Χρόνια Πολλά ...με ζεμπεκιές

Να ζήσεις Θόδωρα και χρόνια πολλά,
μεγάλος να γίνεις, να αλλάξεις μυαλά

παντού να σκορπίζεις λεφτά και μωρά

και όλα να λένε Ροκά μου Μπαμπά.....

Σε κάποιο κλασσικό γλέντι (τρεις νοματαίοι και δύο όργανα), σε κάποιο σπίτι, βγαίνει να χορέψει ο Σαλονικιός......

Π: Παίξε-μου λέει-Τα δυο σου χέρια

Μ: Σιγά ρε βαρύμαγκα! και που ξες εσύ τις βεργούλες;;

Π: Δεν σου είπα τις βεργούλες, σου είπα τα δυο σου χέρια....!

Μ: Καλά καλά, θα δω. Κανα φράγκο θα δώσεις;

Π: Θα σου δώσω και 25 ευρώ.

Μ: Να μη ρωτήσω πού τα βρήκες!

Π: (αποφεύγοντας την ερώτηση) Είναι για το Θόδωρο.

Μ: Ορίστε;;;

Π: Αυτό. Που θα χορέψω, είναι για το θείο Θόδωρο, που γιορτάζει..........

Μ: ___________ (κλαψ)____(λυγμ)_______

Και τραβάει μια ζεμπεκιά ο μικρός...... Άλλο να στο λέω, άλλο να το βλέπεις, κι άλλο να το ζεις

Και μετά από εκεί έγινε της ψ...ς ο χαβάς. Σπάσαμε μέχρι και τα φλυτζανάκια του καφέ. Τι νεροπότηρα, τι κρασοπότηρα, τι πιάτα, ως και τα τασάκια, που δε σπάγαν, εμείς τα πετούσαμε. Γλέντι μέχρι τις 10 το βράδυ, αλλά ασταμάτητα. Σαν αφιονισμένοι, σαν να μην έχει ρε παιδί μου αύριο μέρα, σαν να μας πάνε στα κάτεργα αύριο, σαν να φεύγουμε φαντάροι, ξέρω γω.

Ο μικρός είναι για μεγάλα πράγματα, αλλά .....στη νύχτα τον κόβω να κυκλοφορεί. Και ως γνωστόν, όποιος νύχτα πορπατεί........................