Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2009

Ποίηση Κατερίνας Γώγου

Ποιά είναι η Κατερίνα Γώγου, πιθανόν λίγο πολύ να το ξέρετε. Ηθοποιός, που σε νεαρή ηλικία βρέθηκε στα στούντιο της Χρυσής εποχής του Ελληνικού Κινηματογράφου, έζησε από κοντά την εφήμερη δόξα, τη γρήγορη κατρακύλα και γενικώς όλη την ξεφτίλα από αυτό που εμείς όλοι θαυμάζουμε ως Υψηλή Τέχνη του Κινηματογράφου, δεκαετίας '50 και '60.
Η γυναίκα αυτή κάποια δεδομένη στιγμή, άλλαξε ρότα (ηθελημένα; λόγω καταχρήσεων; λόγω απόγνωσης;), μπήκε σε κύκλους ανθρώπων, που όλοι ξεχνάμε ότι υπάρχουν, που όλοι γυρνάμε το κεφάλι να μη βλέπουμε. Αυτό το στρουθοκαμηλισμό χτικιάζει η Γώγου με κάθε της λέξη, με κάθε φράση, που μπορεί να μην κατατάσσεται στην κατηγορία της ποίησης, αλλά ποιος είμαι εγώ για να κρίνω την αφήγηση μιας ζωής στα όρια, μιας ζωής στο φουλ, στο πέρα απ'το περιθώριο, και μάλιστα στα τέλη του '70, εποχή υπερσυντήρησης.
Κι επειδή η πόρνη η ζωή κάνει συνεχώς κύκλους, θα ξανάρχονται όλα αυτά.
Οι μετανάστες στην όποια Πατησίων, η κρυμμένη απ'τα μάτια των νοικοκυραίων βία και εξαθλίωση, οι "σουγιαδιές σε βρώμικα αδιέξοδα", τα απελπισμένα βλέμματα, απ'τις ουσίες, την ανέχεια ή την επάρκεια, την πείνα ή το μπούκωμα.
Άχαρες ψυχές, που παλεύουν με το τίποτα και με εχθρούς όλους τους απέναντι. Κανένα σύμμαχο, κανένα στήριγμα. Μόνο την κατακραυγή και την αποδοκιμασία. Οι περιθώριοι, οι αναρχικοί, οι Εξαρχικοί, οι Απροσάρμοστοι, οι Ακατανόμαστοι......

Η Γώγου μιλάει για πράγματα παντελώς άγνωστα στους περισσότερους από μας, θεωρείται η ιέρεια αυτών των ανθρώπων, η "μάνα του λόχου" και δεν εξωραϊζει τίποτα, δεν αλλοιώνει τίποτα. Όπως τα διαβάζεις και τα ακούς, (μάλλον) έτσι είναι.

....Η ζωή μας είναι η Πατησίων, πάνω-κάτω η Πατησίων......

http://rapidshare.com/files/281052919/GOGOU.rar.html

Για όποιον ενδιαφέρεται, έχετε 90 μέρες να κάνετε downloading to "Ιδιώνυμο" και το "Τρία κλικ αριστερά".

Υ.Σ. Ευχαριστώ εκ βαθέων το Στέργιο για την ευγενική του προσφορά να μου δώσει σε ηλεκτρονική μορφή όλες τις συλλογές της Γώγου, με την οποία είχε προσωπικές σχέσεις για κανα δυό χρόνια στην Αθήνα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου