Δύσκολη η αλληλεγγύη...

Όταν εσύ ντρέπεσαι για το συνάφι σου, όταν δε θες να λες την επαγγελματική σου ιδιότητα, γιατί δεν υπάρχει κάτι για να καυχηθείς, όταν ούτε να τους βλέπεις δε θέλεις, που μπορεί να βρεθεί αλληλεγγύη;;;

Δεν υπάρχει αλληλεγγύη, συμπαράσταση. Γίνεται απλή συνύπαρξη, συνοδοιπόρευση. Μια που βρεθήκαμε, ας πορευτούμε έτσι, τίποτα παραπάνω.

(Περιμένοντας το Γκοντό)

-Προς τα που πας;;

-Από κει.

-Κι εγώ από κει πάω.

-Ε, δεν πάμε μαζί παρέα;;

-Ξέρω 'γω μωρέ. Άσε καλύτερα.

-Έλα ρε, κρύο καιρός για δύο.

-Ο καιρός είναι για δύο, αλλά όχι απαραίτητα εμάς τους δύο.

-Ε, τότε περίμενε, μήπως βρεις κανα καλύτερο, Διογένη ε Διογένη. Άντε και ......

-Σ'ευχαριστώ. Καλύτερα δε γίνεται!!!