Η ώρα άλλαξε......Εμείς;;;;;;;;

Τα πουστριλίκια που κάνει ο άνθρωπος με το χρόνο είναι πραγματικά αστεία.
Μια ώρα μπρος, μια πίσω, τάχαμ ηλιοστάσιο και αηδίες. Ο χρόνος αλλάζει διαρκώς-χωρίς να αλλάζει !! - (άσε που δεν υπάρχει πραγματικά, αλλά τέλος πάντων κατά σύμβαση για να μπορέσουμε να κινηθούμε στη ζωή μας, κάτι σαν τον Ιησού ένα πράγμα. Κάτι πρέπει να βάλεις σαν όριο, σαν μπούσουλα). Ο αέναος χρόνος είναι και αμείλικτος, δεν επιτρέπει στασιμότητες. Όπως η φύση αλλάζει και είναι απρόβλεπτη, έτσι και εμείς πρέπει να αλλάζουμε. Επίσης όπως και ο χρόνος, έτσι και η Φύση δεν έχει ηθική. Είναι άγρια, αμείλικτα που είπα και πριν, χωρίς να σέβονται κανόνες δεοντολογίας. Ο άνθρωπος παλεύει για τη σταθερότητα, τη σταθερότητα της κατάστασής του, τη σταθερότητα της Ευρωζώνης, τη σταθερότητα των πολιτευμάτων, γενικά όλοι επιδιώκουν τη σταθερότητα. Στη δική μου δουλειά, ρωτάνε πώς πηγαίνει: Η επιθυμητή απάντηση είναι :" Σταθερά!!!" Σταθερά τι;;; Σταθερά χάλια;; Σταθερά καλά;;;. Μικρή σημασία έχει. ΣΤΑΘΕΡΑ! Τέλος.
Έλα μου ντε όμως που ο χρόνος δεν έχει σταθερές, εξ ου και τα nanoseconds που χάνονται με τη ροή και άρα κάθε μέρα, κάθε χρόνος, κάθε αιώνας ποτέ δεν είναι ίδιος με τον άλλον, ή τουλάχιστον με τον τρόπο που μετράμε. Μέτρηση! Άλλη βλακεία κι αυτή. Μετράμε το χρόνο!!! Μη μας φύγει κάπου και ποιος ξέρει τι θα γίνει. Ο Τσάκωνας στην καταπληκτική ταινία "Μάθε παιδί μου γράμματ", που σημειωτέον ο δάσκαλος εκείνα τα χρόνια της τηλεόρασης, μας απαγόρευε να τη δούμε, έλεγε λοιπόν, ξύνοντας την καράφλα του: "6 χρόνια στο δημοτικό, 6 χρόνια στο Γυμνάσιο, 6 χρόνια στο Πανεπιστήμιο, 6 χρόνια στο μεταπτυχιακό. Και 6 χρόνια μέχρι να πάω σχολείο=30. Εγώ είμαι 36. Πού πήγαν 6 χρόνια;;;;;;;;;;"

Ο χρόνος μας, κύριε, αλλάζει-δεν αλλάζει, ένα και το αυτό. Το παν είναι να αντιληφθούμε εμείς τις αλλαγές και να αλλάξουμε από μέσα προς τα όξω. Η κατάσταση είναι σταθερά κρίσιμη, Σταθερά τα spreads, σταθερή και η οικονομία, σταθερά βυθιζόμαστε, αλλά με αργόόόόόό και σταθερό τρόπο θα κυβερνήσουμε αυτόν τον τόπο. Σταθερά Γιωργάκη μου, επειδή σε φώναζαν παλιά Γιωργάκη άλλαξέ τα όλα, όχι βρε κεφάλα, δεν ενννοούσαμε αλλαγή-αλλαγή, να έτσι μια σταθερή αλλαγή, να μην αποσταθεροποιήσουμε το βαθύ Κράτος των Επιχειρηματιών, των Μεγαλοεργολάβων. Ίσα ίσα να φυτοζωούμε, σαν εκείνα τα κακόμοιρα ανθρωπάκια στις Εντατικές του Κόσμου, ούτε ζουν ούτε πεθαίνουν, παραμένουν όμως σε σταθερή κατάσταση. Γιατί να αλλάξουν;;;