Παρασκευή 11 Μαΐου 2012

Es tut mir sehr weh

Οι εκλογές απέτυχαν, οι εκλογείς, οι εκλεγμένοι, ή ο νόμος των εκλογών;;;;;;
Ποιο απ'όλα φαίνεται να μας παρέσυρε σε τούτο το χάλι που παρακολουθούμε τις μέρες μετά την Κυριακή; Εγώ λέω ότι ήμασταν που ήμασταν ανεγκέφαλοι, τώρα είμαστε και θυμωμένοι/οργισμένοι/τσαντισμένοι. Άμα λάχει βάζουμε και τη Χρυσή Αυγή στη Βουλή (που ήταν οι μπαχαλάκηδες, καλύτερα ήταν μήπως;; Ή που έμπαινε ο κάθε τυχάρπαστος ηθοποιός/μοντέλο/βιζιτού;; Οι Χρυσαυγίτες θα χαλάσουν το ίματζ;), άμα λάχει τραβάμε μια σφαλιάρα στο χοντρό και στο γυαλάκια. Βέβαια, δε νομίζω ότι αυτά τα παχύδερμα κατάλαβαν και πολλά, αλλά και ο μικρός πολύ μάγκας και αεράτος, δεν ξέρω.
Ένα είναι το σίγουρο.....ΜΠΛΕΞΑΜΕ!!!!!!!
Μα καλά τώρα ήρθε το μπλέξιμο, τόσο καιρό που δεν το παίρναμε χαμπάρι, δεν έπαιρναν φωτιά τα μπατζάκια μας;; Οι εκλογές το ανέδειξαν το θέμα ή η σοβαρή ανεπάρκεια Δημοκρατίας, που εδώ και καιρό λειτουργεί για συγκεκριμένες πελατειακές μειοψηφίες;; Τις ίδιες κοινότητες/συντεχνίες/φατρίες/κλίκες λίγων και "βολεμένων", μικρο-μεγαλοκαταθετών, με κατάμαυρο χρήμα, που κρύβονται πίσω από τους άλλους καταθέτες, που τσιτώνονται μόλις ακούνε περίεργα λόγια για "κινητοποιήσεις καταθέσεων". Προσωπικά δεν έχω ούτε φράγκο για κουλούρι, που λένε, μόνο χρέη. Τι να κάνω δηλαδή; Πώς να αποδείξω ότι οι μισοί που κυκλοφορούν γύρω μου κυκλοφορούν με ομόλογα-πρώην-του μισού  εκατομυρίου και οι άλλοι με κρυφές τραπεζικές και άλλες συναλλαγές;; Δεν μπορώ. Οπότε ρίχνω μια μούτζα σε μένα, μια ψήφο (ή και δύο ή και τρεις ή κι ο Χατζηπετρής) και την ..κάνω.
Η Χώρα και να κυβερνηθεί, δεν κυβερνιέται με τίποτα. Όταν η βάση δε στηρίζει, όταν δε κρατάνε τα δοκάρια, δε πα να έχουν λουλούδια και μπιγκόνιες στα μπαλκόνια, θα σκάσουν σαν καρπούζια. Και τα λόγια, αν και παραφουσκωμένα με αέρα και κοπανιστές "επαναδιαπραγματεύσεις", δε χρησιμεύουν σαν αλεξίπτωτα. Και φυσικά ούτε με αεροπλάνα θα φύγουν ούτε με ελικόπτερα. Αφού υπάρχει κόσμος, που πάει και τους φιλάει ακόμα, πάει τους χτυπάει στην πλάτη φιλικά, πάει τους χειροκροτάει, τους ακούει, τους ζητωκραυγάζει, τι να περιμένεις;;;; Χαϊρι από τέτοιο λαό;;; Το 35% δεν πάτησε καν στο εκλογικό κέντρο και τώρα ντρέπονται να το ομολογήσουν. Ένα ποσοστό καλύπτεται από την αίσθηση (ή ψευδαίσθηση, δεν ξέρω) ασφάλειας, που προσφέρουν κάποιοι φουσκωτοί, ένα αρέσκεται στις πατριωτικές κορώνες και σε φούμαρα για αλλότριους σωτήρες και πολλοί ξανατρώνε τα ίδια σκατά, που τους τα πέταξαν στη μάπα και φχαριστιούνται κιόλας ή από φόβο (λένε τάχα! Καμιά θεσούλα λιγουρεύονται κι αυτοί!!).
Οι καταστάσεις είναι οριακές, γκρεμό στο γκρεμό. Άμα βλέπεις έξω, ήλιος και άνοιξη, Μάης και παραλία, ουζάκι με θέα Θερμαϊκό, νομίζεις ότι δεν υπάρχει τίποτα, όλα καλά. Και συνεχίζεις σα μαστουρωμένος να σκέφτεσαι μόνο τα "θετικά". Πότε μαγειρέψαμε πριν πεινάσουμε; Πότε δουλέψαμε; Πότε κάναμε κάτι όχι μόνο για την πάρτη μας;; Τι να περιμένουμε τώρα από χοντρούς, που θέλουν να μας σώσουν με το ζόρι, παρά τη σφαλιάρα που τρώνε;
Ξανά εκλογές, και ξανά, και ξανά. Τα ίδια, όλο τα ίδια. Οι δόσεις που δεν έρχονται, αλλά έρχονται, η πολιτική που πρέπει να αλλάξει, αλλά δεν αλλάζει, η φοροδιαφυγή που πρέπει να καταπολεμηθεί, αλλά ούτε που ιδρώνει το αυτί της. Όλα καλά. Ο Παοκ να βγει δεύτερος, να πάρει η Παναθα το κύπελλο στην Πόλη, και να φάμε κοντοσούβλι το Σάββατο. Τα άλλα είναι χωρίς νόημα, δεν με αφορούν, λέει ο Ελληνάρας. Και σιγά μη φοβήθηκε η ελληνική κοινωνία από τη Χρυσή Αυγή. Οι δημοσιογράφοι βέβαια ψιλοτρέμουνε. Οι "έχω-άποψη-για-όλα-και-είναι-και-η-καλύτερη" μαλακοπίτουρες του κάθε Αλαφούζου και Μπόμπολα και Βαρδινογιάννη, παπαγάλοι με αμηχανία μπροστά στα ποσοστά της Κυριακής ("λες να μας βγάλουν από το payroll τώρα;;;"), έχουν στο αίμα τους το μπρος-πίσω, σήμερα ναι, αύριο ίσως, το απόγευμα σίγουρα όχι, πολιτικοί στην ψυχή, αλλά και-καλάδες, τάχαμδήθεν να υπερασπίσουμε το κοινό συμφέρον, τομάρια πουλημένα. Ναι, αυτοί πρέπει να φοβηθούν, να χεστούνε λίγο, όχι μόνο από τη Χ.Α, αλλά και να σκάσουν λίγο, να το βουλώσουν, να καταπιούν τη γλώσσα τους και να μη θεωρούν τους εαυτούς τους "πυλώνες της δημοκρατίας και ελευθεροτυπίας". Μια τσογλανοπαρέα, που κάνει κριτική......
Ούτε που να τους φτύσω! Η χώρα τρελάδικο και φυλακή, μαζί. Quo vadis? Στα αζήτητα, στα σκουπίδια, στα πόδια των δανειστών, στα τέσσερα. Καλά είμαστε, θα βρεθεί πάλι ο από μηχανής θεός, ο θεός της Ελλάδας, που λέει κι ο χοντρός. Τα 'λεγε και ο Αναστασιάδης, ο προπονητής για τον παοκ και τον έλεγαν γραφικό. Τώρα το θεό περιμένουμε, κατάλαβες;;;;
Και ο Καραϊσκάκης αυτό έλεγε:
 "Και με τη βοήθεια του Θεού, θα τους γαμήσουμε την Παναγία!!"
(Θου Κύριε!)
Άντε πάλι, αμαρτήσαμε, εν τάξει, εμένα ίσως να μη σώσει ο Θεός, τουλάχιστον να σώσει εσάς, χαλάλι σας, τενεκέδες ξεγάνωτοι, μην το παίρνετε προσωπικά όμως, δε μιλάω για σας (;;!!!), γενικά λέω.....
Καλή τσίπρα μας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου