Η συμπεριφορά των "ήσυχων και βολεμένων" είναι αυτή που καθορίζει τους δείκτες πολιτισμού. Ως γνωστόν, οι "στερημένοι" είναι ανήσυχοι, πεινασμένοι για αντιδραστικότητα και το ομορφότερο τους εργαλείο είναι η βία. Την έχουν πει και "Στείρα Βία". Εγώ δε συμφωνώ με τον όρο. Η Βία, αυτή της συγκεκριμένης μορφής, δεν είναι καθόλου στείρα. Γεννοβολάει συνέχεια, τι άλλο, κι άλλη βία. "Βία στη βία της Εξουσίας", λέει. Ο οφθαλμός αντί οφθαλμού ξεκίνησε απ'το Μωυσή και μετά πέρασε στις γνωστές τιμωρίες-Έκλεψες=σου κόβουν το χέρι, Έβρισες=σου κόβουν τη γλώσσα. Οι βεντέτες της Κρήτης και της Κορσικής παραδοσιακά δε γνωρίζουν συγχώρεση. Το αίμα ξεπλένεται με αίμα, και τέτοια.
Τώρα η Βία κρύβεται σε κουκούλες και μπουκάλια με στουπί...
Έτσι, χωρίς λόγο και αιτία, ή αλλιώς με όλους τους λόγους και τις αιτίες.
Περιμένεις όμως τον "βιαστή" να σκεφτεί κανόνες, δεοντολογία κοινωνίας, ή ακόμα και ηθικές που αυτόν τον έχουν αφήσει απ'έξω;;;
Όχι βέβαια!
Γι'αυτό και αυτός που βάζει τους φραγμούς και τα όρια, όπως είπα και στην αρχή, είναι ο "ήρεμος", ο "νοικοκύρης" της οδού Αταραξίας. Καναπεδάτος, ψηφίζει και μετά βρίζει, ψιλο- απ'όλα, του αξίζουν όλα τα σκατά που υποφέρει. Κλέβει και τον κλέβουν, βρίζει και το βρίζουν, φτύνει και το φτύνουν. Αλλά Ευρωπαίος πολίτης. Αυτός που θα φοβηθεί και τον ίσκιο του, γιατί ξέρει πως ο ίσκιος ίσως να είναι πιο έξυπνος απ'τον ίδιο.
Αυτός λοιπόν ο "νοικοκύρης", σαν και του λόγου μου, της απάθειας και της αποχαύνωσης, της πρόωρα γεροντικής μαλάκυνσης, της ευγένειας. των παλιών καλών τρόπων, (Εμείς τότε.....) παίρνει μέρος σε δημοσκοπήσεις. Δηλώνει ότι φοβάται, θέλει ισχυρή αστυνόμευση των πόλεων στις οποίες στοιβάζεται για να αναπνέει τα τοξικά και τα καυσαέρια, όσων μετακινούνται για 150 μέτρα με Ι.Χ. Φοβάται!! ΦΟΒΑΤΑΙ!!! ΦΟΒΑΜΑΙ!!!
Ποιόν όμως πραγματικά φοβάται;;;;
Τον κουκουλοφόρο, τον αλλοδαπό, τον τσαντάκια;;;;
ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ!!!!! Φοβάται το δημοσιογράφο, που τον κάνει κάθε μέρα να σηκώνεται η τρίχα του μ'αυτά που ακούει. Φοβάται τον πολιτισμένο και μορφωμένο παιδόφιλο γείτονα, τον "υπεράνω υποψίας" που διαβάζει "ΒΗΜΑgazino". Φοβάται τον βουλευτή της πλάκας, που τον κοροϊδεύει ψιλό γαζί, συντρώγοντας με τους μεγαλοκαρχαρίες και μεγαλοξιφίες και μετά απαιτεί λιτότητα και συναίνεση. Φοβάται τον πνευματικό ηγέτη, που του τρέχουν τα σάλια, μόλις μυριστεί μίζα και ορμάει στο ακίνητο, στη βίλα, στην κουρσάρα, ξεπουλώντας την (ανύπαρκτη;) μπέσα του.
Πάνω απ'όλα, φυσικά, ΦΟΒΑΤΑΙ τον εαυτό του, που βγάζει το μάτι του διπλανού του γιατί βλέπει λίγο καλύτερα, που τεμαχίζει τα πόδια του απέναντι γιατί του κόβει τη θέα, που δαγκώνει στο λαιμό τα παιδιά του γιατί του αποκάλυψαν την ψευτιά του, που δεν έχει τα αρχίδια να αντιδράσει, να ξεσπάσει, να τα σπάσει.
Και τι κάνει όποιος δεν μπορεί να γαμήσει;; Ηθικολογεί!!!
Καταγγέλει αυτούς που το ..κάνουν ως παράνομους, ως τρομοκράτες, ως εγκληματίες.
Γιατί δεν έχει καταλάβει ότι αυτό που τρέμει πιο πολύ δεν είναι η Βία, αυτή καθαυτή, ή τα παιδιά της, αλλά η μακρινή θεία της Βίας, η ΦΟ-Βία. Ο κόσμος δεν έχει άδικο που λέει: "Τους συγγενείς να φοβάσαι!!". Η Φο-Βία, σαν καλή κουτσομπόλα θεία, ξεδοντιάρα, καλοθελήτρια, χωρίς να φαίνεται, δουλεύει υπόγεια, θάβει κόσμο, προκαλεί σχόλια και αναγκάζει τους γύρω να κουμπώνονται, να κλειδαμπαρώνονται και να κοιτούν λοξά κάθετι που δεν τους ταιριάζει στην καθωσπρεπίστικη ρουτινιάρα ζωή τους.
Τη ΦΟΒΙΑ που μας καλλιεργούν τα κανάλια, οι καναλάρχες, οι μεγαλοεκδότες, τα μεγαλοσυμφέροντα (Αγοράστε εφημερίδες Κορόϊδα!!!), όλοι αυτοί που μας θέλουν στο μαντρί, να βοσκάμε φοβισμένοι, γιατί έξω παραφυλάνε οι "αναρχικοί", οι "ξένοι", οι "τρομοκράτες", οι "αδίστακτοι ληστές", οι "μανιακοί δολοφόνοι" κτλ, κτλ.
Την εγκληματικότητα την υπομένουμε, είναι αναμενόμενη, λόγω των συνθηκών (Ατιμωρησία, ανέχεια, λαθροβίωση, κατρακύλισμα της αξίας της ζωής).
Αυτό που δεν μπορεί όμως να ανεχτεί κανείς είναι τη "σκιά" της εγκληματικότητας, το φάντασμα που σε τρομάζει τη νύχτα, σαν παραίσθηση. Ποιός νοήμων νους δεν προσπαθεί καθημερινά να αντιμετωπίζει την πραγματικότητα, όσο σκληρή κι αποτρόπαιη, κι αν είναι; (Τι να πουν και στην Παλαιστίνη, στην Ινδία, στη Βραζιλία;;) Γιατί όμως μαζί με την πραγμα
τικότητα να πρέπει να αντιμετωπίζουμε και το φόβο αυτής;;;; Γιατί θα πρέπει να βλέπουμε το matrix της ζούγκλας που ζούμε, καθημερινά, με γυαλιά προκατάληψης και απίθανης, δολοφονικής, τρομολάγνας φοβίας ;;;;Ειλικρινά δεν είμαι ούτε ψευτοαριστεριστής με ετεροχρονισμένη αγάπη για τους αλλοδαπούς, ούτε είμαι εναντίον των αστυνομικών μέτρων. Πιστεύω στην πειθαρχία, στο "όπου δεν πίπτει λόγος, πίπτει ράβδος", μπορεί και λανθάνων κρυφοφασιστόμουτρο, αλλά σίγουρα δε θέλω να θεωρώ τον εαυτό μου έρμαιο στα κουτόχορτα και στα σκουπίδια, που μου πετάνε.
Και για σας που βαρεθήκατε να διαβάζετε,
σας πληροφορώ ότι είμαι ο Εν οίδα και .....ΟΧΙ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΑ!!!!
Είδα τις προάλλες μια ενδιαφέρουσα ταινία, το "Blindness", Περί Τυφλότητας, όπως μεταφράστηκε. Βασισμένο σε νουβέλα του Jose Saramago, γυρισμένο το 2008, απ'τον Meirelles, τον ίδιο σκηνοθέτη, που έκανε και τον "κηπουρό" (αναφέρθηκα σ'αυτόν παλιότερα http://oudenoida.blogspot.com/2009/02/blog-post.html ), αλλά και το
Cidade de Deus (2002).
Στην ταινία, αυτό που θεωρώ εγώ σημαντικό είναι το συμπέρασμα ότι ακόμα και να κάνει reset η κοινωνία μας, ακόμα και να καταστραφεί για να ξεκινήσει απ'την αρχή, πάλι θα λειτουργήσει με τον ίδιο κι απαράμιλλο τρόπο, πάλι θα βγάλει όλα τα χαμηλά, τα ζωϊκά, τα παλαιοεγκεφαλικά της ένστικτα-Ο θάνατος σου η ζωή μου. Κάποιος θα πει :"Μα και φυσικά όταν τίθεται θέμα επιβίωσης, αυτά που λειτουργούν και πρέπει να λειτουργήσουν είναι τα ένστικτα της επιβίωσης, της αυτοσυντήρησης, του απόλυτου εγωϊσμού. Τι περίμενες;;"
Κατανοητόν. Απ'το σημείο αυτό όμως μέχρι τα γνωστά ζητήματα ηθικών ενδοιασμών και διλημμάτων (Να προτάξω το δικό μου συμφέρον υπέρ του κοινού καλού;), φαίνεται πως η διαφορά είναι απειροελάχιστη. Και ποιό το δίδαγμα; Σαφώς, ο άνθρωπος όταν μπορεί να πηδήξει κάποιον, δεν το σκέφτεται, απλώς τον πηδάει. Στεγνά κι ασάλιωτα! Ούτε μην, ούτε πως, ούτε νόμοι, ούτε κανόνες, ούτε ενοχές. Η Βία είναι πρώτα στο μυαλό και στην ψυχή. Μετά βρίσκει το δρόμο στην εφαρμογή. Το δίκαιο είναι του ισχυρού, του μεγάλου ψαριού, του τσαμπουκά με το σουγιά, του νταή με το Καλάσνικοφ.
Αυτό όμως που θέλω να ξανατονίσω είναι ότι το δίκιο δεν το παίρνει κανείς με το όπλο μονάχα, αλλά κυρίως με το μυαλό. Πολλοί μπορεί να έχουν καραμπίνα, ποιός όμως θα τραβήξει μπρος στο στόχο;; Γι'αυτό, αν δεν "το 'χεις", άστο καλύτερα. Τι το θες το όπλο, θα στο βάλουν στον κώλο ώσπου να πεις Αλτ! Δεν κάνει το όπλο το φονιά. Όλοι έχουν πουλιά, δεν είναι όλοι βιαστές.
Άρα τίποτα, τίποτα, πια δε μας σώνει, Τίποτα ούτε κι οι Μασόνοι (Ρασούλης speaking!)
Η σκέψη δεν έχει σκοπό τη διαπίστωση, την αποδοχή και άρα την απραξία.
Απ'τη σκέψη πρέπει πάντα να πηγάζει η ιδέα της δράσης ή της αντίδρασης, αναλόγως!
Όπως εσείς προτιμάτε!!!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου