Κυριακή 22 Αυγούστου 2010

Ποιός θυμάται τη δίκη Γιαταγάνα;;;;

Μέσα δεκαετίας '80. Καρακυριαρχία του καραΠΑΣΟΚ, απόλυτη ΠΑΣΟΚοκρατία, απόλυτος Αυριανισμός (δεν πιστεύω να τα ξεχάσατε;; ή να θέλετε να τα ξεχάσατε;;)



Και εκεί όπου όλα ήταν "ελεγχόμενα" (Κρατική τηλεόραση, δήθεν ανεξάρτητες εφημερίδες, ψευτοαριστερά ΜΜΕ) και "πρασινοφρουρούμενα", σκάει μύτη η πρώτη υπόθεση δυσφήμισης του "αγνού και άδολου" κυβερνώντος κόμματος. Μια δίκη με όνομα. Η δίκη Γιαταγάνα. Μια δίκη με αφορμή σωφρωνιστικά ιδρύματα και την "κατά ΠΑΣΟΚ" εύρρυθμη λειτουργία τους. Ειδικότερα, καταγγελίες για τις φυλακές Επταπυργίου από την εισαγγελέα Χρυσούλα Γιαταγάνα για κυκλώματα διακίνησης ναρκωτικών από δεσμοφύλακες (μια κλίκα 17 ατόμων από σύνολο περίπου 60 υπαλλήλων), καταγγελίες για απειλές, εκβιασμούς από διευθυντές, συνδικαλιστές, βουλευτές ακόμα και υπουργούς.
Μετά από μια συνέντευξη Τύπου, που αναφερόταν γενικά σε πρόσωπα, χωρίς να αναφέρονται ονόματα, αλλά με σαφείς υπόνοιες περί σωματικών απειλών, εκβιασμών, εκφοβισμών, οι εφημερίδες αναφέρθηκαν ανοιχτά προς το πρόσωπο του αναπλ.Υπουργού Οικονομίας, του Αθανασόπουλου (τον ξεχάσατε κι αυτόν;;; Έλα τώρα, εκείνον με το γιουγκοσλάβικο καλαμπόκι;;;; Μεγάλο μούτρο, όχι βέβαια μεγαλύτερο από τα άλλα λαμόγια, αλλά τότε βέβαια δεν είχε ανακαλυφτεί ο όρος). Τι Αλ Καπόνε, τι Οικονομισάριος έγραφαν τα πρωτοσέλιδα, οπότε δεν άργησε και η μήνυση περί συκοφαντικής δυσφήμισης.
Βρέθηκε λοιπόν και η Εισαγγελέας στο εδώλιο. Από τα πρακτικά φαίνεται καθαρά ότι δεν ψάχτηκε η ουσία του ζητήματος (βασιμότητα των καταγγελιών, αποδείξεις περί συγκάλυψης των παρατυπιών που γίνονταν στο Γεντί-Κουλέ), αλλά μια φραμπαλά δίκη με γνωστούς κομματοκινούμενους λειτουργούς, για το αυτονόητο της ελευθεροτυπίας, αλλά και για τη δημοσιοποίηση ιδιωτικών συνδιαλέξεων, σε εποχές χωρίς κρυφές κάμερες και κρυφά μικρόφωνα, κοριούς (και αυτά δουλειά των γνωστών ΟΤΕ-Siemens-Ιντρακόμ, 1988-1991 Μαυρίκειος Εποχή).

Το λοιπόν πώς είχε το πράμα. Η Γιαταγάνα στα πλαίσια της δουλειάς (έλεγχος του σωφρονιστικού συστήματος), της ανατέθηκε η κλασσική επιθεώρηση των φυλακών Θεσσαλονίκης. Επειδή δεν έμεινε, όπως έκαναν όλοι οι υπόλοιποι, σε μια απλή υπογραφή, περάστε, όλα καλά, αντίο σας, αλλά το έψαξε αρκετά, άρχισε να βρίσκει περίεργες δοσοληψίες, ναρκωτικά, ξυλοδαρμούς, βιασμούς, περίεργες μεταφορές σε αγροτικές (όπου η μία μέρα πιάνει για δύο), γενικά τα συνηθισμένα φαινόμενα μιας φυλακής, όπου όλοι ξέρουν και κανείς, μα κανείς δε μιλάει. Αυτή όμως μίλησε. Μίλησε με κρατούμενους, με φύλακες, με αποφυλακισμένους. Και κατέγραψε. Το ψάξιμο αυτό ενόχλησε πολλούς. Πρώτα και κύρια το Διευθυντή, τον κ.Πίτσιο, "δικό μας παιδί", του κόμματος, κατά τον Αθανασόπουλο. Και εμφανίζεται το οξύμωρον η Γιαταγάνα να έχει το ΟΚ για την έρευνα της από τον καθ'ύλην αρμόδιον υπουργό Δικαιοσύνης, κ.Μαγκάκη, αλλά να βρίσκει εμπόδια (sic) από άλλον υπουργό. Τι απειλητικά τηλεφωνήματα (θα βρεις τον μπελά σου, θα χαθείς σε κανα τροχαίο, θα σου βιάσουμε την κόρη σου, θα φας χώμα και άλλα ωραία κοσμητικά) που θύμιζαν παλιές καλές εποχές, φασισμού και χουντοκρατίας. Μα πώς;; Αφού τη διώξαμε τη Δεξιά;;;;!!!! Πώς γίνονται τέτοια πράγματα;;;;; Αριστερό κόμμα και να δέχεται τέτοιες κατηγορίες;;; Απαπαπαπα!!!! Εν τω μεταξύ τα κρατικά κανάλια, μούγκα;;; Πιο μούγκα δε γίνεται!!! Η Αλητεία του Πασοκ, συγκαλυμμένη από τα μεγαλοστελέχη που υπέφεραν τα κακόμοιρα στις φυλακές της Επταετίας και φυσικά με πλήρη κάλυψη από το Μέγα Παπαρανδρέα, έριξε μπόλικη λάσπη να σβήσει το θέμα. Και θα έσβηνε καθώς μεταξύ άλλων η Γιαταγάνα ήταν δηλωμένη Πασοκτσού, γνωστή από την Κηφισιά Αττικής, απλώς ήταν συνειδητοποιημένη και αξιοπρεπής.......Προκάλεσε όμως ένα σημαδάκι στην Τέλεια εικόνα που έβγαζε το κυβερνών κόμμα. Θα έσβηνε λοιπόν χωρίς δίκη το θέμα, με συμβιβασμό, αν δεν επενέβαιναν άλλοι Εισαγγελείς-Αντιεισαγγελείς, που αισθάνθηκαν θιγμένοι από την πρωτοφανή παρέμβαση των πολιτικών στο έργο τους. Άνθρωποι σαν τον Λογοθέτη Ν, που υπερασπίστηκαν τη Γιαταγάνα, επιβεβαιώνοντας τις υπόνοιές της και τις καταγγελίες της. Κι άλλοι που απλώς αναφέρθηκαν στον αδαμάντινο χαρακτήρα της και στη σταθερότητά της.
Φυσικά από όλη την ιστορία ο Πίτσος την πλήρωσε, οι φύλακες παρέμειναν αμετάβλητοι (Τρελή είσαι κυρία μου, της είπε ένας γραμματέας του Υπουργείου, που θέλεις να διώξουμε 15 "δικούς μας" επειδή είναι παράνομοι;;; Αυτά τα έκαναν και παλιότερα. Έτσι τα βρήκαμε, κάποιοι θα κλέβουν, αν είναι δικοί μας, κοιτάμε αλλού!!!!!)-ΑΘΑΝΑΤΟ ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΕ ΔΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ-ο Αθανασόπουλος ούτε που συγκινήθηκε, δεν έπαθε τίποτε, συνέχισε τις λοβιτούρες, οι φυλακές το ίδιο μπουρδέλο. Βέβαια μετά από 2 χρόνια νομίζω, οι φυλακές Επταπυργίου έκλεισαν οριστικά, αλλά όχι επειδή αναγνωρίστηκε η δουλειά της Γιαταγάνα.

Αυτά για όσους ξεχνάνε τι σήμαινε φασισμός και φίμωση του Τύπου επί ΠΑΣΟΚ. Η μία αλητεία δε δικαιολογεί την άλλη, ούτε ο εγκληματίας μπορεί να αθωώνει άλλον εγκληματία. Το παρακράτος ήταν, είναι και ΘΑ ΕΙΝΑΙ για πάντα εδώ. Μανιαδάκη θα το λένε, γερμανοτσολιά θα το λένε, Γιοσμά θα το λένε, Λάμπρου θα το λένε, όνομα κομματικής οργάνωσης θα έχει, κρυφό θα είναι, φανερό θα είναι, είναι πάντα εδώ, δεν πειράζεται από κανέναν, έχει ρίζες και πολλές αντοχές, γιατί το έχουν ανάγκη πολλοί. Απλά τις περισσότερες φορές είχε χρώμα μαύρο, ή σκούρο μπλε. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν μπορεί να πρασινίζει που και που. Πράσινο........ σαν τη σαπίλα, που ζούμε σήμερα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου