δε θες να τα ακούς, ούτε κρυφά να τα λέμε, ούτε πολύ φανερά. Η άμυνα θα είχε νόημα, εάν έπαιζε και λίγο επίθεση η ομάδα. Άμα έχεις μάθει στα yes man, προφανώς παίζεις τον καμπόσο μόνο για εσωτεική κατανάλωση. "Θα πατάξουμε το φασισμό, θα διώξουμε τους κακούς, να μείνουν οι καλοί" και κολοκύθια. Ούτε κράτος θα γίνουμε ποτέ, ούτε αξιοπρεπείς Έλληνες θα ξανανιώσουμε, κάτι μεταξύ σκλαβοπάζαρου και πρώτης περιόδου του Όθωνα με την τριανδρία θα μείνουμε για πάντα (μεγάλη κουβέντα το πάντα, ας πούμε για όσο ζούμε εμείς και τα δισέγγονά μας. Μετά who knows?)
Bis zum Beweis des Gegenteils λοιπόν, ας τα λέμε για να συνειδητοποιούμε τι είχαμε και τι ακόμα θα χάσουμε, χάρις στην αρχοντοχωριατιά μας.
Άμα τρώμε τις δυάρες στα πρώτα έξι λεπτά, άντε μετά τρέξε να ανατρέψεις σκορ. Τις κάναμε τις Μ*%$#&κίες μας και τώρα πρέπει να πληρώσουμε, όσα κορόϊδα θα μείνουν να παραδεχτούν ότι ναι κύριε, τελικά έφαγα κι εγώ..................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου