Έβλεπα χθες την εκπομπή του Τέλλογλου στο ΣΚΑΪ για το φάκελλο Siemens. Για άλλη μία φορά εντυπωσιάστηκα. Πολλή δουλειά, αλλά και φοβερά στοιχεία, που αποκαλύπτονται τόσους μήνες μετά. Στοιχεία που, από την επίσημη δικαιοσύνη, αγνοήθηκαν (σκόπιμα ή από απλή ηλιθιότητα;) και τελικά τι;;;; Τίποτα! Θάψιμο και κατηγορίες στον ειδικό ανακριτή για πλημμελή εργασία και παραβίαση καθηκόντων.
Τα φανερά άτομα που εμπλέκονταν ψιλοαθώωθηκαν είτε λόγω παραπομπής στη χώρα της Εταιρείας, που προφανώς θα δικαιολογήσει τις πρακτικές ενός τέτοιου οικονομικού κολοσσού είτε λόγω μικρής συμμετοχής στην αλυσίδα των συναλλαγών. Και πράγματι φαίνεται ότι μετά και από τις καταδικαστικές αποφάσεις ανώτερων στελεχών, το ξεσκαρτάρισμα στη Siemens έγινε, πείθοντας ότι "αναγκάστηκαν" να καταφύγουν σε πρακτικές δωροδοκίας, γιατί έτσι συνηθίζεται σε "τέτοιες" χώρες. Ακόμα και ο Χριστοφοράκος, εφόσον αποδείχτηκε ότι δεν τα 'βαλε όλα στην τσέπη του, αλλά λάδωσε και μπόλικο ελληνικό έντερο, έπεσε σχετικά στα μαλακά. Δηλαδή, αυτό που δεν έγινε τελικά γνωστό είναι ποιοί έφαγαν από τα δικά μας τα καμάρια, δίνοντας αφείδωλα κρατικό χρήμα.
Τι γίνεται όμως με τα κρυφά άτομα; Τα άτομα με τα μυστήρια ονόματα στους λογαριασμούς; Και πότε θα ανακοινωθούν όλα τα ποσά που πήγαν σε τσέπες, ιδιωτικές ή κομματικές;
Και ακόμα πιο περίεργο, που πράγματι αναρωτιέμαι; Μετά από τόσα χρόνια σκανδάλου, ούτε για μία στιγμή δεν ακούστηκε το όνομα "Κόκκαλης". ΟΤΕ, Ιντρακόμ, Siemens-Nixdorf, για όσους θυμούνται, αλλά και για όσους ούτε ποτέ έχουν ακούσει.......
Αρχές '90, εν μέσω σπαργάνων Ιδ.TV, υπήρξε μια διαμάχη Τεγόπουλου-Κόκκαλη και νομίζω για πρώτη φορά τέθηκε το θέμα του παρελθόντος του Σωκράτη. Ήταν ή δεν ήταν πράκτορας της Στάζι; Και αν ναι, μέχρι πότε; Εκείνη την περίοδο, γίνονταν οι διαπραγματεύσεις με τον ΟΤΕ και το θέμα "έκαιγε". Το τι προμήθειες έγιναν βέβαια επί Σημίτη (οπλικά συστήματα, Τζόγος, κτλ) ούτε ποτέ θα μάθουμε. Καπάκι το 2006, σκάει και το θέμα των υποκλοπών (Καϋμένε Τσαλικίδη, ποιος σε θυμάται...). Και τότε έμεινε στο απυρόβλητο ο Σωκράτης. Περίεργο;; Σιγά!!!! Η Siemens, λέει, έκανε τις επαφές της με τον Κόκκαλη προτού "πιάσει τα στενά" για το C4I, γιατί τον "εμπιστευόταν" και "πίστευε ότι ήξερε τις πολιτικές υποθέσεις πολύ καλά".
Είναι επομένως δυνατόν ο "άρχοντας των τηλεπικοινωνιών" να μην ακούγεται πουθενά στο συγκεκριμένο σκάνδαλο;; Ο Τέλλογλου πάντως δεν έβγαλε άχνα.
Εγώ πάντως ξαναθυμίζω λίγα μόνο από τα σχόλια που κυκλοφορούν στο δίκτυο για το Socrates. Ειδκά για τη σχέση του με τη Γερμανία και τις Εταιρείες Τηλεπικοινωνιών. τη σχέση του με τον Παπανδρέου, και γενικά τη διείσδυσή του σε ό,τι βρώμικο και ανεξερεύνητο.......
ΔΩΡΟΔΟΚΙΕΣ
Μεταξύ αυτών που κατέθεσαν στο γερμανικό κοινοβούλιο για την ΙΝΤΡΑΚΟΜ είναι και ο Dr. Βeil (Μπάιλ), πρώην υπουργός Εξωτερικού Εμπορίου της Αν. Γερμανίας την κρίσιμη εποχή διείσδυσης της ΙΝΤΡΑΚΟΜ στον ΟΤΕ (1981-1989), ο οποίος δήλωσε ότι διοχετεύτηκαν μεγάλα χρηματικά ποσά στο περιβάλλον του Ανδρέα Παπανδρέου.
Η κατάθεση του Μπάιλ συνδυάζεται με ένα πολύ σημαντικό έγγραφο της έρευνας για τα ψηφιακά, που αποκαλύπτει σήμερα το Αντί. Πρόκειται για ένα άκρως απόρρητο σήμα ενός πράκτορα, ονόματι Ρeter Schumann. Ο εν λόγω Ρeter Schumann ήταν ο ελεγκτής του Σ. Κόκκαλη και το σήμα απευθύνεται προς τον Dr. Wenzel (Βέντσελ) διευθυντή τομέα ΧVΙΙ/8, της Στάζι.
Το σήμα εστάλη στις 18 Δεκεμβρίου 1984 (Βλέπε Έγγραφο 7) και αφορά μεταξύ των άλλων, την οικονομική υποστήριξη του ελληνικού κόμματος ΠΑΣΟΚ για τη βελτίωση των συναλλαγών. Στο ίδιο έγγραφο γίνεται αναφορά για την κατάθεση σε εκείνη τη φάση 400.000 συνολικά γερμανικών μάρκων σε ελβετική τράπεζα. Το σημαντικό αυτό έγγραφο συνδυάζεται με την πληθώρα των άλλων στοιχείων που βρέθηκαν στα αρχεία της Στάζι για την άλωση του ΟΤΕ από την Ιντρακόμ και για πρώτη φορά επιβεβαιώνουν αυτό που τόσα χρόνια ήταν προφανές για όσους ασχολήθηκαν με τα σκάνδαλα των ψηφιακών.
Οι περισσότερες δωροδοκίες έγιναν μέσω του λογαριασμού 709 που, όπως αποκάλυψε ήδη στο παρελθόν η Καθημερινή, διατηρούσε ο Σωκράτης Κόκκαλης στην Deutsche Ηandelsbank ΗΒ.
Τα νέα στοιχεία που αποκωδικοποιήθηκαν στη Γερμανία διευκρινίζουν ότι στην πραγματικότητα επρόκειτο για δύο λογαριασμούς, τον 0709-60-011-205 σε γερμανικά μάρκα και τον 0709-85-011-025 σε αμερικανικά δολάρια. Οι αποστολές χρηματικών ποσών για δωροδοκίες μέσω των λογαριασμών αυτών αφορούν κυρίως τη χρονική περίοδο 1984-1990, την περίοδο δηλαδή άλωσης του ΟΤΕ από την ΙΝΤΡΑΚΟΜ. Το μεγάλο μυστικό του Κόκκαλη και πιθανώς όλη η αλήθεια για την οικονομική ενίσχυση του ΠΑΣΟΚ κρύβεται στα εμβάσματα του Κόκκαλη σε τρεις ελβετικές τράπεζες και αντίστοιχους λογαριασμούς:
Την United Οverseas Βank και αρ. λογαριασμού b 8785.
Την Chemical Βank και αριθμό λογαριασμού g 2209.
Την Credit Suisse και αριθμό λογαριασμού 0998512-1.
Στους τρεις αυτούς λογαριασμούς μεταβιβάστηκαν περισσότερα από 5.000.000 γερμανικά μάρκα σε μια περίοδο τεσσάρων ετών. Σε ποιους πήγαν τα ποσά αυτά; Είναι βέβαιο ότι την απάντηση όφειλε να δώσει από το 1998 η ελληνική δικαιοσύνη.
Η ιστορία των δωροδοκιών ρίχνει σήμερα φως στην μεθόδευση μέσω της οποίας το ΠΑΣΟΚ χάρισε στον Κόκκαλη τον ΟΤΕ και ακόμα περισσότερο πώς, οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και συγκεκριμένα στελέχη του, μετέτρεψαν με αριστοτεχνικές, είναι αλήθεια, κινήσεις την εταιρεία του κ. Κόκκαλη από μια μικρή αντιπροσωπεία ξένων οίκων ειδικά ανατολικογερμανικών στο σημερινό μεγαθήριο.
http://www.greeksoccer.com/forums/index.php?showtopic=9900
«Φροντίδα»
Ενα ζήτημα που είχε δευτερεύουσα σημασία για τη γερμανική εξεταστική επιτροπή και θα έπρεπε να έχει όμως πρώτιστη σημασία για την Ελλάδα, είναι το θέμα της δωροδοκίας.
Οπως αναφέρεται στο πόρισμα της κοινοβουλευτικής επιτροπής, η προμήθεια του Σωκράτη Κόκκαλη από τα προϊόντα της Ανατολικής Γερμανίας που πουλούσε στην Ελλάδα (π.χ. τηλεπικοινωνιακές συσκευές) κυμαινόταν μεταξύ 5 και 10% του συνολικού ποσού της παραγγελίας. Ως εδώ τίποτα το μεμπτό.
Πέραν αυτού όμως, ο Κόκκαλης λάμβανε ετησίως πάνω από 1 εκατ. δολάρια από τους Ανατολικογερμανούς εταίρους του. Αυτό το ποσόν το χρησιμοποιούσε ως «μέσον φροντίδας της ελληνικής αγοράς» για να επηρεάσει την προσκύρωση δημόσιων παραγγελιών.
Με άλλα λόγια, ο Σωκράτης Κόκκαλης πλήρωνε επειδή, όπως καταγράφεται στην έκθεση της επιτροπής, η πεπαλαιωμένη επικοινωνιακή τεχνική της Ανατολικής Γερμανίας δεν ήταν ανταγωνίσιμη.
Κατά τους γερμανικούς νόμους, μια τέτοια δωροδοκία ή, όπως αποκαλείται επίσημα, «φροντίδα της αγοράς», στο εξωτερικό όχι μόνο δεν απαγορεύεται αλλά και εκπίπτει το ποσόν από τη φορολογία.
Αξιόποινη
Στην Ελλάδα όμως αυτή η πληρωμή πρέπει να θεωρηθεί δωροδοκία αξιόποινη. Επίσης αξιόποινο είναι -εφ' όσον ευσταθεί βέβαια αυτό που αναφέρεται στην έκθεση της κοινοβουλευτικής επιτροπής- ότι η Στάζι είχε διερευνήσει το 1985 με ποιον τρόπο θα διοχετευόταν στα κομματικά ταμεία του ΠΑΣΟΚ το 2% των οικονομικών συναλλαγών της Ανατολικής Γερμανίας με την Ελλάδα. Αγνωστο παραμένει κατά πόσο εφαρμόστηκε αυτή η πρόταση.
Ο πρόεδρος της πρώην Εξεταστικής Επιτροπής για την Αναζήτηση των απολεσθέντων περιουσιακών στοιχείων της Ανατολικής Γερμανίας, σοσιαλδημοκράτης βουλευτής Φόλκερ Νόιμαν, μιλώντας με την Ντόιτσε Βέλε υπέδειξε την εξής δυνατότητα:
«Τα στοιχεία που συγκέντρωσε η επιτροπή μου θα μπορούσαν να τα αξιοποιήσουν και οι ελληνικές αρχές. Πέραν αυτού, μπορούν οι ελληνικές δικαστικές αρχές μέσω της δικαστικής συνδρομής να ανακρίνουν όλους εκείνους τους μάρτυρες που πιθανώς θα μπορούσαν να συμβάλουν στη διαφώτιση της υπόθεσης. Αυτή η δυνατότητα αφορά και τους μάρτυρες της Στάζι, εφ' όσον ζουν ακόμη».
http://archive.enet.gr/online/online_print?id=23699644,59394748
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 22/02/2002
Κάποια στιγμή θα πω κι άλλα, αλλά προς το παρόν επιφυλάσσομαι. Οψώμεθα !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου