Στο θείο Γιουβάνη......

Ένας αμανές σε χουζάμ δρόμο. Ήταν ένα από τα τραγούδια που ακούγαμε στο Κυριακάτικο τραπέζι από το θείο το Γιουβάνη. Μπορεί και να το ξανάπα, δε θυμάμαι. Ο αδερφός, ξάδερφος θα σε γελάσω, της γιαγιάς μου, λεγόταν Γιουβάνης. Γιουβάνης Τσαουσίδης. Πως λέμε Γιοβάν Τσαούς; Κάπως έτσι! Τσαούς Cavus είναι ο λοχίας στον τούρκικο στρατό.
Ο θείος Γιουβάνης-τι περίεργο όνομα πάντως-είχε πολύ καλή φωνή και όταν τελειώναμε το Κυριακάτικο γεύμα, καθόμασταν και λέγαμε κανα τραγουδάκι, της τάβλας που λένε. Umitlerim hep kirildi, Οι ελπίδες μου χάθηκαν (έσβησαν), η αγάπη έφυγε για μακρυά, κτλ, κτλ. Το τραγούδι, σαν μελωδία, όχι με τους στίχους, ακούγεται και στο "Ρεμπέτικο".

Εγώ πάντως το αφιερώνω πρώτα απ'όλα στη μνήμη του θειού μου και μετά σε όλους όσους είχαν ή και έχουν ακόμα θείους που να προκαλούν ρίγη συγκίνησης με τη φωνή τους, τις ιστορίες τους, την ύπαρξή τους την ίδια.....


Το τραγούδι γράφτηκε από έναν σπουδαίο Τούρκο μουσικό, τον Asim Yesari Arsoy. Ο οποίος γεννήθηκε στη Δράμα,το 1898, το 1900, οι γνώμες παίζουν. Μετακινήθηκε ως πρόσφυγας κι αυτός στην Πόλη και είχε μια πολύ καλή καλλιτεχνική πορεία. Άλλο γνωστό του τραγούδι, που δεν μπορεί να μην το ξέρουν οι περισσότεροι Μικρασιάτες πρόσφυγες, είναι το bekledim de gelmedin (Δεν περίμενα να έρθει). Αμφότερα τα άνωθεν τραγούδια περιλήφθησαν στο δίσκο του Στέλιου Καζαντζίδη "Τα τραγούδια της Ανατολής". Μεγάλη ιστορία τότε! Η Ελληνοτουρκική φιλία σφραγίζεται μέσα από τη λαϊκη Τέχνη.
Ντο να λέω σε!!!!!

Τέλος, ακούστε το κι αυτό, αλλά όχι ερμηνευμένο απ'το Στελλάρα, ίσως λίγο καλύτερο.
Κι αν είστε και καλά παιδάκια, μετά θα σας φτιάξω με ένα τσιφτετέλι πάλι απ'τον ίδιο δίσκο, αλλά σε πρόσφατη εκτέλεση της φίλης μου, της Dilek Kots, που την γνώρισα ένα βράδυ πριν χρόνια στο "Μπαμ Τερλελέ", στυλ καφέ αμάν, κοντά στην Αιγαίου, σην Καλαμαρίαν απές.







Υ.Σ. Αντιλαμβάνομαι συχνά πυκνά ότι δεν έχει νόημα τόση μαυρίλα, πρέπει να τα έχεις όλα γραμμένα και μετά να τα σβήνεις, και μετά να τα ξαναγράφεις, και να τα ξανασβήνεις και ούτω καθεξής και αβούτο καθεξής ......