Ετεροχρονισμένα (όπως πάντα κατόπιν εορτής---ποιος γιορτάζει;;---- και κατόπιν εκλογών) ξανασκέφτομαι κάποια ζητήματα. Η χρονική απόσταση δίνει πάντα μια ασφάλεια στις σκέψεις, ώστε να μη γίνουν κουρέλια της επικαιρότητας και να μη λειώσουν από το βάρος των εξελίξεων, χαρούμενων ή δυστυχών.
Είχαμαν και εκλογάς, εβγήκαν όλοι νικητές και χάσαν όλοι οι άλλοι, όπως πάντα. Οι δημοκρατικοί θεσμοί υπέστησαν (να μην πω ήττα) πάντως ένα σοβαρό σοκ το 'φαγαν. Κόσμος δεν πήγε, απείχε που λένε. Τώρα δεν ήθελε να πάει;;, βαρέθηκε τις διαδικασίες;;;, δεν ελπίζει σε κανέναν πια;;; θα σε γελάσω, ούτε δημοσκόπος είμαι ούτε ψυχολόγος. Ξέρω πάντως το εξής (όπως μου 'πε κι ένας φίλος): Όταν σου δίνουν κάτι, ένα προνόμιο, ένα δικαίωμα, δεν προβληματίζεσαι. Το παίρνεις και το χρησιμοποιείς αναλόγως. Είναι δικό σου, μην το χαρίζεις, μην το ευτελίζεις, μην το στερείς από τον εαυτό σου. Η αποχή από τις εκλογές θυμίζει την αποχή από το σεξ (λέμε τώρα!!). και στα δύο θέλεις να ---μήσεις κάποιον, αλλά κάπου σκαλώνει το πράμα. Είτε στο έχουν απαγορεύσει (σπάνιο στις μέρες μας---ούτε δικτατορία έχουμε και από κλειτορίδες, μάτσο!!) είτε δε θες εσύ από μόνος σου. Ας πάρουμε τη δεύτερη περίπτωση. Αν δεν πηγαίνεις για καλόγερος ή έστω προετοιμάζεσαι για Άγιον Όρος, τότε η αδιαθεσία σου μάλλον οφείλεται σε ανορεξία. Δεν έχεις όρεξη, δε σου σηκώνεται ρε αδερφέ!! Οπότε κάθεσαι σπίτι, το εκλογικό πέφτει και μακριά, και μάλλον έχεις την αίσθηση ότι και να πήγαινες δε θα άλλαζε και τίποτα, ένας οργασμός πάνω, ένας οργασμός κάτω, όλοι το ίδιο είναι. Δεξιοί, πράσινοι οργασμοί, αυτοί φχαριστιούνται, εγώ βογκάω. ΔΕΝ ΠΑΩ.
Και δεν απαντώ ΜΗ ΣΩΣΕΙΣ, διότι πρώτον δεν είναι ευγενικό και δεύτερον δεν είναι πολιτικώς ορθόν. Δε θες να ψηφίσεις κανέναν, αλλά υπάρχουν και τα λευκά ψηφοδέλτια. Ρίχνεις λευκό, κάνεις το χρέος σαν εραστής, εσύ λες ότι πήδηξες, την γκόμενα όμως ούτε την ένοιαξε. Μηδέν εις στο πηλίκον;;;;;
Τα λευκά όμως με ένα ωραίο στυλό και καμμιά εξυπνάδα γραμμένη μετατρέπονται ωραιότατα σε άκυρα. Ε και ;;; θα πεις. τι άκυρα τι λευκά!
Το άκυρο είναι μια ζόρικη λέξη. Ακυρώνει την διαδικασία αυτή καθαυτή, πάει το κύρος της--άλλη μεγάλη λέξη. Πάνε όλες οι κουβέντες, οι διάλογοι, τα χαχαχουχου, σπίτια τους! Τα άκυρα είναι διαμαρτυρία, είναι κραυγή, είναι άποψη, είναι ένα ηχηρό ΟΥΣΤ!!! Είναι ΟΥΟΥΟΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥ !!!! Είναι ντομάτα στη μούρη, αλλά πολιτισμένη. Είναι το όστρακο του αρχαίου εξοστρακισμού. Αν το ποσοστό τους ξεπερνά ένα όριο, πρέπει να λύεται επίσημα το υπάρχον καθεστώς, να καταργούνται οι κομματικοί σχηματισμοί, ως άχρηστοι κι μη-αποδεκτοί από το εκλογικό σώμα, και να αναζητούνται λύσεις από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, είτε από πνευματικούς ταγούς είτε από τοπικά μη-κομματικά συμβούλια νομών και δήμων, είτε από κάποια αδιάβρωτα (αν υπάρχουν ακόμα τέτοια) στοιχεία ακαδημαϊκά, πανεπιστημιακά, στρατιωτικά (γιατί όχι;; μην είμαστε κομπλεξικοί με το πρόσφατο παρελθόν! υπάρχει και πιο αρχαίο παρελθόν--και ο Περικλής στρατιωτικός ήταν!!) .....
Το λευκό είναι μια -----κία και μισή. Λευκό!! Δεν ξέρω, δεν είδα, δεν κατάλαβα, δεν είμαι από 'δω. Και το χειρότερο, Δε θυμάμαι. Πώς τη λένε τη γκόμενα;;; Πώς βγαίνει το σουτιέν;; Πήδηξα;; Έχυσα;;; Δε θυμάμαι, δεν κατάλαβα.
Δεν ξέρω ποιος νόμος είναι που εξομοιώνει τα άκυρα με τα λευκά, ή αν τα λευκά προσμετρώνται στο πλειοψηφικό κόμμα ενώ τα άκυρα απλώς καταμετρώνται.
Δυστυχώς στο κρεοπωλείο της πολιτικής, είτε μοσχαρίσιος κιμάς είτε χοιρινός, όλα από την ίδια μηχανή φιλτράρονται και εκτιμώνται ως πανομοιότυπα μπιφτέκια--ή καλύτερα χάμπουργκερ, στο φαστ-φουντ της ψηφοφορίας. Το θέμα είναι ότι με βάση τη λογική θα έπρεπε τα άκυρα μπιφτέκια να τους κάτσουν στο λαιμό, ως δύσπεπτα και αχώνευτα. Διότι τους φτύνουν στα μούτρα, αλλά αυτοί απλώς τα ξερνάνε στη χαρτοπετσέτα και συνεχίζουν τη μάσα.
Δεν έχω γνώσεις ούτε πολιτικών επιστημών, ούτε το Σύνταγμα γνωρίζω ( αν και το 'χω σε ένα ράφι--προσφορά μιας εφημερίδας προ τριετίας). Αντιλαμβάνομαι όμως η συνειδητή υποτίμηση μιας άκυρης ψήφου με βάση την ηλιθιότητα του πληθυσμού του κράτους κάπου έχει ξεπεραστεί. Θυμίζω ότι με τη σύσταση του Ελληνικού κράτους, οι ξένοι σύμβουλοι του Όθωνα, βλέποντας το τεράστιο ποσοστό του αναλφαβητισμού στον Ελληνικό λαό, θεώρησαν ότι τα ποσοστά των άκυρων ψήφων θα είναι μεγάλα και θα οφείλονται ως επί το πλείστον στη μη κατανόηση του δελτίου, αφού θα είναι αγράμματοι οι ψηφοφόροι!!!! Άρα δεν μπορεί να υπάρξει συνειδητή ακύρωση, λέγαν τότε, παρά μόνο αθέλητα να μουτζουρώσεις επειδή δεν ξέρεις να διαβάζεις!
Από τότε μέχρι σήμερα, οι ίδιοι ηλίθιοι είμαστε που ψηφίζουμε, απλώς μάθαμε και λίγα γράμματα παραπάνω, Οι κυβερνώντες πάντως μας αντιμετωπίζουν το ίδιο. Πέντε μαλάκες να πάνε να ψηφίσουν, μπορούν να βγάλουν κυβέρνηση!!! δε λαμβάνεται πουθενά υπόψη η ακύρωση ως πρακτικό ζήτημα. Επί του συνόλου των ψηφισάντων, το λένε.
Όταν πριν χρόνια, μαζί με ένα συνάδελφο βλέπαμε μια γριά 98 χρονών, μες στην άνοιά της και στην παθολογία της, να ουρλιάζει και να γκρινιάζει, χωρίς να καταλαβαίνει ούτε πού βρίσκεται ούτε τι γίνεται γύρω της, γυρίζει και μου λέει (ο συνάδελφος όχι η γριά):
Ξέρεις ποιο είναι το κακό της δημοκρατίας;; Ότι μπροστά στα μάτια της, αυτή (η γριά) κι εγώ είμαστε ίσοι. Μία ψήφος αυτή, μία ψήφος κι εγώ!!!!
Καταλήγοντας, ήθελα να πω ότι ένα από τα βασικά προβλήματα της χώρας είναι ότι παραμαζευτήκαμε πολλοί ηλίθιοι. Το βλέπεις παντού!!! Στις κερκίδες, στους δρόμους, μες στα αμάξια, στα σχολεία, στις εκκλησίες, στα μαγαζιά, στις δημόσιες υπηρεσίες (κατεξοχήν) και κάθε τέσσερα χρόνια έχεις την ευκαιρία να το δεις και στα εκλογικά τμήματα.
Οπότε το αρχικό δίλημμα "αποχή ή λευκό;;"
σε έναν ηλίθιο γίνεται "να πάω να ψηφίσω πριν ή μετά την εκκλησία;;"
Καλή αντοχή στους ηλίθιους εμάς και τους νόμους μας.
Ψω-μιά-δη βασι-λιά , κρασί Μπουτάρη και ελιά...........
Περισσότερα για ελιές στο επόμενο post
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου