Το κακό της Δημοκρατίας

Το κράτος του Δήμου. Κραταιός Δήμος.

Ένας θυμόσοφος συνάδελφος ονόματι Μπάμπης μια μέρα στη δουλειά, βλέποντας μια γηραιά κυρία 84 Δεκεμβρίων-που παραλίγο να μας μείνει στα χέρια και που μας έβγαλε την πίστη- λέει (με μπόλικο στρες και μπόλικο ιδρώτα στα άσπρα μαλλιά του): "Ξέρεις ρε φίλε ποιο είναι το κακό με τη δημοκρατία;; Ότι αυτή κι εγώ, απέναντι στη Δημοκρατία, είμαστε ίδιοι. Αντιμετωπιζόμαστε ως ίσοι. Η ψήφος μου δεν έχει μεγαλύτερη βαρύτητα από τη δική μου"

Προφανώς ή υπερεκτιμά την ατομικότητά του ή υποτιμά τη ...δυναμική της γηραιάς κυρίας, που παραλίγο αυτή να μας θάψει με έμφραγμα.
Το αν πρέπει να υπάρχουν περιορισμοί για το Σώμα των ψηφοφόρων ας πούμε ένα IQ test είναι μια μεγάλη συζήτηση, που μάλλον έχει λυθεί εδώ και αιώνες. Η Εκκλησία του Δήμου περιλάμβανε μόνο τους άνδρες Αθηναίους πολίτες, ό,τι κι αν σήμαινε αυτό. Κάποια πράγματα ξεπεράστηκαν και σωστά. Κάποια άλλα όμως απλώς ισοπεδώθηκαν.
Εδώ στο Ελλαδιστάν μπορεί να ήρθες προχθές απ'τα Τίρανα ή το Σοχούμι, να πέρασες απ'τα κατάλληλα κανάλια και γραφεία, και μεθαύριο να ψηφίσεις ΛΑ.Ο.Σ (πλάκα κάνω!)...και μεθαύριο να ψηφίσεις για την πράσινη ανάπτυξη που υπόσχεται το ΠΑΣΟΚ, χωρίς να έχεις ούτε μία ιδέα στο τρισεκατομύριο τι πάει να πει αυτό, γιατί απλά δεν καταλαβαίνεις γρι από Ελληνικά.
Φυσικά υπάρχει πολύ σημαντική πιθανότητα να μιλάς ελληνικά και πάλι να μην καταλαβαίνεις γρι τι διάολο είναι αυτή η περιβόητη "πράσινη ανάπτυξη" και ποια διάολο είναι αυτά τα αρχικά και τι πλέον αντιπροσωπεύει αυτό το έρμο ΠΑ.ΣΟ.Κ.

Το δικαίωμα της ψήφου δεν πρέπει να είναι σαν το δίπλωμα οδήγησης;;; (Θυμηθείτε και το όριο ηλικίας, έτσι;;)

Να περάσεις κάποια τεστ-δε λέω άλλο για IQ (αν και θα 'πρεπε)-κάποια ύλη, π.χ. να πεις 10 ποτάμια της Ελλάδας, 10 βουνά, 10 λίμνες, να αναφέρεις 20 σημαντικά γεγονότα της Ιστορίας, να πεις 10 σπουδαίες κουβέντες που έχουν 10 αρχαίοι, να αναπτύξεις 10 σύγχρονους αγωνιστές της Δημοκρατίας του 20ού αιώνα, και διάφορα τέτοια.

Και μετά να σε βάζουν να "οδηγήσεις" τρόπον τινά.

Τη διαδρομή που κάνεις κάθε μέρα απ'το σπίτι στη δουλειά, ή στο σχολείο των παιδιών σου, ή στο σπίτι της δεύτερης γκόμενάς σου, ή στα πεθερικά σου,

μια διαδρομή που γουστάρεις στη γειτονιά σου και γι'αυτό το λόγο δεν την εγκαταλείπεις αυτή τη κωλοσυνοικία,

μια διαδρομή απ'το γήπεδο που παίζεις μπάσκετ με την παρέα μέχρι το καφέ που θα βριστείτε για το βρωμοπρωτάθλημα,

τη διαδρομή που σε γεμίζει καυσαέριο αλλά είναι η μόνη που "τρέχουν" τα φανάρια,

εκείνη τη διαδρομή που σε βγάζει απ'το δρόμο σου, αλλά σε πάει στο φούρνο με τα τρομερά κουλούρια,

τη διαδρομή με τη φανταστική θέα, πάνω απ'την περιφερειακή,

που σε κάνει για 2'' να σταματάς να λες

"τι δουλειά έχω σ'αυτήν την κωλόπολη, σ'αυτήν την κωλοχώρα",

όλες γενικά τις διαδρομές, που σε κάνουν να λες.....

Ναι ρε γαμώτο πρέπει να ψηφίσω για αυτή την Ελλάδα που αγαπώ και θέλω,

αν δεν ψηφίσω εγώ, ποιος το αξίζει παραπάνω τελικά;;;;;;;

Η ψήφος είναι ιερή, λέγαν παλιά.
Όπως και οι Εκκλησίες (πριν τις μαγαρίσουν οι ίδιοι οι παπάδες).
Η χώρα ανήκει σε όλους, λέγαν παλιά.
Όλοι ανήκουν στη Χώρα όμως;;;;

(ο τελευταίος που θα φύγει, ας κλείσει την πόρτα)